UWAGA
Strona jest ponownie oddana do uzytku po zabiegach konfiguracyjnych. Jeśli zobaczą Państwo na niej jakieś błedy techniczne, prosimy o ich zgłoszenie.

Większość artykułów w portalu to nasze własne teksty z kluczowych dziedzin związanych z naszą misją. Spora część materiałów pochodzi też z polskiej wersji Wikipedii, gdzie były odrzucone ze względu na politykę redaktorów (przeczytaj o krytyce Wikipedii). Są też i takie, które zostały przeniesione na nasze strony, gdyż stanowią istotne uzupełnienie merytorycznej treści naszego serwisu. Wszystkie artykuły podlegają edycji przez naszych Użytkowników, dlatego ich wersje mogą się różnić od prezentowanych na innych witrynach.

Dylówka

Z Wedapedia
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Dylówka
Kontynent

Europa

Państwo

 Polska

Rzeka
Długość 14 km
Źródło
Miejsce w okolicy wsi Kozietuły
Ujście
Recypient

Rykolanka

Miejsce w okolicy wsi Przybyszew
Współrzędne

51°40′18″N 20°50′32″E/51,671667 20,842222

Położenie na mapie brak
Mapa konturowa brak, u góry znajduje się punkt z opisem „ujście”
Brak mapy: POL
Położenie na mapie świata
Mapa konturowa świata, u góry znajduje się punkt z opisem „ujście”

Dylówkarzeka tworząca górny bieg Rykolanki, w województwie mazowieckim o długości ok. 14 km[potrzebny przypis]. Wypływa w miejscowości Kozietuły i płynie w kierunku południowym przez miejscowości Dylew, Sielec, Rykały. Tuż przed miejscowością Przybyszew łączy się ze swoim lewym dopływem Borówką, zmienia nazwę na Rykolankę, po czym wpada do Pilicy.

Nazwa Dylówki ma późną, bo dopiero XX-wieczną atestację. Jej geneza związana jest ze wsią Dylew (dawniej Dylewo), która istniała już w XV w. (zapisy źródłowe: 1430 Dylewo, 1448 Dilewo).

W XIX i w połowie XX wieku Dylówka zwana była alternatywnie Czarną Wodą. Roman Wojciechowski podaje, że w 1918 na strudze Czarnej Wodzie (tj. Dylówce) zbudowano małą elektrownię wodną dostarczającą energię elektryczną dla osady Przybyszew.

Bibliografia

  • Jerzy Duma, Gewässernamen im rechten Zuflussgebiet der Weichsel zwischen Pilica und Brda (Nazwy wodne w zlewisku lewych dopływów Wisły od Pilicy po ujście Brdy), Lieferung 14, Stuttgart 1999: Franz Steiner Verlag, s. 26.
  • Jerzy Duma, Nazwy rzek lewobrzeżnego Mazowsza z całym dorzeczem Pilicy, Warszawa 1999: Towarzystwo Naukowe Warszawskie, s. 102.
  • Wanda Szulowska, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Nazwy wód w Polsce, część I. Układ alfabetyczny, Warszawa 2001: Wydawnictwo Naukowe Semper, s. 76.
  • Roman Wojciechowski, Dolina Pilicy. Przewodnik turystyczno-krajoznawczy dla spływów kajakowych,Warszawa 1954, Sport i Turystyka, s. 88.

Linki zewnętrzne

Zobacz też