UWAGA |
---|
Większość artykułów w portalu to nasze własne teksty z kluczowych dziedzin związanych z naszą misją. Spora część materiałów pochodzi też z polskiej wersji Wikipedii, gdzie były odrzucone ze względu na politykę redaktorów (przeczytaj o krytyce Wikipedii). Są też i takie, które zostały przeniesione na nasze strony, gdyż stanowią istotne uzupełnienie merytorycznej treści naszego serwisu. Wszystkie artykuły podlegają edycji przez naszych Użytkowników, dlatego ich wersje mogą się różnić od prezentowanych na innych witrynach. |
Leonard Neuger
L. Neuger, Instytutu Filologii Germańskiej UJ, 2019 | |
Data i miejsce urodzenia |
2 kwietnia 1947 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
9 lipca 2021 |
Zawód, zajęcie |
slawista, tłumacz |
Odznaczenia | |
Leonard Neuger (ur. 2 kwietnia 1947 w Krakowie, zm. 9 lipca 2021 tamże) – polski slawista i tłumacz, działacz NSZZ „Solidarność”, pochodzenia żydowskiego, od 1983 przebywający w Szwecji.
Życiorys
Od 1965 studiował polonistykę na Uniwersytecie Jagiellońskim. Uczestniczył w protestach studenckich w marcu 1968, był członkiem komitetu strajkowego studentów uczelni krakowskich. Za swoją działalność został aresztowany pod koniec kwietnia 1968 i we wrześniu tegoż roku skazany na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności i grzywnę w kwocie 4000 zł. Ostatecznie powrócił na studia i w 1970 obronił pracę magisterską napisaną pod kierunkiem Kazimierza Wyki, w latach 1970-1974 pracował jako nauczyciel języka angielskiego w IV Liceum Ogólnokształcącym im. Tadeusza Kościuszki w Krakowie, od 1974 w Instytucie Literatury i Kultury Polskiej Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach, tam w 1978 obronił pracę doktorską Kazimierz Wyka jako krytyk literacki w latach powojennych, napisaną pod kierunkiem Ireneusza Opackiego.
Od 1980 był członkiem NSZZ „Solidarność”, kierował Komisją Zakładową w swoim miejscu pracy. W 1981 został redaktorem pisma Tygodnik Katowicki wydawanego poza cenzurą przez Region Śląsko-Dąbrowski NSZZ „Solidarność”. Po ogłoszeniu stanu wojennego został internowany w dniu 18 grudnia 1981, przebywał w zakładach karnych w Szerokiej i Uhercach. Został zwolniony w czerwcu 1982, ale uniemożliwiono mu powrót do pracy na uniwersytecie.
W kwietniu 1983 wyemigrował do Szwecji, w tym samym roku rozpoczął pracę w Instytucie Slawistyki Uniwersytetu w Sztokholmie, od 1995 jako profesor języka i literatury polskiej, w 2003 został dyrektorem Instytutu. W 2012 przeszedł na emeryturę. Od 2015 mieszkał w Polsce[1].
Był członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich do sierpnia 2020 roku[2].
Zmarł 9 lipca 2021[3] w Krakowie[4]. Został pochowany 20 lipca 2021 na Nowym Cmentarzu Żydowskim w Krakowie[5][6].
Książki
- Dosyć żartów (1993)
- Pomysły do interpretacji. Studia i szkice o literaturze polskiej (1997)
- Z perspektywy tłumacza. Szkice o poezji szwedzkiej (1997)
- Ćwiczenia z wrażliwości. Duże i małe szkice literackie (2006)
- Zwierciadło. Andriej Tarkowski w rozmowie z Jerzym Illgiem i Leonardem Neugerem (2016)
Tłumaczenia
- Carl Michael Bellman Fredmanowe Posłania i Pieśni (1991)
- Magnus Florin Ogród (1999)
- Katarina Frostenson 4 monodramy; Sala P (1999)
- Harry Martinson Poezje wybrane (1995 - z Januszem Bogdanem Roszkowskim)
- Rita Tornborg Imieniny Salomona (1993)
- Tomas Tranströmer Dziki rynek; Żywym i umarłym (1989)
- Tomas Tranströmer Moja przedmowa do ciszy (1992)
- Tomas Tranströmer Muzeum motyli (1994)
- Tomas Tranströmer Gondola żałobna (1996)
- Tomas Tranströmer Wiersze i proza 1954-2004 (2012 - z Magdaleną Wasilewską-Chmurą)
- Marcia Sá Cavalcante Schuback Pochwała nicości. Eseje o hermeneutyce filozoficznej (2008)
- Eric Johan Stagnelius Elegie (1991)
Nagrody i odznaczenia
- Stiftelsen Natur & Kulturs översättarpris, przyznana przez Akademię Szwedzką (1990)
- Svensk-Polsk Samfundets Pris (1991)
- Författarfondens Premium (1992)
- Krzyż Oficerski Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 1995, nr 31, poz. 365)
- Krzyż Komandorski Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2004, nr 48, poz. 819)
- Profesor Honorowy Uniwersytetu Śląskiego (2011)
- Krzyż Wolności i Solidarności (2014)
- Svenska Akademiens pris för översättning av svensk literatur (2017)
Przypisy
- ↑ Leonard Neuger - "Wierutne bajki dla dorosłych dzieci". miasto-ogrodow.eu. [dostęp 2021-07-28]. (pol.).
- ↑ Janusz Anderman i inni: Rezygnujemy z członkostwa w Stowarzyszeniu Pisarzy Polskich. „Zeszyty Literackie”, 14 sierpnia 2020. [dostęp 2020-08-21].
- ↑ Leonard Neuger. us.edu.pl. [dostęp 2021-07-11]. (pol.).
- ↑ Był przewodnikiem i przyjacielem polskich poetów. Nie żyje Leonard Neuger. wyborcza.pl, 11 lipca 2021. [dostęp 2021-07-28]. (pol.).
- ↑ Nekrolog Leonarda Neugera opublikowany przez przyjaciół. wyborcza.pl, 19 lipca 2021. [dostęp 2021-08-05].
- ↑ Pogrzeb Leonarda Neugera. gwzkrakow.pl, 16 lipca 2021. [dostęp 2021-08-05].
Bibliografia
- Tadeusz Nowakowski Polacy w Szwecji. Słownik biograficzny emigracji polskiej w Szwecji, wyd. 1992, s. 112-113
- Julian Kwiek Marzec 1968 w Krakowie, wyd. Kraków 2008, według indeksu
- Biogram na stronie immi.se. immi.se. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-12-06)].
- Absolwenci Uniwersytetu Jagiellońskiego
- Polscy poloniści
- Polscy slawiści
- Polscy historycy literatury
- Wykładowcy Uniwersytetu Śląskiego
- Polscy tłumacze literatury szwedzkiej
- Polonia w Szwecji
- Uczestnicy wydarzeń Marca 1968
- Członkowie Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność” (1980–1989)
- Internowani w Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej 1981–1982
- Odznaczeni Krzyżem Oficerskim Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej
- Odznaczeni Krzyżem Komandorskim Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej
- Odznaczeni Krzyżem Wolności i Solidarności
- Więźniowie więzienia w Uhercach Mineralnych (Polska Ludowa)
- Urodzeni w 1947
- Członkowie Stowarzyszenia Pisarzy Polskich
- Zmarli w 2021
- Ludzie urodzeni w Krakowie