UWAGA |
---|
Większość artykułów w portalu to nasze własne teksty z kluczowych dziedzin związanych z naszą misją. Spora część materiałów pochodzi też z polskiej wersji Wikipedii, gdzie były odrzucone ze względu na politykę redaktorów (przeczytaj o krytyce Wikipedii). Są też i takie, które zostały przeniesione na nasze strony, gdyż stanowią istotne uzupełnienie merytorycznej treści naszego serwisu. Wszystkie artykuły podlegają edycji przez naszych Użytkowników, dlatego ich wersje mogą się różnić od prezentowanych na innych witrynach. |
Kinga Kamińska
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Zawód, zajęcie |
ukrainistka, archiwistka, bibliotekarka |
Alma Mater | |
Odznaczenia | |
Kinga Ewa Kamińska (ur. 29 maja 1948 w Warszawie) – polska ukrainistka, archiwistka, bibliotekarka, działaczka opozycji demokratycznej w PRL, działaczka społeczna.
Życiorys
Córka Barbary Kojer. W 1976 roku ukończyła studia na Wydziale Rusycystyki i Slawistyki (Katedra Filologii Ukraińskiej) Uniwersytetu Warszawskiego. W latach 1972–1980 pracowała w Bibliotece Głównej Politechniki Warszawskiej, a w latach 1980–1997 była kierowniczką Biblioteki Obserwatorium Astronomicznego Uniwersytetu Warszawskiego. W latach 2001–2016 pracowała w Biurze Udostępniania i Archiwizacji Dokumentów Instytutu Pamięci Narodowej na stanowisku starszego kustosza. Obecnie jest na emeryturze.
Od września 1980 roku należała do NSZZ „Solidarność”, od początku istnienia przewodniczyła kołu w Obserwatorium Astronomicznym, następnie była sekretarzem Prezydium Komisji Zakładowej „Solidarności” na Uniwersytecie Warszawskim. W 1981 roku tłumaczyła teksty z języka ukraińskiego dla pisma „Obóz”. Jako przedstawicielka uniwersyteckiej „Solidarności” w październiku 1981 roku uczestniczyła w strajku okupacyjnym w Wyższej Szkole Inżynierskiej w Radomiu oraz na przełomie listopada i grudnia 1981 roku w strajku okupacyjnym w Wyższej Oficerskiej Szkole Pożarnictwa w Warszawie.
Od 13 grudnia 1981 roku intensywnie działała w wielu strukturach podziemnych, współpracowała m.in. z Tomaszem Chlebowskim, Ewą Kulik-Bielińską, Zuzanną Toeplitz i Robertem Olakiem. Od grudnia 1981 roku do lutego 1982 roku kolportowała biuletyn „Informacja Solidarności”. Była łączniczką struktur podziemnych. Od powstania w 1982 roku do ostatniego numeru w kwietniu 1989 roku kolportowała i organizowała grupy kolporterów „Tygodnika Mazowsze” oraz pism i książek wielu wydawnictw drugiego obiegu, w tym NOWA i Krąg[1][2]. Jej biblioteka w Obserwatorium Astronomicznym stała się również biblioteką książek i czasopism niezależnych. Przewoziła z RFN i Szwecji wydawnictwa emigracyjne, sprzęt i materiały poligraficzne, m.in. w 1986 roku przywiozła maszynę elektryczną IBM dla Tygodnika „Mazowsze”[3].
Obecnie jest przewodniczącą Rady Fundacji „Chustka”[4] oraz działaczką nieformalnego ruchu Obywatele RP[5].
Odznaczenia
- 31 sierpnia 2013 roku Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej Bronisław Komorowski odznaczył Kingę Kamińską Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski za wybitne zasługi w działalności na rzecz przemian demokratycznych w Polsce, za osiągnięcia w podejmowanej z pożytkiem dla kraju pracy zawodowej i społecznej[6][7].
- 28 października 2010 roku postanowieniem Prezydenta RP została odznaczona Złotym Medalem za Długoletnią Służbę.
- Postanowieniem Prezydenta RP Andrzeja Dudy z 29 października 2015 roku została odznaczona 13 listopada 2015 roku Krzyżem Wolności i Solidarności. Przyznane odznaczenie zwróciła w 2017 roku[8].
- 12 października 2019 roku otrzymała wyróżnienie im. Jerzego i Aleksandry Zubrzyckich Fundacji Polcul przyznawane osobom zaangażowanym w ruchu kultury i budowy społeczeństwa obywatelskiego w Polsce oraz współpracy z jej sąsiadami za wieloletnią i konsekwentną działalność na rzecz obrony demokracji i poszanowania Konstytucji[9].
Przypisy
- ↑ Jełowicka, Maria. 2008-12-08. [dostęp 2012-08-31].
- ↑ Olak, Robert. 2006-12-04. [dostęp 2013-08-31].
- ↑ Kamińska, Kinga. 2006-12-04. [dostęp 2013-09-04].
- ↑ Strona Fundacji „Chustka”. [dostęp 2016-01-06].
- ↑ Zima na styropianie. KOD protestuje pod siedzibą premiera, Ruch Obrony Praworządności - pod Sądem Najwyższym. 2017-01-11. [dostęp 2017-02-11].
- ↑ M.P. z 2013 r. poz. 626
- ↑ Odznaczenia w 33. rocznicę Porozumień Sierpniowych. 2013-08-31. [dostęp 2013-08-31].
- ↑ Kinga Kamińska , Zwracam swój medal, nie przyjmę też odznaczenia w imieniu mojej Mamy, krakow.wyborcza.pl, 12 czerwca 2017 [dostęp 2017-05-13] .
- ↑ Wyróżnieni jesień 2019, www.polcul.pl [dostęp 2019-10-24] .
Bibliografia
- Krzysztof Dąbek , Kamińska Kinga, [w:] Encyklopedia Solidarności. Opozycja w PRL 1976–1989. Encyklopedia, tom 3, Instytut Pamięci Narodowej, 2019, s. 222, ISBN 978-83-8098-654-1 [zarchiwizowane z adresu 2020-10-29] .
- Szablon cytowania używa pól opisowych
- Absolwenci Wydziału Lingwistyki Stosowanej Uniwersytetu Warszawskiego
- Bibliotekarze warszawscy
- Członkowie Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność” (1980–1989)
- Odznaczeni Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (III Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Krzyżem Wolności i Solidarności
- Odznaczeni Złotym Medalem za Długoletnią Służbę (III Rzeczpospolita)
- Polscy archiwiści
- Polscy slawiści
- Polscy tłumacze literatury ukraińskiej
- Urodzeni w 1948
- Ludzie urodzeni w Warszawie