Klan Ausran

Klan Ausran – grupa (początkowo jako koło młodzieżowe) o charakterze "religijno-lingwistycznym", znana także pod nazwą Zorzan. Odwołują się do tradycji indoeuropejskich, z których to wywodzi się większość pogańskich religii Europy. Klan Ausran zajmował się rekonstrukcją języka indoeuropejskiego i dziedzictwa kulturowego praeuropejczyków.

Cechą charakterystyczną religii ausrańskiej jest fakt, że nie uważa się za jedyną słuszną, a sprzeciwia się nietolerancji, zaślepieniu i fanatyzmowi.

„Najpiękniejszym prawem jest prawo istnienia na drodze nie wzajemnej walki, lecz współżycia (…). Tak jak istnieją różne systemy ludzkie, tak również istnieją różne systemy boskie”.

Korzenie historyczne

Klan Ausran należy zaliczyć do klasy neopogańskich ruchów etnicznych, sięgających swymi korzeniami do końca XVIII i początków XIX wieku. Ruchy te stanowiły wówczas protest ludności tubylczej w koloniach przeciw działalności chrystianizacyjnej, wyrażającej się w tępieniu wszelkich przejawów lokalnych tradycji kulturowych, bądź też były konsekwencją przeobrażeń prawno-ustrojowych i powiązanej z tym sekularyzacji życia społecznego i kulturalnego. Właśnie z neopogaństwa etnicznego wywodzi się neosłowiańskie ruchy religijne lub parareligijne, odwołujące się do przedchrześcijańskich wierzeń i tradycji kulturowych, mitologii lokalnych i praktyk rytualno-magicznych.

Historia

Jednym z jej założycieli i liderów był lingwista prof. dr hab. Ryszard Ignacy Danka. On właśnie w roku 1954 zainicjował w łódzkim środowisku naukowym i studenckim powstanie najpierw koła młodzieżowego, a następnie prężnie działającego ruchu zwanego "Klan Ausran" lub też "Zorzanie". Klan Ausran zajmował się rekonstrukcją języka indoeuropejskiego i dziedzictwa kulturowego praeuropejczyków.

W 1958 roku powstała filia Ausran w Warszawie.

W roku 1960 na zjeździe w Lesie Tuszyńskim przyjęto statut klanu (Dhedhmatus Perkvunijos).

Obecnie liczebność klanu szacuje się na około 500 osób, choć nie wszyscy traktują go jako grupę religijną.

Wierzenia

Celem Ausran jest m.in. przywrócenie kultu dawnych bogów indoeuropejskich: Dieusa – boga dziennego nieba i prawa, Pusana – boga przyrody, Perkvuna – boga burzy, Ausry – bogini zorzy, początku i odnowy.

Dla członków Klanu najważniejsza jest ta ostatnia – to od niej wzięli nazwę. W mitologii aryjskiej Ausra jest żoną Pusana, który obecnie patronuje „bractwu jutrzenki”, czyli klanowi Ausran.

Struktura formalna Klanu

Hierarchia

Klan składa się z greontii i apotii. Członek klanu (lites ausranikos) jest bądź jednym, bądź drugim, przy czym nie wszystkich obowiązują te same prawa – niektóre dotyczą wszystkich członków, niektóre tylko gerontów lub apotów.

Geront jest pełnoprawnym członkiem klanu i wraz z innymi gerontami kieruje klanem i podejmuje decyzje.

Z kolei apot to człowiek, który nie może w pełni podołać obowiązkom Ausranina, więc jest pozbawiony możliwości decydowania w sprawach ausrańskich, a jego głos ma charakter doradczy.

Władze w klanie sprawuje greontia (grupa gerontów), która podejmuje decyzje we wszystkich sprawach związanych z klanem. Wszelkie decyzje podejmowane przez gerontów muszą być zgodne ze statutem, dlatego też poważne zmiany mogą nastąpić tylko wtedy, gdy wszyscy geronci wyrażą na to zgodę.

Drobnych zmian w dhedhamacie (statucie) można dokonać przy pomocy większości, tak samo jak w przypadku przedsięwzięć w sprawach zewnętrznych klanu. Za wykroczenia i działania na szkodę klanu kary ustanawia gerontia.

Nowe ognisko klanowe może powstać, jeśli nowa grupa składa się co najmniej z pięciu członków, którym przewodzić będzie co najmniej jeden geront, ponadto grupa ta musi być poważnie oddalona od ogniska macierzystego.

