UWAGA
Strona jest ponownie oddana do uzytku po zabiegach konfiguracyjnych. Jeśli zobaczą Państwo na niej jakieś błedy techniczne, prosimy o ich zgłoszenie.

Większość artykułów w portalu to nasze własne teksty z kluczowych dziedzin związanych z naszą misją. Spora część materiałów pochodzi też z polskiej wersji Wikipedii, gdzie były odrzucone ze względu na politykę redaktorów (przeczytaj o krytyce Wikipedii). Są też i takie, które zostały przeniesione na nasze strony, gdyż stanowią istotne uzupełnienie merytorycznej treści naszego serwisu. Wszystkie artykuły podlegają edycji przez naszych Użytkowników, dlatego ich wersje mogą się różnić od prezentowanych na innych witrynach.

Leszek Ossowski

Z Wedapedia
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Leszek Ossowski
Data i miejsce urodzenia

1 kwietnia 1905
Warszawa

Data i miejsce śmierci

10 lutego 1996
Warszawa

profesor, doktor habilitowany nauk humanistycznych
Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
Grób Leszka Ossowskiego na cmentarzu Powązkowskim

Leszek Ossowski herbu Dołęga[1] (ur. 1 kwietnia 1905 r. w Warszawie, zm. 10 lutego 1996 w Warszawie) – polski naukowiec, slawista, profesor doktor habilitowany.

Kariera

Studiował filologię słowiańską na Uniwersytecie Poznańskim, następnie w 1932 uzyskał magisterium i doktorat na Uniwersytecie Jagiellońskim, W latach 1932-1934 przebywał jako stypendysta naukowy w Sofii W 1934 został lektorem języka białoruskiego na Uniwersytecie Jagiellońskim, następnie w latach 1935-1939 języka bułgarskiego i białoruskiego w Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie. Mianowany został docentem w Uniwersytecie im. Iwana Franki we Lwowie 1939 - 1941 w Katedrze Filologii Słowiańskiej. W czasie okupacji pracował fizycznie i brał udział w tajnym nauczaniu. W Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej rozpoczął pracę od 1 lutego 1945 r. na Uniwersytecie Jagiellońskim i tu się habilitował w zakresie filologii wschodniosłowiańskiej w 1945 r. Od 15 stycznia 1946 r. został powołany na stanowisko profesora nadzwyczajnego i kierownika Katedry Języka Rosyjskiego w Uniwersytecie Wrocławskim. Przez kilka lat pracował też na drugim etacie jako kierownik Katedry Języka Rosyjskiego w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Opolu. W latach 1946 - 1948 był prodziekanem na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu Wrocławskiego. 1 października 1964 został mianowany profesorem zwyczajnym oraz kierownikiem Katedry Filologii Rosyjskiej w Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, gdzie znóworganizował studia rusycystyczne. 1 października 1975 przeszedł na emeryturę. Został pochowany na cmentarzu Powązkowskim kwatera 7 rząd 1 miejsce 10-11[2]

Przypisy

  1. Minakowski ↓.
  2. Cmentarz Stare Powązki: WOYNIŁOWICZOWIE, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [online] [dostęp 2019-11-27].

Bibliografia

Linki zewnętrzne