| UWAGA |
|---|
Większość artykułów w portalu to nasze własne teksty z kluczowych dziedzin związanych z naszą misją. Spora część materiałów pochodzi też z polskiej wersji Wikipedii, gdzie były odrzucone ze względu na politykę redaktorów (przeczytaj o krytyce Wikipedii). Są też i takie, które zostały przeniesione na nasze strony, gdyż stanowią istotne uzupełnienie merytorycznej treści naszego serwisu. Wszystkie artykuły podlegają edycji przez naszych Użytkowników, dlatego ich wersje mogą się różnić od prezentowanych na innych witrynach. |
Wendowie
 |
Ten artykuł od 2010-02 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. |
Wendowie (niem. Wenden[1], Winden, Windische) – określenie historyczne Słowian nadbałtyckich, wspólne dla Słowian połabskich i Łużyczan, zamieszkujących na wschód od królestwa duńskiego, Norwegii, Szwecji i na terenach od Odry do Gdańska. Obecnie używane w Niemczech w odniesieniu do Serbów Łużyckich zamieszkujących Łużyce.
Historia
Pochodzi od łacińskiej nazwy Venedi, którą określano Wenedów. Słowo wend występuje również jako źródłosłów nazwy dużej duńskiej wyspy Vendsyssel-Thy.
Badaniem języków Wendów zajmował się Johann Heinrich Jugler, autor Vollständiges Lüneburgisch-Wendisches Wörterbuch, ich historię i kulturę opisywał Johann Parum Schultze w Die Wendländische Bauernchronik.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Lech Leciejewicz 1989 ↓, s. 25.
Bibliografia
- Lech Leciejewicz: Słowianie zachodni. Wrocław-Warszawa: Ossolineum, 1989. ISBN 83-04-02690-2.