UWAGA
Strona jest ponownie oddana do uzytku po zabiegach konfiguracyjnych. Jeśli zobaczą Państwo na niej jakieś błedy techniczne, prosimy o ich zgłoszenie.

Większość artykułów w portalu to nasze własne teksty z kluczowych dziedzin związanych z naszą misją. Spora część materiałów pochodzi też z polskiej wersji Wikipedii, gdzie były odrzucone ze względu na politykę redaktorów (przeczytaj o krytyce Wikipedii). Są też i takie, które zostały przeniesione na nasze strony, gdyż stanowią istotne uzupełnienie merytorycznej treści naszego serwisu. Wszystkie artykuły podlegają edycji przez naszych Użytkowników, dlatego ich wersje mogą się różnić od prezentowanych na innych witrynach.

Dzierżęcinka

Z Wedapedia
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Dzierżęcinka
Ilustracja
Dzierżęcinka w Parku Książąt Pomorskich
Kontynent

Europa

Państwo

 Polska

Rzeka
Długość 29,30 km
Powierzchnia zlewni

122,62 km²

Źródło
Miejsce gmina Manowo
Współrzędne

54°05′12,3″N 16°20′17,5″E/54,086750 16,338194

Ujście
Recypient

jez. Jamno

Miejsce poniżej Dobiesławca
Współrzędne

54°15′06″N 16°07′56″E/54,251667 16,132222

Położenie na mapie brak
Mapa konturowa brak, u góry znajduje się punkt z opisem „źródło”, powyżej na lewo znajduje się również punkt z opisem „ujście”
Brak mapy: zachodniopomorskie
Położenie na mapie świata
Mapa konturowa świata, u góry znajduje się punkt z opisem „źródło”, powyżej na lewo znajduje się również punkt z opisem „ujście”

Dzierżęcinkarzeka na Pobrzeżu Koszalińskim o długości 29,30 km[1], która przepływa przez Równinę Białogardzką w województwie zachodniopomorskim.

Powierzchnia zlewni Dzierżęcinki wynosi 122,62 km²[1].

Ma źródło w gminie Manowo na zachód od wsi Kliszno. Poniżej wsi Manowo płynie sztucznie utworzonym korytem, którym wpływa do Jeziora Lubiatowskiego, będącego rezerwatem przyrody. Od ujścia z tego jeziora na wschód od wsi Kretomino do ujścia rzeki Raduszki płynie wykopanym w XIII wieku kanałem[2]. Przepływa głęboką pradoliną przez miasto Koszalin, gdzie od lat 30. XX wieku jej wody zasilają staw o pow. 1,50 ha (tzw. Staw Zamkowy) w Parku Książąt Pomorskich o powierzchni 6,70 ha (z deniweletą do 12 metrów). Wzdłuż doliny rzecznej znajduje się klin zieleni napowietrzający miasto uznany za park dendrologiczny[3].

Prawymi dopływami Dzierżęcinki są strumienie i cieki spływające z Góry Chełmskiej oraz jej skłonu, wszystkie skanalizowane. Jedyny zachowany dopływ powierzchniowy to struga przepływająca przez Dzierżęcino, które leży w południowo-wschodniej części Koszalina. Pomiędzy miejscem wypływu z Jeziora Lubiatowskiego a ujściem rzeki Raduszki Kanał Dzierżęcinki stanowi granicę miasta Koszalina[4]. W północnej części Koszalina, w pobliżu Leśniczówki Mścice z Dzierżęcinką łączy się rzeczka Glinianka[5]. Następnie przyjmuje cieki odwadniające Bukowy Las i Trzęsiawy położone w zachodniej części w gminy Będzino. Uchodzi do jeziora Jamno 1,5 km na wschód od wsi Dobiesławiec.

W ostatnim dziesięcioleciu czystość wód Dzierżęcinki uległa poprawie do tego stopnia, że nawet w dolnym jej biegu pojawiło się zarybienie. Prowadzi ona wody klasy IV[6].

Nazwę Dzierżęcinka wprowadzono urzędowo w 1948 roku, zastępując poprzednią niemiecką nazwę rzeki – Mühlenbach[7].

Dzierżęcinka w Manowie

Zobacz też

Przypisy

  1. 1,0 1,1 Region bilansowy nr 15 – Przymorze od Parsęty do jeziora Jamno. W: Studium bezpośredniego zagrożenia powodziowego na obszarze RZGW Szczecin. Poznań: Instytut Meteorologii i Gospodarki Wodnej, 2008, s. 16.
  2. Stowarzyszenie Przyjaciół Koszalina
  3. Koszalin miasto zielone. [dostęp 2008-07-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-04-22)].
  4. Koszalin plan miasta PPWK S.A. Nr kat. 51-127-70-03
  5. POŚ m.Koszalin 2008-2011
  6. Raport wykonania BIP Powiatu Koszalin
  7. M.P. z 1948 r. nr 78, poz. 692, s. 21