| UWAGA |
|---|
Większość artykułów w portalu to nasze własne teksty z kluczowych dziedzin związanych z naszą misją. Spora część materiałów pochodzi też z polskiej wersji Wikipedii, gdzie były odrzucone ze względu na politykę redaktorów (przeczytaj o krytyce Wikipedii). Są też i takie, które zostały przeniesione na nasze strony, gdyż stanowią istotne uzupełnienie merytorycznej treści naszego serwisu. Wszystkie artykuły podlegają edycji przez naszych Użytkowników, dlatego ich wersje mogą się różnić od prezentowanych na innych witrynach. |
Dejna
 Most nad rzeką w Mrągowie | |
| Kontynent | |
|---|---|
| Państwo | |
| Lokalizacja | |
| Rzeka | |
| Długość | 58,41 km |
| Powierzchnia zlewni |
345,5 km² |
| Źródło | |
| Miejsce | Piecki |
| Wysokość |
150 m n.p.m. |
| Współrzędne | |
| Ujście | |
| Recypient | |
| Miejsce | na północny zachód od Biedaszków |
| Wysokość | |
| Współrzędne | |
Położenie na mapie brak  Brak mapy: PL-WN | |
Położenie na mapie świata  | |
Dejna (Dajna[2]) – rzeka, lewobrzeżny dopływ Gubra[3] o długości 58,41 km[4] i powierzchni zlewni 345,5 km².
.jpg)
Rzeka przepływa przez mezoregiony Pojezierze Mrągowskie i Nizina Sępopolska (przez jeziora Wągiel, Wierzbowskie, Czos, Czarne, Kot, Juno, Kiersztanowskie i Dejnowa) oraz przez obszar powiatów mrągowskiego i kętrzyńskiego (przez miejscowości Piecki, Wierzbowo, Mrągowo, Kiersztanowo, Śpigiel, Pilec, Bezławki i Biedaszki). Jej źródła znajdują się w okolicy miejscowości Piecki na zachodnim krańcu Mazurskiego Parku Krajobrazowego. Za początek rzeki Dajny WIOŚ w Olsztynie przyjął ciek uchodzący od południa do jeziora Wągiel. Koryto rzeki przebija się na odcinku kilku kilometrów poprzez przełom morenowy Pojezierza Mrągowskiego. Dajna uchodzi do Gubra w pobliżu miejscowości Biedaszki na zachód od Kętrzyna.
Przepływy charakterystyczne (w m³/s) w okresie 1969-1985:
- wodowskaz Biedaszki: SWQ – 8,5m SSQ – 2,08, SNQ – 0,64
Głównymi punktowymi źródłami zanieczyszczeń rzeki Dajny są:
- ścieki komunalne z Zakładu Gospodarki Komunalnej i Mieszkaniowej w Pieckach, w ilości około 450m³/d (kontrola z listopada 1998) oczyszczane mechaniczno-biologicznie z chemicznym strącaniem fosforu.
- ścieki bytowe z Ośrodka Wypoczynkowego w Wierzbowie w ilości 6,6m³/d (kontrola z lipca 1999), oczyszczane mechaniczno-biologiczne.
Ponadto do jeziora Juno odprowadzane są ścieki:
- przez rów melioracyjny z mechaniczno-biologicznej oczyszczalni z chemicznym strącaniem fosforu, oczyszczalnia dla Mrągowa w Polskiej Wsi (kontrola z marca 1998 – 3150m³/d ścieków komunalnych,
- z mleczarni w Mrągowie, około 1300 m³/d ścieków technologicznych i socjalno-bytowych (kontrola z września 1999 r.), oczyszczalnia mechaniczno-biologiczna z chemicznym strącaniem fosforu.
Poniżej jeziora Dejnowa, rzeka nie przyjmuje zanieczyszczeń ze źródeł punktowych.
Badania czystości wód prowadzone przez WIOŚ w Olsztynie w dwóch punktach: poniżej jeziora Czos w Mrągowie, oraz powyżej ujścia do rzeki Guber w Smokowie (rok 1999).
Jakość wód rzeki Dajny w Mrągowie odpowiadała II klasie czystości, w Smokowie – III klasie czystości.
Substancje organiczne na kontrolowanym odcinku kwalifikowały wody rzeki Dajny do II klasy czystości. Zawartość związków azotu wskazywała na ogół na I klasę czystości, jedynie powyżej ujścia do Gubra (Smokowo) azot azotynowy odpowiadał III klasy czystości. Najwyższe wartości azotu azotynowego wystąpiły w czerwcu i październiku (1999 r.) i wynosiły odpowiednio: 0,076 mg N/l i 0,038 mg N/l. Zawartość fosforu była umiarkowana. W pierwszym i drugim punkcie pomiarowym stężenia charakterystyczne fosforanów i fosforu ogólnego mieściły się w granicach dopuszczalnych dla II klasy czystości. Zawartość sestonu na całym odcinku badanym kwalifikowała do II klasy czystości. Także stan sanitarny w Mrągowie i Smokowie wskazywał na II klasę czystości.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Dajna na mapie Geoportalu Polskiej Infrastruktury Informacji Przestrzennej. Główny Geodeta Kraju. [dostęp 2017-07-19].
- ↑ Dajna na mapie Geoportalu Polskiej Infrastruktury Informacji Przestrzennej (wynik wyszukiwania), Główny Geodeta Kraju, za: Nazwy geograficzne Rzeczypospolitej Polskiej (gazeter) PPWK - Warszawa 1991; Mapa topograficzna w skali 1:10 000; Protokół z posiedzenia KUNMiOF w dniach 26 - 27 listopada 2003; Rozporządzenie Ministra Administracji Publicznej z dnia 11 lutego 1949 r., M. [dostęp 2017-07-19].
- ↑ Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 1. Wody płynące, źródła, wodospady. Główny Urząd Geodezji i Kartografii. s. 53. [dostęp 2017-07-19].
- ↑ Dejna na mapie Geoportalu Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej >> Moduł: Obszary Dorzeczy (wynik wyszukiwania). Krajowy Zarząd Gospodarki Wodnej. [dostęp 2017-07-19].
Bibliografia
- Raport o stanie środowiska województwa warmińsko-mazurskiego w latach 1999-2000, część I, rok 1999. Biblioteka Monitoringu Środowiska, Olsztyn 2001.