Jeśli członkowie klanu wyrażają na to zgodę, zbierane są wśród nich składki członkowskie lub celowe.

Statut

Działalność Klanu Ausran reguluje statut zwany Dhedhmatus Perkvunijos. W myśl statutu Klan Ausran oparty jest na wspólnocie językowej, kulturowej i społecznej. Językiem klanu jest język indoeuropejski, zwany aryjskim lub ausrańskim. Wyznawcy posiadają własną kulturę, która do kultury europejskiej dodaje elementy i wyobrażenia indoeuropejskie i antyczne. Wysoko ceniona jest jedność i lojalność wobec siebie – członkowie ugrupowania „wspomagają się nawzajem wszelkimi możliwymi sposobami w różnych sytuacjach, szczególnie w wypadku zagrożenia części lub jednostki pochodzącej ze wspólnoty”, i starają się jeśli to tylko możliwe utrzymywać ze sobą kontakt.

W myśl dhedhamatu klan nie wywiera presji na wierzenia ani światopogląd członków, mimo iż darzy sympatią wiary ludów starożytnych. W klanie nie gloryfikuje się żadnej z istniejących wiar, a dyskusje poglądowe na tematy religijne i filozoficzne podejmuje się z poszanowaniem dla każdego światopoglądu.

Obrzędy

Obrzędy ausrańskie to deivokolia, a biorą w nich udział deiwokvolowie – kapłani: deiwkvolos menesenes (kapłani z powołania) i deiwokvolos mbhaktii (kapłani z urzędu) oraz perisantowie, czyli wierni.

Główną rolę w obrzędach odgrywają pieśni – mantle, śpiewane w języku ausrańskim, zawierające wiedzę religijną.

Główne motywy łączące Zorzan i inne ruchy neopogańskie w Polsce w XXI wieku

Wyobraźnia mityczna

czyli „mitotwórczy impuls w tolkienowskim stylu, mający luźne związki z historyczną prawdą i mogący obyć się bez niej” – inaczej można to nazwać „wynalezioną tradycją”. Można ten motyw odnaleźć w hymnach śpiewanych podczas deivokvoliów ku czci praindoeuropejskich bóstw.

Odbudowanie ruin

przejawia się w rekonstrukcjonizmie- próbach odbudowania minionej chwały. Ten motyw jest zależny od historycznych i archeologicznych źródeł, samo w sobie nie jest tworzeniem, ale odtwarzaniem.

Post-chrystianizm

odrzucenie chrześcijaństwa i jego wartości przez ludzi, którzy czują się przez nie zranieni lub wyalienowani. Jest to poszukiwanie świata, który by „rósł wolny od okowów chrześcijaństwa”.

Monizm-politeizm

chodzi zasadniczo o liczbę czczonych bóstw – jedyność i wielość nie wykluczają się wzajemnie, ale występują obok siebie.

Genderyczna równość boskości

w neopogaństwie nie istnieje męskość bez żeńskości – klan Ausran ma patronkę – boginię, osobistym zaś patronem lidera klanu jest bóstwo męskie.

Religia przyrody

uznawanie Ziemi za świętą, głęboka ekologia. Neopogaństwo jest religią przyrody również dlatego, że jest wyprowadzane z naturalnych zasad, a nie z objawionych przykazań.

Krew i ziemia

przeciwstawienie religiom uniwersalnym religii ojców i religii kraju. „religia jest czymś własnym, wyłącznym, tak jak wyłącznie własnych ma się przodków”.

Immanentalizm

bywa formułowany jako panteizm, czyli przekonanie, iż Bóg jest tym samym, co materia. Dobre Życie jest tworzone przez człowieka na ziemi, a nie oczekiwane w pośmiertnych zaświatach. To, co boskie, jest dostępne dla każdego, wszędzie i w każdym czasie.

Linki zewnętrzne

• Marek Rau – Współczesny ruch neopogański w Europie, rozdział V

Ten artykuł zawiera niewystarczająco uźródłowione informacje.

---

Ten artykuł bazuje na treści z Prepedii, która, by zachować go dla Użytkowników Internetu, skopiowała go przed usunięciem z Wikipedii: Klan Ausran. Autorzy są podani w historii edycji.
Prawa autorskie: licencja CC-BY-SA 3.0 oraz GNU FDL