UWAGA
Strona jest ponownie oddana do uzytku po zabiegach konfiguracyjnych. Jeśli zobaczą Państwo na niej jakieś błedy techniczne, prosimy o ich zgłoszenie.

Większość artykułów w portalu to nasze własne teksty z kluczowych dziedzin związanych z naszą misją. Spora część materiałów pochodzi też z polskiej wersji Wikipedii, gdzie były odrzucone ze względu na politykę redaktorów (przeczytaj o krytyce Wikipedii). Są też i takie, które zostały przeniesione na nasze strony, gdyż stanowią istotne uzupełnienie merytorycznej treści naszego serwisu. Wszystkie artykuły podlegają edycji przez naszych Użytkowników, dlatego ich wersje mogą się różnić od prezentowanych na innych witrynach.

Pokrzywnica (dopływ Parsęty)

Z Wedapedia
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Pokrzywnica
Kontynent

Europa

Państwo

 Polska

Rzeka
Źródło
Miejsce okolice Słowieńska
Ujście
Recypient

Parsęta

Współrzędne

54°00′35″N 15°51′26″E/54,009722 15,857222

Położenie na mapie brak
Mapa konturowa brak, u góry znajduje się punkt z opisem „ujście”
Brak mapy: POL
Położenie na mapie świata
Mapa konturowa świata, u góry znajduje się punkt z opisem „ujście”

Pokrzywnicarzeka na Pobrzeżu Koszalińskim, w województwie zachodniopomorskim, w powiecie świdwińskim i białogardzkim, lewy dopływ Parsęty.

Charakterystyka

Źródło rzeki znajduje się w pobliżu wsi Zagroda[1]. Długość wynosi 29 km, a powierzchnia zlewni 247 km²[2]. Największe miejscowości zlokalizowane nad rzeką to Sławoborze i Garnki.

Rzeka z wędkarskiego punktu widzenia jest pstrągowa. Występują tu różne gatunki łososiowatych[1].

Przyroda

Nad rzeką występują zbiorowiska lasów bagiennych (łęgów, olsów). Na zboczach doliny buczyny oraz zbiorowiska wiklin i zarośli wierzbowych. Występują m.in.: dzięgiel litwor, porzeczka czarna, skrzyp zimowy, przytulia wonna, zerwa kłosowa i czerniec gronkowy[1].

Nazwa

Nazwę Pokrzywnica wprowadzono urzędowo w 1948 roku, zastępując poprzednią niemiecką nazwę rzeki – Krummes Wasser'[3].

Turystyka

Do spływów kajakowych najlepiej nadaje się odcinek od mostu na drodze powiatowej z Domacyna do Rarwina. W górnym biegu rzeka jest płytka i wąska. Na odcinku leśnym i przyujściowym ma charakter naturalny[1].

Zobacz też

Przypisy

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 Jak bezpiecznie pływać po wodzie i nie szkodzić przyrodzie, Związek Miast i Gmin Dorzecza Parsęty, Karlino, 2015, s.11
  2. Piotr Dębowski, Ichtiofauna dorzecza Parsęty, Instytut Rybactwa Śródlądowego, Gdańsk
  3. Rozporządzenie Ministrów Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 1 października 1948 r. (M.P. z 1948 r. nr 78, poz. 692, s. 22)