UWAGA |
---|
Większość artykułów w portalu to nasze własne teksty z kluczowych dziedzin związanych z naszą misją. Spora część materiałów pochodzi też z polskiej wersji Wikipedii, gdzie były odrzucone ze względu na politykę redaktorów (przeczytaj o krytyce Wikipedii). Są też i takie, które zostały przeniesione na nasze strony, gdyż stanowią istotne uzupełnienie merytorycznej treści naszego serwisu. Wszystkie artykuły podlegają edycji przez naszych Użytkowników, dlatego ich wersje mogą się różnić od prezentowanych na innych witrynach. |
Pokrzywnica (dopływ Parsęty)
Kontynent | |
---|---|
Państwo | |
Rzeka | |
Źródło | |
Miejsce | okolice Słowieńska |
Ujście | |
Recypient | |
Współrzędne | |
Położenie na mapie brak Brak mapy: POL | |
Położenie na mapie świata |
Pokrzywnica – rzeka na Pobrzeżu Koszalińskim, w województwie zachodniopomorskim, w powiecie świdwińskim i białogardzkim, lewy dopływ Parsęty.
Charakterystyka
Źródło rzeki znajduje się w pobliżu wsi Zagroda[1]. Długość wynosi 29 km, a powierzchnia zlewni 247 km²[2]. Największe miejscowości zlokalizowane nad rzeką to Sławoborze i Garnki.
Rzeka z wędkarskiego punktu widzenia jest pstrągowa. Występują tu różne gatunki łososiowatych[1].
Przyroda
Nad rzeką występują zbiorowiska lasów bagiennych (łęgów, olsów). Na zboczach doliny buczyny oraz zbiorowiska wiklin i zarośli wierzbowych. Występują m.in.: dzięgiel litwor, porzeczka czarna, skrzyp zimowy, przytulia wonna, zerwa kłosowa i czerniec gronkowy[1].
Nazwa
Nazwę Pokrzywnica wprowadzono urzędowo w 1948 roku, zastępując poprzednią niemiecką nazwę rzeki – Krummes Wasser'[3].
Turystyka
Do spływów kajakowych najlepiej nadaje się odcinek od mostu na drodze powiatowej z Domacyna do Rarwina. W górnym biegu rzeka jest płytka i wąska. Na odcinku leśnym i przyujściowym ma charakter naturalny[1].
Zobacz też
Przypisy
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Jak bezpiecznie pływać po wodzie i nie szkodzić przyrodzie, Związek Miast i Gmin Dorzecza Parsęty, Karlino, 2015, s.11
- ↑ Piotr Dębowski, Ichtiofauna dorzecza Parsęty, Instytut Rybactwa Śródlądowego, Gdańsk
- ↑ Rozporządzenie Ministrów Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 1 października 1948 r. (M.P. z 1948 r. nr 78, poz. 692, s. 22)