Lechia (dawna Polska)

Lechia jest starożytną nazwą Polski,^[1]^[2] powstałą od imienia fundatora pierwszego państwa Lechitów Lecha (obecnie to dość powszechne imię w Polsce). Korzenie tej nazwy przetrwały w wielu językach europejskich, Centralnej Azji i kilku językach Środkowego Wschodu w odniesieniu do Polski, na przykład:

Leasir w staronorweskim
Lenkija w litewskim
Lehia w rumuńskim
Lengyelország w węgierskim
Lehastan w armeńskim
Lehistan w tureckim, gagauskim, kumyskim i języku Tatarów krymskich
Ləhistan/Löhüstan (لهستان) w azerskim
Lahestan/Lehestan (لهستان) w perskim
Lähistan (لەھىستان) w ujgurskim
Läxstan w tatarskim, baszkirskim i języku Tatarów syberyjskich
Liachistan, Liachija, Lech Jer, Liach, Liach Bijligi w karaimskim

Według legendy nazwa Lechia pochodzi od imienia pierwszego władcy Polski Lecha. To także podstawa nazwy jezyków lechickich.

Kilkanaście polskich klubów sportowych przyjęło nazwę Lechia. Najbardziej znanym jest Lechia Gdańsk. Inne przykłądy to Lechia Lwów i Lechia Zielona Góra. W okresie PRL, firma kosmetycnza Nivea, której polski oddział był ulokowany w Poznaniu nazywała się Fabryka Kosmetyków Pollena-Lechia.

Zobacz też: Lech, Czech i Rus, Lech (postać legendarna), Lechici, Lechizm, Neolechizm, Języki lechickie, Polska i Podlachia.

Przypisy

↑ "Laesir is the Old Norse term for the Ljachar, a people originating at the river Vistula in Poland". [in:] Theodore Murdock Andersson, Kari Ellen Gade Morkinskinna : The Earliest Icelandic Chronicle of the Norwegian Kings (1030-1157). ISBN 978-0-8014-3694-9 p. 471; "The word here for Poles is "Laesum" – the dative plural from a nominative plural "Laesir". This clearly is derived from the old name for Pole – "Lyakh", since in the course of the Slavonic paradigm -kh- becomes -s-in accordance with the "second palatalization" and the addition of the regular Norse plural ending of -ir- [...] [in:] The Ukrainian review. 1963. p. 70
↑ Omeljan Pritsak: The Origin of Rus': Old Scandinavian sources other than the sagas. Mykhailo Hrushevsky. Harvard University Press, 1981, s. 300, seria: Harvard Ukrainian Research Institute monograph series. ISBN 978-0-674-64465-6. [dostęp 20 July 2020]. Cytat: [...] 'wschodni Wendowie', czyli Wiatycze i Radymicze, Laesir 'Polacy' lub 'Słowianie zachodni' (strorus. ljahy) [...]..

.Ten artykuł bazuje na treści podobnej strony z angielskiej Wikipediii, gdzie można podejrzeć historię jej edycji oraz autorów. Strona ta została przetłumaczona i umieszczona w Wedapedii, gdyż nie było jej na polskiej Wikipedii, a próby jej dodania zostały odrzucone przed tamtejszych redaktorów. Jej edycje i autorów po imporcie można zobaczyć w historii strony. Prawa autorskie: licencja CC-BY-SA 3.0 oraz GNU FDL

[1] "Laesir is the Old Norse term for the Ljachar, a people originating at the river Vistula in Poland". [in:] Theodore Murdock Andersson, Kari Ellen Gade Morkinskinna : The Earliest Icelandic Chronicle of the Norwegian Kings (1030-1157). ISBN 978-0-8014-3694-9 p. 471; "The word here for Poles is "Laesum" – the dative plural from a nominative plural "Laesir". This clearly is derived from the old name for Pole – "Lyakh", since in the course of the Slavonic paradigm -kh- becomes -s-in accordance with the "second palatalization" and the addition of the regular Norse plural ending of -ir- [...] [in:] The Ukrainian review. 1963. p. 70

[2] Omeljan Pritsak: The Origin of Rus': Old Scandinavian sources other than the sagas. Mykhailo Hrushevsky. Harvard University Press, 1981, s. 300, seria: Harvard Ukrainian Research Institute monograph series. ISBN 978-0-674-64465-6. [dostęp 20 July 2020]. Cytat: [...] 'wschodni Wendowie', czyli Wiatycze i Radymicze, Laesir 'Polacy' lub 'Słowianie zachodni' (strorus. ljahy) [...]..

[1]

[2]

Lechia (dawna Polska)

Przypisy

Menu nawigacyjne

Szukaj