UWAGA
Strona jest ponownie oddana do uzytku po zabiegach konfiguracyjnych. Jeśli zobaczą Państwo na niej jakieś błedy techniczne, prosimy o ich zgłoszenie.

Większość artykułów w portalu to nasze własne teksty z kluczowych dziedzin związanych z naszą misją. Spora część materiałów pochodzi też z polskiej wersji Wikipedii, gdzie były odrzucone ze względu na politykę redaktorów (przeczytaj o krytyce Wikipedii). Są też i takie, które zostały przeniesione na nasze strony, gdyż stanowią istotne uzupełnienie merytorycznej treści naszego serwisu. Wszystkie artykuły podlegają edycji przez naszych Użytkowników, dlatego ich wersje mogą się różnić od prezentowanych na innych witrynach.

Dopływ spod Lusówka

Z Wedapedia
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Dopływ spod Lusówka
Kontynent

Europa

Państwo

 Polska

Lokalizacja

powiat poznański

ciek
Długość 11,42[1] km
Spadek

1,74‰[1]

Powierzchnia zlewni

24,81[1] km²

Źródło
Miejsce Lusówko
Wysokość

98,65 m n.p.m.[1]

Ujście
Recypient

Wirynka

Wysokość

78,75 m n.p.m.[1]

brak współrzędnych

Dopływ spod Lusówkaciek IV rzędu na terenie gminy Dopiewo i gminy Tarnowo Podgórne, na Pojezierzu Poznańskim, prawy dopływ Wirynki.

Zlewnia Dopływu spod Lusówka ma powierzchnię 24,81 km². Ciek o długości 11,42 km przepływa przez wysoczyznę młodoglacjalną. Jego recypientem jest Wirynka. Źródło znajduje się na wysokości 98,65 m n.p.m., a ujście do Wirynki na wysokości 78,75 m n.p.m. Daje to spadek podłużny cieku 1,74‰. Spadek poprzeczny doliny wynosi średnio 2,7‰. Pod względem administracyjnym zlewnia jest położona w powiecie poznańskim (około 90% w gminie Dopiewo, a 10% w gminie Tarnowo Podgórne). W systemie kodowania jednostek hydrograficznych Unii Europejskiej zlewnia cieku otrzymała numer 185722[1].

Zlewnia znajduje się w północno-wschodniej części monokliny przedsudeckiej (utwory permsko-mezozoiczne). Strop utworów mezozoicznych zbudowany jest głównie z wapieni kredy późnej oraz margla i przykryte są osadami trzeciorzędowymi (piaski oligoceńskie, piaski z iłami, lignit mioceński, pstre iły poznańskie). Nad osadami trzeciorzędowymi zalegają osady czwartorzędowe (gliny zwałowe, żwiry, piaski i mułki o miąższości do 80 metrów). Dominują tu gleby płowe i rdzawe oraz czarne ziemie, wytworzone z piasków słabogliniastych uzupełniane przez gleby wytworzone z piasków luźnych i glin lekkich. Ciek i jego otoczenie jest obszarem zurbanizowanym (aglomeracja poznańska) – udział powierzchni nieprzepuszczalnych (dachy, drogi, parkingi i inne) wynosi w zlewni około 14%[1].

Przypisy

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 Jolanta Kanclerz, Sadżide Murat-Błażejewska, Katarzyna Dragon, Sara Birk, WPŁYW URBANIZACJI W STREFIE PODMIEJSKIEJ NA STOSUNKI WODNE W ZLEWNIACH MAŁYCH CIEKÓW, w: Inżynieria Ekologiczna, vol. 46, 2016, s. 94–99