| UWAGA |
|---|
Większość artykułów w portalu to nasze własne teksty z kluczowych dziedzin związanych z naszą misją. Spora część materiałów pochodzi też z polskiej wersji Wikipedii, gdzie były odrzucone ze względu na politykę redaktorów (przeczytaj o krytyce Wikipedii). Są też i takie, które zostały przeniesione na nasze strony, gdyż stanowią istotne uzupełnienie merytorycznej treści naszego serwisu. Wszystkie artykuły podlegają edycji przez naszych Użytkowników, dlatego ich wersje mogą się różnić od prezentowanych na innych witrynach. |
Aleksander Wilkoń
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
16 marca 2022 |
| Zawód, zajęcie |
językoznawca, slawista |
| Narodowość |
polska |
| Tytuł naukowy |
prof. dr hab. |
| Odznaczenia | |
 
| |
Aleksander Piotr Wilkoń (ur. 23 marca 1935 w Bogucicach k. Wieliczki[1][2], zm. 16 marca 2022 w Sosnowcu[3]) – polski językoznawca[1]. Do jego zainteresowań naukowo-badawczych należały: stylistyka, językoznawstwo polskie, filologia słowiańska, dzieje języka polskiego i kulturoznawstwo[4]. Jest autorem artykułów dotyczących polszczyzny Żeromskiego i onomastyki stylistycznej[5].
Doktoryzował się na podstawie rozprawy z zakresu onomastyki literackiej: Nazewnictwo w twórczości Stefana Żeromskiego[5]. Habilitował się na Uniwersytecie Śląskim[6]. W 1992 r. otrzymał nominację profesorską[6].
Pracował na uniwersytecie w Nancy (1969–1972), na Sorbonie w Paryżu (1990–1994), w Instituto Universitario Orientale(ang.) w Neapolu (od 1994 do 2005 roku), w Państwowej Wyższej Szkole Zawodowej w Tarnowie (2007-2018). Od 1980 r. był związany z Uniwersytetem Śląskim w Katowicach, gdzie pełnił kilka funkcji: dziekana Wydziału Filologicznego (1980–1981), kierownika Zakładu Współczesnego Języka Polskiego (1982–1989), dyrektora Instytutu Języka Polskiego (1986–1989)[7].
Był założycielem i redaktorem serii naukowej „Język artystyczny”. Został uhonorowany licznymi nagrodami i odznaczeniami (m.in. Krzyżem Kawalerskim i Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski)[4]. W 2010 roku otrzymał tytuł Honorowego Profesora Uniwersytetu Śląskiego[4].
Wybrana twórczość
- Nazewnictwo w utworach Stefana Żeromskiego. Wrocław 1970.
- Historia literatury polskiej w zarysie, Warszawa, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1978
- Dejiny poľskej literatury. Red. M. Stępień, A. Wilkoń. Tłum. Ján Sedlák. Bratislava 1987, s. 5–26.
- Typologia odmian językowych współczesnej polszczyzny. Wyd. 1. Katowice 1987. Wyd. 2. Katowice 2000.
- Język artystyczny. Studia i szkice. Katowice 1999.
- Spójność i struktura tekstu: wstęp do lingwistyki tekstu. Kraków 2000.
- Trwanie a zmiana w języku. „LingVaria” 2010, nr 2, s. 69–74.
- Tradycja w języku. „Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Linquistica” VI: Dialog z tradycją. Cz. 1. Kraków 2011, s. 5–11.
Przypisy
- ↑ 1,0 1,1 AUT - Úplné zobrazení záznamu, aleph.nkp.cz [dostęp 2020-01-23].
- ↑ Złota Księga Nauki Polskiej. Naukowcy Zjednoczonej Europy (redaktor naczelny Krzysztof Pikoń), Gliwice 2006, s. 900.
- ↑ Zmarł profesor Aleksander Wilkoń. Tarnów - Polski Biegun Ciepła. [dostęp 2022-03-17]. (pol.).
- ↑ 4,0 4,1 4,2 Jubileusz 60-lecia pracy naukowo-dydaktycznej prof. Aleksandra Wilkonia – Uniwersytet Śląski, us.edu.pl [dostęp 2020-01-23] (pol.).
- ↑ 5,0 5,1 Biuletyn Polonistyczny. biuletynpolonistyczny.pl. [dostęp 2020-01-23].
- ↑ 6,0 6,1 Prof. dr hab. Aleksander Wilkoń, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2020-01-22].
- ↑ prof. zw. dr hab. Aleksander Wilkoń (ur. 1935) – Instytut Języka Polskiego, ijp.us.edu.pl [dostęp 2020-01-23].