UWAGA
Strona jest ponownie oddana do uzytku po zabiegach konfiguracyjnych. Jeśli zobaczą Państwo na niej jakieś błedy techniczne, prosimy o ich zgłoszenie.

Większość artykułów w portalu to nasze własne teksty z kluczowych dziedzin związanych z naszą misją. Spora część materiałów pochodzi też z polskiej wersji Wikipedii, gdzie były odrzucone ze względu na politykę redaktorów (przeczytaj o krytyce Wikipedii). Są też i takie, które zostały przeniesione na nasze strony, gdyż stanowią istotne uzupełnienie merytorycznej treści naszego serwisu. Wszystkie artykuły podlegają edycji przez naszych Użytkowników, dlatego ich wersje mogą się różnić od prezentowanych na innych witrynach.

Maciej Bogdanowicz

Z Wedapedia
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Maciej Bogdanowicz

Maciej Bogdanowicz, historyk z wykształcenia, dziennikarz, publicysta, autor artykułów historycznych, webmaster[1], bloger (RudaWeb). Propaguje wiedzę historyczną, głównie dotyczącą najdawniejszych dziejów Polski i Słowiańszczyzny, nie zawsze zgodną z poglądami akademickimi, przez co posądzany jest o turbosłowiaństwo.

Poglądy

Jest neolechistą. Lechów łączy z Łęgami (Lugiami), a Słowian kojarzy m.in. ze Scytami, Sarmatami, Wendami, Ariami, Suewami i wieloma innymi ludami uznawanymi przez większość historyków za germańskie, celtyckie lub irańskie[2]. Wyraźnie opowiada się też za koncepcją Wielkiej Lechii, zakładając, że Lechici byli protoplastami Polaków, a Lechia, zgodnie z relacjami kronikarskimi (m.in. Wincenty Kadłubek, Kronika wielkopolska, Jan Długosz), była nazwą dawnej Polski. Wyjaśnia jednak, że nie było Imperium Lechitów, w powszechnym rozumieniu tego określenia, ale lechicka państwowość miała inny charakter (samoorganizujący się, wspólnotowy i demokratyczny).

Stosując normy dzisiejsze nigdy nie dojdziemy do porozumienia czym była właściwa Wielka Lechia. Nie było to Imperium Romanum, bo z założenia nie opierało swojego bytu na podbojach i grabieży. Nie musiała więc tworzyć tak jednolitego ośrodka władzy, niezbędnego do sprawnego trzymania poddanych za mordę. Ten organizm miał przede wszystkim pozwolić na współistnienie wspólnoty wolnych rodów, które chciały żyć po swojemu i rozsądnie (np. budować z drewna tam, gdzie było go najwięcej, a z kamienia tam, gdzie było rzadkie i zbyt cenne). To powinno dotrzeć do obu stron sporu. To powinno dotrzeć do wszystkich, którzy ciągle jeszcze wierzą w sens Unii Europejskiej – jeśli tego nie zrozumieją, to zaraz jej nie będzie. Uczmy się od historii Lęhów i Jagiellonów. My PoLęhy mamy w genach zapis rozwiązania – rzeszę wspólną i pospolitą, ale dobrowolną[3].

W oparciu o najnowsze wyniki badań archeogenetyków uważa, że lechickie dziedzictwo mogło sięgać od Renu do Wołgi.

Od około 6 tysięcy lat byli więc panami większości Europy. W tym też czasie doszło do rozdzielenia jednego ludu na dwie gałęzie – prasłowiańską i indoirańską. Wydarzyło się to najprawdopodobniej na Kujawach. Być może rozrodzili się nadmiernie nawet wobec możliwości urodzajnej, dobrze uprawianej ziemi i ich bracia (przyszli Indoirańczycy) ruszyli na nieopanowane przez Lechów pogranicze Europy i Azji, by szukać nowych siedzib[4].

Przyznaje częściowo rację Januszowi Bieszkowi, który, zresztą nie jako pierwszy, wywodzi szlachtę polską od lachów – „zawodowych” wojów i posiadaczy ziemskich.

Lechia to więc nie państwo narodu lechickiego, ale rzeczpospolita lachecka (szlachecka). Zarządzali oni nie tylko przodkami dzisiejszych Polaków i Czechów, ale i Ukraińców czy Białorusinów, a od samego początku istnienia tej klasy – Słowianami bałkańskimi (tu mogli najpierw nosić jeszcze bardziej pierwotne miano – Panów). Ich głównym zadaniem wobec całej społeczności była obrona przed wrogami[5].

Pisał też m.in. o bitwie nad Dołężą[6], poszukiwaniu słowiańskich korzeni przez Wenecjan[6] i słowiańskim rozumieniu istoty święta Bożego Ciała[7].

Wybrane artykuły

Maciej Bogdanowicz
  • Lech władca Łęgów
  • Rzeczpospolita Lęchicka
  • Kto kogo pod Dołężą
  • Wenecja szuka słowiańskich korzeni
  • Boże Ciało, czyli boskie ciała wiernych Słowian
  • Przed Lechitami i Turkami
  • Greckie kolonie Lechitów
  • Lechickie najstarsze państwo Europy – Scytów więc Słowian
  • Lech zakłada państwo
  • Bałtowie we wspólnocie lechickiej
  • Wiedza i wiara chłopów lechickich
  • Lechicki strumień w sieci historii starożytnej Polski
  • Granica pierwszej Lechii przesuwa się na północ
  • Gdzie Lechia?
  • Od tysięcy lat trwa dziedzictwo Lęchów
  • Scytowie a Lęchowie – rozdzieleni bracia
  • Tradycje morskie Lęchów i Wędów zakłamane przez Teutonów
  • Wspólne żony najwykwintniejszych Agatyrsów Lęchii
  • Wielkie rondele Lęchów lendzielskich
  • Kroniki lechickie Getów i tajemnicza Wanda
  • Aryjska droga z Lechii do Indii
  • Lechia od Renu do Wołgi – od 6 tys. lat
  • Prokosz, Krak, Lechici
  • Skąd wiedza o Lechii (Lęhii) czy Kraku?
  • Słowiańscy zdobywcy i budowniczowie Rzymu
  • Sarmaci, Germanie i Słowianie
  • Ariosłowianie czy Słowianoariowie
  • Lewici byli nad Wisłą tysiące lat wcześniej
  • Słowianie dogonili Słewów
  • Kilka pytań i odpowiedzi do zakutych łbów rzekomej nauki
  • Polska kolebka Ariów w segmentach DNA
  • Hariowie od Lęhów, którzy od Słewów
  • Starożytne rozprzestrzenienie dziedzictwa lęhickiego
  • Lestek/Przemysł/Ariowit/Birrwista
  • Nowa era Słowiańszczyzny trwa – czy nasi akademicy chcą tego, czy nie
  • Dziedzictwo Wenedów
  • Słowianie uczyli Żydów pisać, kuć żelazo oraz budować domy i łodzie
  • Słewowie – Germania i Scytia
  • Leszek szwagier Cezara
  • Przed Krakiem

Linki zewnętrzne

Strona RudaWeb

Przypisy




Ta strona została utworzona przez naszych Użytkowników i jest artykułem własnym Wedapedii, który może być poddawany edycji i uzupełnieniom, korygowanym przez redaktorów i administratorów serwisu. Jego edycje i autorów można zobaczyć tutaj. Możesz go kopiować i udostępniać z zachowaniem praw autorskich: licencja CC-BY-SA 3.0 oraz GNU FDL