| UWAGA |
|---|
Większość artykułów w portalu to nasze własne teksty z kluczowych dziedzin związanych z naszą misją. Spora część materiałów pochodzi też z polskiej wersji Wikipedii, gdzie były odrzucone ze względu na politykę redaktorów (przeczytaj o krytyce Wikipedii). Są też i takie, które zostały przeniesione na nasze strony, gdyż stanowią istotne uzupełnienie merytorycznej treści naszego serwisu. Wszystkie artykuły podlegają edycji przez naszych Użytkowników, dlatego ich wersje mogą się różnić od prezentowanych na innych witrynach. |
Jolanta Fajkowska
| |
| Data i miejsce urodzenia |
1963 |
|---|---|
| Zawód |
dziennikarka, prezenterka telewizyjna |
| Odznaczenia | |
| |
Jolanta Fajkowska (ur. 1963 w Kętrzynie) – polska dziennikarka i prezenterka telewizyjna, z wykształcenia slawistka i historyk sztuki.
Życiorys
Ukończyła XXXIII Liceum Ogólnokształcące im. M. Kopernika w Warszawie, a następnie Uniwersytet Karola w Pradze[1]. Stypendystka BBC w Londynie, National Forum Foundation w Waszyngtonie i Fundacji Kościuszkowskiej w Nowym Jorku. Telewizyjną karierę zaczęła w Teleexpressie, współtworząc ten program razem z jego pierwszą ekipą[2]. Była publicystką TVP2. Współpracowała także z Radiem dla Ciebie. Program Pytanie na śniadanie zaczęła prowadzić we wrześniu 2006 roku, a od października 2007 prowadziła serwisy kulturalne w TVP Info. Prowadziła w radiu Vox FM autorski cykl Autografy. W ramach współpracy z Uniwersytetem Warszawskim prowadziła zajęcia ze studentami Wydziału Dziennikarstwa. Jest członkinią Komisji Języka w Mediach przy Radzie Języka Polskiego Polskiej Akademii Nauk. W Europejskiej Unii Kobiet – Sekcja Polska jest rzeczniczką prasową.
Zrealizowała liczne reportaże z wydarzeń kulturalnych w Polsce i na świecie. Relacjonowała m.in. Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Cannes, Festiwal Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni, Festiwal Dialogu Czterech Kultur w Łodzi, Festiwal Kultury Żydowskiej na krakowskim Kazimierzu, Festiwal Polskich Filmów w Los Angeles, Międzynarodowy Konkurs Pianistyczny im. Fryderyka Chopina w Warszawie.
Przeprowadziła wiele wywiadów dla TVP i prasy z gwiazdami polskiego i światowego show-businessu, m.in. ze Stingiem, Richardem Gere’em, Plácido Domingo, José Curą, Isabellą Rossellini, Catheriną Zeta-Jones, Anthonym Hopkinsem, Goranem Bregoviciem.
W 2010 roku była polską Ambasadorką Roku Walki z Ubóstwem i Wykluczeniem Społecznym[3], ustanowionym w 2010 przez Parlament Europejski. Jest ambasadorką kampanii społecznej Stop rakowi szyjki macicy!.
W latach 2011–2016 prowadziła najpierw w TVP2, a następnie w TVP Info cykliczny program poświęcony organizacjom pozarządowym „Pożyteczni.pl”. Od października 2014 prowadziła w Polsat News 2 program Fajka pokoju.
Od października 2016 do września 2020 roku była zastępcą kierownika redakcji rozrywki w Programie I Polskiego Radia oraz szefową redakcji i prowadzącą audycji Cztery pory roku[4]. We wrześniu 2020 roku odeszła z PR1.
Ufundowała wraz z Katarzyną Dowbor nagrodę dla młodych dziennikarzy Młodzieżówka TV.
Filmografia
- 2007: Plebania jako ona sama (gościnnie).
- 2002: Chopin. Pragnienie miłości, reż. Jerzy Antczak, jako rzecznik prasowy filmu.
- 2000: Sen o kanapce z żółtym serem, reż. Daniel Kozakiewicz.
- 1999: Tydzień z życia mężczyzny, reż. Jerzy Stuhr jako ona sama.
- 1998: Złotopolscy jako ona sama (gościnnie).
- od 1997: Klan jako ona sama (gościnnie).
- 1994: Jest jak jest (gościnnie).
- 1992: Pamiętnik znaleziony w garbie, reż. Jan Kidawa Błoński jako reporterka.
- 1989: Rififi po sześćdziesiątce, reż. Paweł Trzaska jako dziennikarka telewizyjna.
- 1988: Łabędzi śpiew, reż. Robert Gliński jako reporterka.
Twórczość
- w 2015 roku wydała Muzyka z profilu i en face/Rozmowy o jazzie[5]
Nagrody
- Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.
- Medal Powstania w Getcie Warszawskim im. Mordechaja Anielewicza.
- Srebrny As Polskiego Klubu Biznesu.
- Złota Perła i inne nagrody branżowe.
- Mistrz Mowy Polskiej[6].
- Wielokrotnie nominowana do nagród Telekamery.
- Kobieta Sukcesu Warmii i Mazur 2008.
Życie prywatne
Jest córką Józefa Fajkowskiego, historyka ruchu ludowego i byłego ambasadora PRL w Finlandii. Jest żoną prawnika (sędziego Sądu Apelacyjnego w Warszawie) Krzysztofa Karpińskiego i matką aktorki Marii Niklińskiej[1].
Przypisy
- ↑ 1,0 1,1 Jolanta Fajkowska, FilmPolski [dostęp 2019-08-23] (pol.).
- ↑ Jolanta Fajkowska pokazuje swój dom, ladnydom.pl [dostęp 2019-08-23].
- ↑ Ambasadorzy Walki z Ubóstwem, ngo.pl [dostęp 2019-08-23] (pol.).
- ↑ Jolanta Fajkowska wraca do publicznych mediów. Poprowadzi program w radiowej Jedynce, wpolityce.pl [dostęp 2019-08-23].
- ↑ Krystian Brodacki, Jolanta Fajkowska: Muzyka z profilu i en face: Rozmowy o jazzie, jazzforum.com.pl [dostęp 2019-08-23].
- ↑ Jolanta Fajkowska, Mistrz Mowy Polskiej [dostęp 2019-08-23] (pol.).
Linki zewnętrzne
- Oficjalna strona.
- Jolanta Fajkowska w bazie IMDb (ang.).
- Jolanta Fajkowska w bazie Filmweb.
- Jolanta Fajkowska w bazie filmpolski.pl.
- Jolanta Fajkowska, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby). [online] [dostęp 2021-04-09]..
- Jolanta Fajkowska na zdjęciach w bazie Filmoteki Narodowej „Fototeka”.