UWAGA
Strona jest ponownie oddana do uzytku po zabiegach konfiguracyjnych. Jeśli zobaczą Państwo na niej jakieś błedy techniczne, prosimy o ich zgłoszenie.

Większość artykułów w portalu to nasze własne teksty z kluczowych dziedzin związanych z naszą misją. Spora część materiałów pochodzi też z polskiej wersji Wikipedii, gdzie były odrzucone ze względu na politykę redaktorów (przeczytaj o krytyce Wikipedii). Są też i takie, które zostały przeniesione na nasze strony, gdyż stanowią istotne uzupełnienie merytorycznej treści naszego serwisu. Wszystkie artykuły podlegają edycji przez naszych Użytkowników, dlatego ich wersje mogą się różnić od prezentowanych na innych witrynach.

Dariusz Tkaczewski

Z Wedapedia
Wersja z dnia 07:22, 29 lis 2022 autorstwa imported>Wedun (1 wersja)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Dariusz Tkaczewski
Państwo działania

 Polska

Data urodzenia

1963

doktor habilitowany nauk humanistycznych
Specjalność: bohemistyka
słowacystyka
Uniwersytet

Uniwersytet Śląski

Dariusz Tkaczewski (ur. 1963 w Katowicach) − polski slawista, bohemista i słowacysta, językoznawca, tłumacz literatury czeskiej, nauczyciel akademicki i pracownik naukowy Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach, członek Komisji Językoznawstwa Polskiej Akademii Nauk, Oddział Katowice[1].

Życiorys

W 1978 roku ukończył Szkołę Podstawową im. M. Skłodowskiej-Curie w Katowicach, następnie kontynuował naukę w III Liceum Ogólnokształcącym im. A. Mickiewicza w Katowicach (1978-1982) oraz w Policealnym Studium Ekonomicznym w Katowicach na kierunku Obsługa ruchu turystycznego (1982-1984). Od 1970 do 1990 aktywny członek Związku Harcerstwa Polskiego, gdzie pełnił funkcję instruktora w stopniu harcmistrza ZHP.

Studia magisterskie w zakresie filologii czesko-słowackiej odbywał w Wydziale Filologicznym Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach (1984-1989), przebywał na studiach bohemistycznych w Uniwersytecie Karola w Pradze (1987-1988) i Uniwersytecie Palackiego w Ołomuńcu (1986, 1988). W r. 1989 uzyskał tytuł magistra filologii słowiańskiej na podstawie pracy magisterskiej pt. Slang czeskich studentów[2].

Pełnił między innymi funkcje sekretarza Rady (2013-2015) i wicedyrektora (2015-2016) Instytutu Filologii Słowiańskiej Uniwersytetu Śląskiego oraz od r. 2017 redaktora naczelnego czasopisma „Noviny Slawia”[1][3].

Działalność naukowo-dydaktyczna

W latach 1999-2008 był wykładowcą i lektorem języka polskiego w Republice Czeskiej, prowadząc zajęcia w Katedrze Slawistyki Uniwersytetu Palackiego w Ołomuńcu (1999-2003) i Katedrze Slawistyki Uniwersytetu Ostrawskiego w Ostrawie (2003-2008)[1].

W 1998 uzyskał tytuł doktora nauk humanistycznych na podstawie rozprawy Język czeskich mass mediów (wybrane zagadnienia). W 2015 roku jako rozprawę habilitacyjną opublikował książkę „Ottův slovník naučný” na tle czeskiej tradycji leksykograficznej: encyklopedia — twórcy — język i uzyskał stopień doktora habilitowanego nauk humanistycznych[4].

Od roku 2019 profesor nadzwyczajny Uniwersytetu Śląskiego w Instytucie Językoznawstwa Wydziału Humanistycznego[5].

W latach 1988-2020 przebywał na 11 stypendiach i stażach naukowych w Czechach, wygłaszał wykłady na uniwersytetach w Pradze, Ołomuńcu, Ostrawie, Brnie, Bańskiej Bystrzycy, Krakowie i Wrocławiu, występował z referatami na 27 międzynarodowych konferencjach naukowych oraz opublikował 7 książek (monografie autorskie i redagowane), 55 artykułów naukowych, kilkanaście publikacji popularnonaukowych i publicystycznych oraz kilkadziesiąt przekładów artystycznych literatury czeskiej[2].

