Joanna Rapacka

Joanna Rapacka
Państwo działania	Polska
Data i miejsce urodzenia	24 maja 1939 ; Warszawa
Data i miejsce śmierci	29 listopada 2000 ; Warszawa
	Profesor nauk humanistycznych
	Specjalność: slawistyka
Alma Mater	Uniwersytet Warszawski
Uczelnia	Uniwersytet Warszawski
Okres zatrudn.	1967–2000
Instytut	Instytut Slawistyki PAN
Okres zatrudn.	1992–2000

Grób Joanny Rapackiej na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach

Joanna Monika Rapacka (ur. 24 maja 1939 w Warszawie, zm. 29 listopada 2000 tamże) – slawistka, kulturoznawczyni, historyk literatur serbskiej i chorwackiej, profesor Uniwersytetu Warszawskiego.

Życiorys

Była córką Adama Rapackiego i Alicji z d. Stępnowskiej. Ukończyła studia z zakresu polonistyki i slawistyki na Uniwersytecie Warszawskim. Naukę kontynuowała w Zagrzebiu i Belgradzie. Po ukończeniu studiów do 1967 mieszkała w Jugosławii. W 1967 została zatrudniona na Uniwersytecie Warszawskim, z którego wyjechała w 1971 do Włoch, gdzie pracowała przez cztery lata na miejscowym uniwersytecie jako lektor języka polskiego.

Rozprawę doktorską poświęconą epopei Osman Ivana Gundulicia obroniła na Uniwersytecie Warszawskim (promotor: Józef Magnuszewski). W 1984 na tej samej uczelni uzyskała stopień doktora habilitowanego, na podstawie rozprawy poświęconej sielance chorwackiej. Na warszawskiej uczelni pracowała przez cały okres swojej kariery naukowej, na stanowisku adiunkta, docenta, a wreszcie profesora. W latach 1991–1993 kierowała Instytutem Filologii Słowiańskiej UW. W 1999 otrzymała tytuł profesora zwyczajnego. Od 1992 aż do śmierci była pracownikiem Instytutu Slawistyki PAN.

Prowadziła badania głównie z zakresu literatury dubrownickiej okresu renesansu i baroku, nad ilirską i chorwacką ideą narodową, a także nad związkami Bośni z kulturą chorwacką. Była członkiem zagranicznym Chorwackiej Akademii Nauk.

Żona Andrzeja Mandaliana – poety i tłumacza, z którym miała syna. Pochowana na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (kwatera B3, rz. 2, gr. 6)^[1].

„Osman” Ivana Gundulicia. Bunt świata przedstawionego, Wrocław 1975.
Rzeczpospolita Dubrownicka, Warszawa 1977.
Złoty wiek sielanki chorwackiej, Warszawa 1984.
Dawna literatura serbska i dawna literatura chorwacka. Zarys dziejów, Warszawa 1993.
Godzina Herdera. O Serbach, Chorwatach i idei jugosłowiańskiej, Warszawa 1995.
Leksykon tradycji chorwackich, Warszawa 1997.
Śródziemnomorze, Europa Środkowa, Bałkany. Studia z literatur południowosłowiańskich, Kraków 2002.

Z historii slawistyki na Uniwersytecie Warszawskim, red. Jerzy Molas, Warszawa 2005.
Biogram uczonej na stronie ISZiP UW
Prof. dr hab. Joanna Monika Rapacka, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2013-09-11] .