UWAGA
Strona jest ponownie oddana do uzytku po zabiegach konfiguracyjnych. Jeśli zobaczą Państwo na niej jakieś błedy techniczne, prosimy o ich zgłoszenie.

Większość artykułów w portalu to nasze własne teksty z kluczowych dziedzin związanych z naszą misją. Spora część materiałów pochodzi też z polskiej wersji Wikipedii, gdzie były odrzucone ze względu na politykę redaktorów (przeczytaj o krytyce Wikipedii). Są też i takie, które zostały przeniesione na nasze strony, gdyż stanowią istotne uzupełnienie merytorycznej treści naszego serwisu. Wszystkie artykuły podlegają edycji przez naszych Użytkowników, dlatego ich wersje mogą się różnić od prezentowanych na innych witrynach.

Irena Kwilecka

Z Wedapedia
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Irena Kwilecka
Państwo działania

 Polska

Data urodzenia

20 lutego 1925

Data śmierci

11 lipca 2022

profesor nauk humanistycznych
Specjalność: językoznawstwo słowiańskie
Profesura

1990

profesor Instytutu Slawistyki Polskiej Akademii Nauk, nauczyciel akademicki Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

Irena Kwilecka (ur. 20 lutego 1925, zm. 11 lipca 2022)[1][2][3]polska językoznawczyni, slawistka, biblistka, profesor nauk humanistycznych, pracownik Wydziału Filologicznego Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu oraz Instytutu Slawistyki Polskiej Akademii Nauk. Specjalizowała się w historii polskich XVI-wiecznych przekładów Biblii oraz historii łacińsko-polskiej leksykografii XVI w.[3]

Życiorys

Jej rodzicami byli Jan Rośliński i Joanna Roślińska z domu Babiarczyk[4].

Uzyskała stopnie naukowe doktora i doktora habilitowanego[2].

W latach 1968–1996 była kierowniczką Pracowni Bohemistycznej w Poznaniu przemianowanej później na Pracownię Języków Zachodniosłowiańskich Instytutu Slawistyki PAN[2].

26 października 1990 otrzymała tytuł profesora nauk humanistycznych[5].

Była także zatrudniona w Wydziale Filologicznym Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu[3].

19 sierpnia 2004 „za wybitne zasługi w pracy naukowej i organizacyjnej” została odznaczona Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[2][6].

Od 28 grudnia 1952 jej mężem był prof. Andrzej Kwilecki (1928–2019)[7][4]. Ze związku tego urodziły się córki: Seweryna Maria (ur. 1953) zamężna z Krzysztofem Podemskim i Barbara (ur. 1955) zamężna z Piotrem Beszternem[4].

Zmarła 11 lipca 2022 w wieku 97 lat[3]. 28 lipca 2022 została pochowana w Kwilczu[8].

Wybrane publikacje

  • Apokalipsa św. Jana w przekładzie Tomasza ze Zbrudzewa (1976, oprac.)
  • Bartłomiej z Bydgoszczy. Leksykograf polski pierwszej połowy XVI w. (1977, współautorka: Hanna Popowska-Taborska)
  • Biblie staropolskie : teksty wykładów wygłoszonych na sympozjum naukowym zorganizowanym przez Komisję Slawistyczną Oddziału Polskiej Akademii Nauk w Poznaniu 28 października 2002 roku (2003, red. nauk.)
  • Biblia to iest Księgi Starego y Nowego Testamentu według łacińskiego przekładu starego, w kośćiele powszechnym przyiętego, na polski ięzyk z nowu z pilnośćią przełożone : z dokładaniem textu żydowskiego y greckiego, y z wykładem katholickim, trudnieyszych mieysc, do obrony wiary świętey powszechney przeciw kacerztwom tych czasów należących, przez D. Iakuba Wuyka [...] w Krakowie, Roku Pańskiego M.D.XC IX. : komentarz (red. wspólnie z Hans Rothe, Ferdinand Schöningh)
  • Brulion przekładu Biblii pióra Tomasza ze Zbrudzewa. Cz. 2, Księgi Liczb, Powtórzonego Prawa, Pieśni nad Pieśniami (1995)
  • Etnogeneza i topogeneza Słowian : materiały z konferencji naukowej zorganizowanej przez Komisję Slawistyczną przy Oddziale PAN w Poznaniu w dniach 8–9 XII 1978 (1980, red. nauk.)
  • Etnolingwistyczne i kulturowe związki Słowian z Germanami (1987, red. nauk.)
  • Księgi Jezusa, syna Syrachowego, Ecclesiasticus rzeczone / w przekł. Piotra Poznańczyka (oprac.)
  • Problem autorstwa przekładu Apokryfów w Biblii Szymona Budnego z 1572 roku (1996)
  • Studia nad staropolskimi przekładami Biblii (2003)
  • Tomasz Łysy ze Zbrudzewa (około 1490–1567) (1971, tłum.)

Przypisy

  1. Urodziny prof. dr hab. Ireny Kwileckiej. ispan.waw.pl, 20 lutego 2020. [dostęp 2022-07-20].
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 Zawiadomienie o śmierci Pani Profesor Ireny Kwileckiej. ispan.waw.pl, 15 lipca 2022. [dostęp 2022-07-19].
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 Zmarła prof. Irena Kwilecka. amu.edu.pl, 18 lipca 2022. [dostęp 2022-07-19].
  4. 4,0 4,1 4,2 Andrzej Chryzostom hr. Kwilecki z Kwilcza h. Byliny. sejm-wielki.pl. [dostęp 2022-07-21].
  5. Prof. dr hab. Irena Kwilecka, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2022-07-19].
  6. M.P. z 2004 r. nr 8, poz. 127
  7. Profesor Andrzej Kwilecki był wyjątkowym człowiekiem i wizjonerem. W piątek jego pogrzeb w Kwilczu. gloswielkopolski.pl, 18 października 2019. [dostęp 2022-07-19].
  8. Irena Kwilecka. wyborcza.pl, 19 lipca 2022. [dostęp 2022-07-28].