Zainteresowania  naukowe

Głównym przedmiotem językoznawczych (slawistycznych i bohemistycznych) zainteresowań naukowych Dariusza Tkaczewskiego jest słowiańskie dziedzictwo oraz tradycje Polski i Czech oraz Czechosłowacji, a w szczególności czesko-polskie/polsko-czeskie związki kulturowe i językowe. Kolejnymi  polami badawczymi są: doświadczenia historyczne i kulturowe oraz współczesne realia Polski i Czech (ze szczególnym uwzględnieniem stereotypów kulturowych i językowych), zagadnienia psycholingwistyczne i socjolingwistyczne (w tym badania dotyczące uwarunkowań funkcjonowania czeskich socjolektów, profesjolektów, slangów i języków subkultur [np. hantec]), tradycje i współczesność czeskiej, słowackiej i czechosłowackiej leksykografii encyklopedycznej, historia języka czeskiego i języka słowackiego oraz percepcja czeskiej kultury (szczególnie literatury i filmu) w polskim społeczeństwie[2].

Wybrane publikacje książkowe

  1. "Ottův slovník naučný" na tle czeskiej tradycji leksykograficznej: encyklopedia — twórcy — język , WUŚ, Katowice 2013[6].
  2. Mechanizmy wpływu społecznego i manipulacja językowa — czeskie przypadki , UŚ/AA „PARA”, Katowice 2010.
  3. Czeska reklama telewizyjna i jej język , Prace Naukowe Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach nr 2294 , WUŚ, Katowice 2005[7].
  4. [współred. Z. Studencki] Region i ojczyzna w kulturze narodowej, języku i literaturze , Sosnowiec 2007.
  5. [red.] Jaszmije smukwijne. Almanach współczesnej poezji czeskiej , Katowice 2004.
  6. [red.] Czeski numer Kwartalnika literackiego „FA-art” nr 1-2 (31-32) 1998, Katowice 1998, s. 86-174.
  7. [współred. A.J. Bluszcz] Rozwarstwienie stylistyczne języków słowiańskich. Style funkcjonalne i stylizacje literackie , Katowice 1996.

Wybrane przekłady literatury czeskiej

  1. David Gruber: Jak efektywnie uczyć się języka obcego (nie tylko angielskiego), Vendryně 2016.
  2. Bohuslav Vaněk-Uvalský: Kobiety*Havel*Higiena, Katowice 2007.
  3. Bohuslav Vanĕk-Uvalský: Kartofel był pomarańczą mojego dzieciństwa (fragmenty), [w:] Kwartalnik kulturalno-artystyczny „Ha!Art”, nr 21/2005 (07.10.2005), s. 101-103.
  4. Vít Kremlička: Dziennik okrętowy (fragmenty), [w:] Kwartalnik literacki „FA-art”, nr 4 (38) 1999, Katowice 1999, s. 2-8.

Przypisy

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 Dariusz Tkaczewski – Instytut Językoznawstwa [dostęp 2020-11-27] (pol.).
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 Dariusz Tkaczewski – Instytut Językoznawstwa, us.edu.pl [dostęp 2020-11-29] (pol.).
  3. ↑ NOVINY SLAWIA – czasopismo młodych slawistów, www.novinyslawia.us.edu.pl [dostęp 2020-11-27].
  4. ↑ POLON, polon.nauka.gov.pl [dostęp 2020-11-29].
  5. ↑ ORCID, orcid.org [dostęp 2020-11-29] (ang.).
  6. ↑ Dariusz Tkaczewski, Ottuv slovnik naucny na tle czeskiej tradycji leksykograficznej : encyklopedia – twórcy – język, Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, 2013, ISBN 978-83-226-2246-9 [dostęp 2020-11-27] (pol.).
  7. ↑ Dariusz Tkaczewski, Czeska reklama telewizyjna i jej język, Katowice : Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, 2005, ISBN 978-83-226-1425-9 [dostęp 2020-11-27] (pol.).
Źródło: „https://wedapedia.pl/index.php?title=Dariusz_Tkaczewski&oldid=155”