Izabela Lis-Wielgosz

Izabela Lis-Wielgosz (ur. 12 października 1975) – prof. UAM dr hab., serbistka, paleoslawistka, mediewistka, badaczka literatury i kultury cerkiewnosłowiańskiej, wicedyrektor ds. nauki w Instytucie Filologii Słowiańskiej na Wydziale Filologii Polskiej i Klasycznej Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu.

Życiorys

W 1999 roku uzyskała tytuł magistra na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. W 2003 roku uzyskała tytuł doktora nauk humanistycznych w zakresie literaturoznawstwa słowiańskiego pracą pt. Święci w kulturze duchowej i ideologii Słowian prawosławnych w średniowieczu (do XV w.), habilitację natomiast otrzymała w roku 2014 rozprawą pt. O trwałości znaczeń. Siedemnastowieczna literatura serbska w służbie tradycji. Od 2016 roku profesor nadzwyczajny (profesor uniwersytecki) Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu.

Jej zainteresowania naukowe skupiają się wokół przekładu literackiego, zwłaszcza przekładu dzieł cerkiewnosłowiańskich na język polski, badań dawnych kultur za pomocą nowoczesnych rozwiązań metodologicznych oraz sztuki dawnej i nowoczesnej.

Działalność naukowa

Członkostwo (wybrane) w komitetach redakcyjnych, instytucjach i towarzystwach

• Komisja Slawistyczna PAN oddział w Poznaniu, w latach 2005-2010 funkcja sekretarza Komisji.
• Komitet Słowianoznawstwa PAN w Warszawie.
• Komisja Badań Porównawczych nad Literaturami Słowiańskimi przy Międzynarodowym Komitecie Slawistów.
• Ceraneum. Centrum Badań nad Historią i Kulturą Basenu Morza Śródziemnego i Europy Południowo-Wschodniej im. prof. Waldemara Cerana (z siedzibą w Łodzi).
• Centrum Studiów Cerkiewnych (Centar za Crkvene Studije z siedzibą w Niszu, Serbia).
• Redakcja czasopisma „Crkvene Studije”, Centar za Crkvene Studije, Nisz.
• Redakcji czasopisma „Poznańskie Studia Slawistyczne”, Poznań.

Wybrane publikacje

• Śmierć w literaturze staroserbskiej (XII-XIV wiek), Wydawnictwo Naukowe UAM, Poznań 2003, ss. 128.
• Święci w kulturze duchowej i ideologii Słowian prawosławnych w średniowieczu (do XV w.), Wydawnictwo Scriptum, Kraków 2004, ss. 193.
• O trwałości znaczeń. Siedemnastowieczna literatura serbska w służbie tradycji, Wydawnictwo Naukowe UAM, Poznań 2013, ss. 336.
• O słowiańskich obrzędach i obyczajach pogrzebowych słów kilka…, w: „Polonistyka” nr 10(2005), s. 15-17.
• Idea nagrody w tekstach cerkiewnosłowiańskich, w: Wielkie tematy kultury w literaturach słowiańskich, „Slavica Wratislaviensia”, nr CXLIII/2007, s. 5-9.
• Hagiografia i ikonografia w funkcji kulturowej mnemografii, w: „Прилози за књижевност, језик, историју и фолклор”, књ. LXXV/2010, c. 3-11.
• Палеославистични изследвания в Университета „Адам Мицкевич” (Познан), (współautorstwo z M. Walczak-Mikołajczakową i M. Kuczyńską), w: „Българистика/ Bulgarica”, nr 20/2010, c. 60-70.
• Ciało w kulcie pamiętane. Serbskie (siedemnastowieczne) projekcje literackie, w: „Slavica Wratislaviensia”, nr CLIII/2011, s. 127-136.
• Sen w strategii literackiej i ideologicznej (na wybranych przykładach z serbskiej hagiografii), w: „Slavica Wratislaviensia”, nr CLV/2012, s. 19-25.
• Staroserbska kultura w kategoriach Latinitas i Cyrillianitas, w: „Studia Wschodniosłowiańskie”, t. 13/2013, s. 343-359.
• Władza i rodowód. O wizerunku władcy w staroserbskiej literaturze, „Poznańskie Studia Slawistyczne”, nr 5/2013, s. 173-184.
• Zabójca „swój” i obcy. Kilka przykładów z hagiografii słowiańskiej, w: Człowiek w sferze oddziaływania obcej kultury, red. G. Minczew, Łódź 2000, s. 213-220.
• Święta loza Nemanjiciów – specyficzny kontekst serbskiego średniowiecza, w: Święci i świętość u korzeni tworzenia się kultury narodów słowiańskich, red. W. Stępniak-Minczewa, Z.J. Kijas, Kraków 2000, s. 135-144.
• Функције и промене књижевних врста на примеру српске средњовековне сцене смрти – одређене житијне јединице, w: Научни Састанак Слависта у Вукове Дане, МСЦ, т. 29/2, Београд 2000, сс. 83-92.

Linki zewnętrzne

• Izabela Lis-Wielgosz, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2020-08-05] .