UWAGA
Strona jest ponownie oddana do uzytku po zabiegach konfiguracyjnych. Jeśli zobaczą Państwo na niej jakieś błedy techniczne, prosimy o ich zgłoszenie.

Większość artykułów w portalu to nasze własne teksty z kluczowych dziedzin związanych z naszą misją. Spora część materiałów pochodzi też z polskiej wersji Wikipedii, gdzie były odrzucone ze względu na politykę redaktorów (przeczytaj o krytyce Wikipedii). Są też i takie, które zostały przeniesione na nasze strony, gdyż stanowią istotne uzupełnienie merytorycznej treści naszego serwisu. Wszystkie artykuły podlegają edycji przez naszych Użytkowników, dlatego ich wersje mogą się różnić od prezentowanych na innych witrynach.

Edward Klich

Z Wedapedia
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Edward Klich
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

2 lutego 1878
Skałat koło Tarnopola

Data i miejsce śmierci

1 grudnia 1939
Poznań

Profesor
Specjalność: slawistyka
Nauczyciel akademicki
uczelnia

Uniwersytet Poznański

Okres zatrudn.

od 1929

Edward Klich (ur. 2 lutego 1878 w Skałacie koło Tarnopola, zm. 1 grudnia 1939 w Poznaniu) – polski slawista, profesor Uniwersytetu Poznańskiego od 1929[1].

Życiorys

W swych badaniach nad zjawiskami językowymi słowiańszczyzny oddał zasługi folklorystyce polskiej. W roku 1903 w „Materiałach i Pracach Komisji Językowej Akademii Umiejętności w Krakowie” zawarł duży zbiór tekstów białoruskich z powiatu nowogródzkiego, o którym sam krytycznie pisał: „żałośnie chaotyczny lamus”. W rzeczywistości zbiór bardzo bogaty, zawierający wiele nieznanych tekstów spisanych przez Klicha bardzo starannie.

Inna obszerna praca Klicha: Materiały etnograficzne z południowo-zachodniej części powiatu limanowskiego[2] zawiera serię tekstów o życiu codziennym mieszkańców podhalańskich wiosek Kasina Wielka, Niedźwiedź, Poręba Wielka, a ponadto 26 bajek.

Był jednym z niewielu w Polsce znawców języka i folkloru romskiego. W rozprawie Cygańszczyzna w «Chacie za wsią» Kraszewskiego (1931) ujawnił, że Kraszewski, przystępując do pisania tej powieści, przeprowadził studia nad językiem Cyganów hiszpańskich, nie zdawał sobie bowiem sprawy, że ich polscy współbracia mówią innym dialektem.

W Poznaniu mieszkał przy ul. Strusia 9.

1 grudnia 1939 został zamordowany przez Niemców w Forcie VII w Poznaniu (wraz z innymi profesorami UP)[3].

Przypisy

  1. Klich Edward, [w:] Encyklopedia PWN [online] [dostęp 2021-04-25].
  2. Edward Klich, Materiały etnograficzne z południowo-zachodniej części powiatu limanowskiego : teksty gwarowe, wyd. 1910 [wersja cyfrowa pierwszego wydania], polona.pl [dostęp 2019-07-02].
  3. Błażej Bubnowicz: Losy profesorów Uniwersytetu Poznańskiego podczas II wojny światowej. [w:] Kronika Miasta Poznania 2009 Nr 2; Okupacja 1 [on-line]. Wielkopolska Biblioteka Cyfrowa. [dostęp 2017-06-20]. (pol.).

Bibliografia

  • Antoni Gąsiorowski, Jerzy Topolski [red.]: Wielkopolski słownik biograficzny. Warszawa–Poznań: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1981, s. 335. ISBN 83-01-02722-3.
  • Kazimierz Nitsch, Ze wspomnień językoznawcy, Warszawa 1960.

Linki zewnętrzne