UWAGA
Strona jest ponownie oddana do uzytku po zabiegach konfiguracyjnych. Jeśli zobaczą Państwo na niej jakieś błedy techniczne, prosimy o ich zgłoszenie.

Większość artykułów w portalu to nasze własne teksty z kluczowych dziedzin związanych z naszą misją. Spora część materiałów pochodzi też z polskiej wersji Wikipedii, gdzie były odrzucone ze względu na politykę redaktorów (przeczytaj o krytyce Wikipedii). Są też i takie, które zostały przeniesione na nasze strony, gdyż stanowią istotne uzupełnienie merytorycznej treści naszego serwisu. Wszystkie artykuły podlegają edycji przez naszych Użytkowników, dlatego ich wersje mogą się różnić od prezentowanych na innych witrynach.

Kopel

Z Wedapedia
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Kopel
Ilustracja
Kopel w Sypniewie, w pobliżu ujścia Głuszynki
Kontynent

Europa

Państwo

 Polska

Rzeka
Powierzchnia zlewni

388 km²

Źródło
Miejsce Tarnowo, gmina Kostrzyn
Współrzędne

52°25′09,4″N 17°13′55,5″E/52,419280 17,232090

Ujście
Recypient

Warta

Miejsce Czapury, gmina Mosina
Współrzędne

52°19′09″N 16°54′33″E/52,319167 16,909167

Położenie na mapie brak
Mapa konturowa brak, u góry znajduje się punkt z opisem „źródło”, poniżej na lewo znajduje się również punkt z opisem „ujście”
Brak mapy: powiat poznański
Położenie na mapie brak
Mapa konturowa brak, u góry znajduje się punkt z opisem „źródło”, poniżej na lewo znajduje się również punkt z opisem „ujście”
Brak mapy: wielkopolskie

Kopel[1] (potocznie Kopla, Kropla) – rzeka, prawy dopływ Warty.

Zlewnia

Źródło znajduje się około 3 km na północ od centrum Kostrzyna, w miejscowości Tarnowo. Rzeka wypływa z wydłużonego (około 800 metrów długości) zbiornika[2]. Główne strumienie zasilające:

Przy północnej części wsi Kamionki, na granicy gminy Kórnik i Poznań do Kopla uchodzi rzeka Głuszynka.

Zlewnia obejmuje obszar powierzchni 388 km². Stanowią ją przede wszystkim wysoczyzny morenowe, poprzecinane systemem rynien, z których największą stanowi Rynna Kórnicka. Wpływ na zanieczyszczenie rzeki miały ścieki odprowadzane z oczyszczalni mechanicznej w Kostrzynie i jednostki wojskowej w Piotrowie (stan na 1996)[4].

Rzeźba

Rzeźba dorzecza Kopla tworzyła się około 19.000 lat temu w wyniku działania lądolodu bałtyckiego i jego wód roztopowych. Zlewnia zbudowana jest głównie z glin zwałowych. Deniwelacje sięgają tutaj do 15 metrów[2].

Rekreacja

W latach 1977-1978 powstał projekt przekształcenia doliny Kopla w wielki ośrodek wypoczynkowo-rekreacyjny o znaczeniu ponadregionalnym (2100 ha, dla 50.000 użytkowników). Znaczna część doliny miała zostać zalana przez zbiornik retencyjny, nad którym powstałyby porty, mariny, kempingi i ośrodki wypoczynkowe, a także kilka wysp. Autorką koncepcji ogólnej tego założenia była Lidia Wejchert. Projekt zdobył nagrodę II stopnia Ministra Administracji, Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska (1979). Ostatecznie miasto położyło nacisk na rozwój rekreacji nad Maltą, a sąsiedztwo bazy lotniczej w Krzesinach, po wejściu Polski do NATO, skutecznie zablokowało realizację tego szeroko zakrojonego projektu[5].

Zobacz też

Przypisy

  1. Komisja Nazw Miejscowości i Obiektów Fizjograficznych: Hydronimy. Izabella Krauze-Tomczyk, Jerzy Ostrowski (oprac. red). T. 1. Cz. 1: Wody płynące, źródła, wodospady. Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006. ISBN 83-239-9607-5.
  2. 2,0 2,1 Alfred Kaniecki. Wykorzystanie i ochrona zasobów wodnych w dorzeczu Kopla. „Kronika Miasta Poznania”. nr 4/2009, s. 516, 518, 2009. Poznań: Wydawnictwo Miejskie Posnania. ISSN 0137-3552. 
  3. Poznań : atlas aglomeracji : skala 1:15 000 = Greater Poznań. Poznań: Pietruska & Partner - Wydawnictwo Produktów Kartografii Digitalnej, 2000, s. 44. ISBN 83-87157-03-1.
  4. Wody powierzchniowe Poznania. W: Ryszard Gołdyn, Barbara Jankowska, Piotr Kowalczak, Maria Pułyk, Elżbieta Tybiszewska, Janusz Wiśniewski: Środowisko naturalne miasta Poznania.. Cz. 1. Poznań: Urząd Miejski w Poznaniu, 1996, s. 48. ISBN 83-906665-0-3.
  5. Projekt - Miasto. Wspomnienia poznańskich architektów 1945-2005, Henryk Marcinkowski i inni, Poznań: Wydawnictwo Miejskie Posnania, 2013, s. 296-301, ISBN 978-83-7768-069-8, OCLC 871701842.

Bibliografia

  1. Poznań - atlas aglomeracji, wyd. CartoMedia/Pietruska & Mierkiewicz, Poznań, 2008, ISBN 978-83-7445-018-8

Linki zewnętrzne