UWAGA |
---|
Większość artykułów w portalu to nasze własne teksty z kluczowych dziedzin związanych z naszą misją. Spora część materiałów pochodzi też z polskiej wersji Wikipedii, gdzie były odrzucone ze względu na politykę redaktorów (przeczytaj o krytyce Wikipedii). Są też i takie, które zostały przeniesione na nasze strony, gdyż stanowią istotne uzupełnienie merytorycznej treści naszego serwisu. Wszystkie artykuły podlegają edycji przez naszych Użytkowników, dlatego ich wersje mogą się różnić od prezentowanych na innych witrynach. |
Gowienica
Gowienica w Stepnicy | |
Kontynent | |
---|---|
Państwo | |
Lokalizacja | |
Rzeka | |
Długość | 51,09 km |
Źródło | |
Miejsce | gmina Maszewo |
Ujście | |
Recypient | |
Miejsce | Stepnica |
Współrzędne | |
Położenie na mapie brak Brak mapy: PL-ZP | |
Położenie na mapie świata |
Gowienica (niem. Gubenbach[potrzebny przypis]) – rzeka w zlewisku Morza Bałtyckiego (Zalew Szczeciński)[1] o długości 51,09 km[2].
Rzeka płynie w województwie zachodniopomorskim przez gminy: Maszewo, Goleniów, Osina, Przybiernów, Stepnica. Jej źródła znajdują się w dolinie torfowej w okolicach Burowa, Mostów i Pogrzymia. Następnie płynie przez doliną przez teren jednostki wojskowej, obok wsi Glewice, Bodzęcin i Niewiadowo. W Bodzęcinie wpływa do niej Stepnica. Następnie przepływa przez Biebrówek, Łoźnica, Dzisna, za mostem drogi krajowej nr 3 w Babigoszczy kieruje się w leśne ostępy okolic Widzieńska. Do Zalewu Szczecińskiego (Zatoki Stepnickiej), uchodzi w Stepnicy. Osady niesione przez Gowienicę cały czas przesuwają jej ujście w głąb Zalewu.[potrzebny przypis]
Rzeka jest szlakiem kajakowym[3].
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 1. Wody płynące, źródła, wodospady. Główny Urząd Geodezji i Kartografii. s. 76. [dostęp 2017-07-05].
- ↑ Gowienica na mapie Geoportalu Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej >> Moduł: Obszary Dorzeczy (wynik wyszukiwania). Krajowy Zarząd Gospodarki Wodnej. [dostęp 2017-07-05].
- ↑ Czesław Piskorski, Pomorze Zachodnie, mały przewodnik, Warszawa: Wyd. Sport i Turystyka Warszawa, 1980, s. 256, ISBN 83-217-2292-X, OCLC 8032482 .