UWAGA
Strona jest ponownie oddana do uzytku po zabiegach konfiguracyjnych. Jeśli zobaczą Państwo na niej jakieś błedy techniczne, prosimy o ich zgłoszenie.

Większość artykułów w portalu to nasze własne teksty z kluczowych dziedzin związanych z naszą misją. Spora część materiałów pochodzi też z polskiej wersji Wikipedii, gdzie były odrzucone ze względu na politykę redaktorów (przeczytaj o krytyce Wikipedii). Są też i takie, które zostały przeniesione na nasze strony, gdyż stanowią istotne uzupełnienie merytorycznej treści naszego serwisu. Wszystkie artykuły podlegają edycji przez naszych Użytkowników, dlatego ich wersje mogą się różnić od prezentowanych na innych witrynach.

Banówka (rzeka)

Z Wedapedia
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Banówka
Mamonowka
Kontynent

Europa

Państwo

 Polska
 Rosja

Rzeka
Długość 49,57 km,
w tym w Polsce 30 km
Powierzchnia zlewni

214,9 m²,
w tym w Polsce 118,9[1] km²

Średni przepływ

1,2 m³/s

Źródło
Wysokość

110

Współrzędne

54°16′43,5″N 20°02′41,1″E/54,278736 20,044756

Ujście
Recypient

Zalew Wiślany

Współrzędne

54°28′59″N 19°52′02″E/54,483056 19,867222

Położenie na mapie brak
Mapa konturowa brak, u góry znajduje się punkt z opisem „źródło”, powyżej na lewo znajduje się również punkt z opisem „ujście”
Brak mapy: województwo warmińsko-mazurskie
Położenie na mapie świata
Mapa konturowa świata, u góry znajduje się punkt z opisem „źródło”, powyżej na lewo znajduje się również punkt z opisem „ujście”
Most łukowy na S22 nad rzeką Banówka o rozpiętości 122,40 m. Obiekt o dwudźwigarowym łukowym ustroju nośnym, w formie dźwigarów skrzynkowych o zmiennej wysokości w przekroju poprzecznym. Dźwigary główne podwieszone są do dźwigarów łukowych za pomocą cięgien linowych w rozstawie co 7,20 m. Czas powstania: maj 2007 – wrzesień 2008

Banówka (ros. МамоновкаMamonowka, niem. Bahnau[2], stąd polska nazwa) – rzeka I rzędu o długości 49,57[3] km w północnej Polsce i w Rosji (obwód kaliningradzki). W Polsce wypływa w rejonie wsi Piotrowiec, potem przepływa m.in. przez wieś Wilki, pomiędzy miejscowościami Kalinówek i Pęciszewo, na prawo od drogowego przejścia granicznego Gronowo-Mamonowo i tam przechodzi na teren Rosji, następnie przyjmuje z prawej strony jeden z dopływów, rzekę Omaza. Później przepływa przez Świętomiejsce (Mamonowo), gdzie z prawej strony przyjmuje następny dopływ, rzekę Ławta (niem. Jarft, ros. Wituszka), a następnie po kilku kilometrach wpada do Zalewu Wiślanego. Lewym dopływem Banówki jest Gołuba.

Po polskiej stronie granicy w 2008 roku wzdłuż Banówki została utworzona strefa krajobrazu chronionego – Obszar Chroniony Krajobrazu Rzeki Banówki[4]. Obszar ten obejmuje tereny środkowego odcinka rzeki po polskiej stronie, przylegające do granicy z Rosją. Powierzchnia obszaru wynosi 3239 ha. Elementami krajobrazotwórczymi są m.in. wąska dolina rzeki Banówki, cenne tereny leśne oraz tereny upraw polowych[5][6][7][8].

Region wodny Banówki

Do 2010 roku rzeka Banówka wchodziła w skład regionu wodnego rzeki Jarft oraz dorzecza rzeki Jarft, zatem była traktowana jako dopływ tej rzeki (w Ustawie z dnia 18 lipca 2001 r. – Prawo wodne, obowiązującej do 31 grudnia 2017)[9], co nadal widnieje w wielu źródłach i dokumentach[10]. 1 stycznia 2018 roku weszła w życie nowa Ustawa Prawo wodne, która mówi już o dorzeczu rzeki Banówki oraz regionie wodnym Banówki[11].

Zobacz też

Przypisy

  1. Ocena jakości jednolitych części wód powierzchniowych rzek badanych w 2014 roku. [dostęp 30 kwietnia 2018].zły zapis daty dostępu
  2. Bahnau (Fluss) – GenWiki, wiki-de.genealogy.net [dostęp 2018-04-29] (niem.).
  3. Elektroniczny słownik hydronimów Polski | Instytut Języka Polskiego PAN, eshp.ijp.pan.pl [dostęp 2018-04-30].
  4. Rozporządzenia nr 33 Wojewody Warmińsko-Mazurskiego z dnia 23 kwietnia 2008 r. (Dz. Urz. Woj. Warm. – Maz. Nr 71, poz. 1359).
  5. BIP UW Olsztyn – Obszary Chronionego Krajobrazu na terenie województwa.
  6. Obszary Chronionego Krajobrazu – Regionalna Dyrekcja Lasów Państwowych w Olsztynie Nadleśnictwo Zaporowo.
  7. Obszary Chronione w Polsce – Obszary Chronionego Krajobrazu, PTTK.
  8. Gmina Pieniężno – walory przyrodnicze.
  9. Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 27 czerwca 2006 r. w sprawie przebiegu granic obszarów dorzeczy i regionów wodnych (Dz.U. z 2005 r. nr 239, poz. 2019).
  10. Preloader, mapa.kzgw.gov.pl [dostęp 2018-05-01] (ang.).
  11. Dz.U. z 2021 r. poz. 624.

Linki zewnętrzne