UWAGA
Strona jest ponownie oddana do uzytku po zabiegach konfiguracyjnych. Jeśli zobaczą Państwo na niej jakieś błedy techniczne, prosimy o ich zgłoszenie.

Większość artykułów w portalu to nasze własne teksty z kluczowych dziedzin związanych z naszą misją. Spora część materiałów pochodzi też z polskiej wersji Wikipedii, gdzie były odrzucone ze względu na politykę redaktorów (przeczytaj o krytyce Wikipedii). Są też i takie, które zostały przeniesione na nasze strony, gdyż stanowią istotne uzupełnienie merytorycznej treści naszego serwisu. Wszystkie artykuły podlegają edycji przez naszych Użytkowników, dlatego ich wersje mogą się różnić od prezentowanych na innych witrynach.

August Bielowski

Z Wedapedia
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
August Bielowski
Ilustracja
August Bielowski (portret z r. 1875)
Data i miejsce urodzenia

27 marca 1806
Krechowice

Data i miejsce śmierci

11/12 października 1876
Lwów

Zawód, zajęcie

Polski historyk i pisarz.

Multimedia w Wikimedia Commons
Teksty w Wikiźródłach
Пам'ятник на могилі А.Бєльовського..jpg

August Bielowski (Augustyn), pseud. Jan Płaza (ur. 27 marca 1806 w Krechowicach na Pokuciu, zm. 11/12 października 1876 we Lwowie) – polski historyk, slawista, pisarz, dyrektor Zakładu Narodowego im. Ossolińskich we Lwowie, autor, fundator i wydawca „Monumenta Poloniae Historica”, członek honorowy Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk w latach 1860–1876[1].

Życiorys

W 1828 ukończył gimnazjum przy klasztore oo. bazylianów w Buczaczu[2][3] i rozpoczął studia na Uniwersytecie Lwowskim. Po wybuchu powstania listopadowego wstąpił do Wojska Polskiego Królestwa Kongresowego, służył w pułku Legii Nadwiślańskiej pieszej w korpusie generała Samuela Różyckiego[4]. Po upadku powstania udał się do Galicji. W 1834 został aresztowany po zarzutem spiskowania przez władze austriackie, w więzieniu przebywał dwa lata. W 1845 związał się z Zakładem Narodowym im. Ossolińskich, od 1869 był dyrektorem Zakładu[5] i redaktorem „Biblioteki Ossolińskich”.

Jego staraniem w latach 1854–1861 wznowiony został Słownik języka polskiego Samuela Lindego, z uzupełnianiami i poprawkami.

Odbywał częste podróże naukowe przeszukując archiwa i biblioteki Rosji, Austrii, Niemiec w poszukiwaniu źródeł do dziejów polskich. Był pomysłodawcą i pierwszym wydawcą serii „Monumenta Poloniae Historica”, w latach 1856–1864 własnym kosztem wydał tom 1.[6] (dzięki finansowemu wsparciu hrabiego Wiktora Baworowskiego ukończono druk). Tom 2. współfinansowało Towarzystwo Naukowe Krakowskie. W 1872 Towarzystwo, po przekształceniu się w Akademię Umiejętności, przejęło wydawanie Monumenta Poloniae Historica. Bielowski został kierownikiem Komisji Historycznej AU we Lwowie.

Został pochowany na Cmentarzu Łyczakowskim.

Dzieła

  • Pieśń o Henryku Pobożnym (1839) Wersja cyfrowa[7]
  • Myśli do dziejów słowiańskich (1841)
  • Początkowe dzieje Polski (1842)
  • Wstęp krytyczny do dziejów Polski (Lwów 1850) wersja cyfrowa
  • Rzut oka na dotychczasową pierwotną polską historyą (Lwów 1853) Wersja cyfrowa
  • Pokucie (1856)
  • Nagrobek Bolesława Chrobrego (1857)[8]
  • Żywot Św. Metodego (1858)
  • Synowie Chrobrego (1859)
  • Zamość (Lwów 1862) Wersja cyfrowa
  • Monumenta Poloniae historica = Pomniki dziejowe Polski (Lwów 1864 i nast.) Wersja cyfrowa
  • Genealogia xiążąt i królów polskich od roku 880 - 1195 (Lwów 1866) Wersja cyfrowa
  • Wyniki badań najnowszych o Mistrzu Wincentym i jego kronice (1872)[9]
  • Szymon Szymonowic (1875)[10]

Przypisy

  1. ↑ Bolesław Erzepki: Spis członków Towarzystwa Przyjaciół Nauk w Poznaniu. Poznań, 1896, s. 1.
  2. ↑ Władysław Semkowicz: Bielowski August..., s. 58.
  3. ↑ Петро Гуцал: Август Беловський. [W:] Тернопільський енциклопедичний словник. редкол.: Г. Яворський та ін.. T. 1: А—Й. Тернопіль : Видавничо-поліграфічний комбінат «Збруч», 2004, s. 99-100. ISBN 966-528-197-6. (ukr.)
  4. ↑ Onufry Hieronim Kunaszowski, Życiorysy uczestników Powstania Listopadowego : zebrane na pamiątkę obchodu jubileuszowego pięćdziesięcioletniej rocznicy tego powstania, Lwów 1880, s. 9.
  5. ↑ A. Wierzbicki, Poczet historyków polskich. Historiografia polska doby podzaborowej, Poznań 2014, s. 75-76.
  6. ↑ A. Wierzbicki, Poczet historyków polskich. Historiografia polska doby podzaborowej, Poznań 2014, s. 80.
  7. ↑ Aw58: Tablica pamiątkowa poświęcona Augustowi Bielowskiemu na elewacji budynku PKO BP przy pl. Klasztornym 1 w Legnicy. Wikimedia Commons. [dostęp 2020-10-06].
  8. ↑ Nagrobek Bolesława Chrobrego rozpoznany przez Augusta Bielowskiego, polona.pl [dostęp 2019-02-22].
  9. ↑ Wyniki badań najnowszych o Mistrzu Wincentym i jego kronice przez Augusta Bielowskiego, polona.pl [dostęp 2019-02-22].
  10. ↑ Szymon Szymonowic przez Augusta Bielowskiego, polona.pl [dostęp 2019-02-22].

Literatura dodatkowa

Linki zewnętrzne

Źródło: „https://wedapedia.pl/index.php?title=August_Bielowski&oldid=53”