UWAGA
Strona jest ponownie oddana do uzytku po zabiegach konfiguracyjnych. Jeśli zobaczą Państwo na niej jakieś błedy techniczne, prosimy o ich zgłoszenie.

Większość artykułów w portalu to nasze własne teksty z kluczowych dziedzin związanych z naszą misją. Spora część materiałów pochodzi też z polskiej wersji Wikipedii, gdzie były odrzucone ze względu na politykę redaktorów (przeczytaj o krytyce Wikipedii). Są też i takie, które zostały przeniesione na nasze strony, gdyż stanowią istotne uzupełnienie merytorycznej treści naszego serwisu. Wszystkie artykuły podlegają edycji przez naszych Użytkowników, dlatego ich wersje mogą się różnić od prezentowanych na innych witrynach.

Liwna

Z Wedapedia
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Liwna
Ilustracja
Liwna w Silginach, widok z mostu
Kontynent

Europa

Państwo

 Polska

Lokalizacja

woj. warmińsko-mazurskie

Rzeka
Długość 36,24 km
Powierzchnia zlewni

242 km²

Źródło
Miejsce na zachód od jeziora Silec
Ujście
Recypient

Guber

Miejsce na północny zachód od Krelikiejmów
Wysokość

33,3 m n.p.m.[1]

Współrzędne

54°15′38″N 21°09′55″E/54,260556 21,165278

Położenie na mapie brak
Mapa konturowa brak, u góry znajduje się punkt z opisem „ujście”
Brak mapy: PL-WN
Położenie na mapie świata
Mapa konturowa świata, u góry znajduje się punkt z opisem „ujście”

Liwna (dawna nazwa niem. Liebe[potrzebny przypis]) – rzeka, prawobrzeżny dopływ Gubra[2] o długości 36,24 km[3].

Źródła rzeki znajdują się na zachód od jeziora Silec. Przepływa przez dwa mezoregiony: Krainę Wielkich Jezior Mazurskich i Nizinę Sępopolską. W podziale administracyjnym – przepływa przez teren powiatu kętrzyńskiego oraz gminy Srokowo i Barciany. Wzdłuż rzeki położone są miejscowości: Ogródki, Barciany, Modgarby, Silginy, Krelikiejmy. Największym dopływem jest Sołka, wpadająca do Liwny we wsi Silginy. Przepływy charakterystyczne powyżej ujścia do Gubra z okresu 1951-1985: SSQ – 1,45 m³/s, SNQ – 0,24, NNQ – 0,20.

Klasyfikacja czystości wód rzeki w roku 1999

W roku 1999 Liwna prowadziła wody III klasy czystości w Ogródkach i Krelikejmach oraz pozaklasowe w Barcianach (zdecydowały o tym azotyny, fosforany i fosfor ogólny). W porównaniu z badaniami prowadzonymi w roku hydrologicznym 1994/95 nastąpiły zmiany w klasyfikacji ogólne w Ogródkach i Krelikiejmach z NON (wody pozaklasowe) na III klasę czystości. W Barcianach wody w latach 1994/95 też były pozaklasowe. Rzeka badana była przez WIOŚ w Olsztynie w trzech przekrojach pomiarowo kontrolnych: w miejscowości Ogródki powyżej ujścia do Gubra, w Barcianach i w Krelikiejmach.

W roku 1999 Zakład Gospodarki Komunalnej i Mieszkaniowej w Barcianach – poprzez rów melioracyjny – odprowadzał do Liwny około 45 m³/d ścieków oczyszczonych w oczyszczalni mechaniczno-biologicznej. Substancje organiczne kwalifikowały wody Liwny do II klasy czystości. Stężenie azotu amonowego odpowiadało I klasie czystości, a azotu ogólnego II klasie. Azotany wskazywały na I lub na II klasę czystości. Stężenie charakterystyczne azotynów kształtowało się od wartości dopuszczalnych dla II klasy czystości w Ogródkach, III klasy w Krelikiejmach do wartości pozaklasowych w Barcianach. Stężenie azotynów w Barcianach dwukrotnie przekroczyło normy dla III klasy. W górnym odcinku rzeki Liwny stężenia fosforanów i fosforu ogólnego wskazywały na II i III klasę czystości. W Barcianach stężenie związków fosforu przekraczało dopuszczalne normy, natomiast w dolnym biegu mieściły się w II klasie czystości. Wskaźnik saprobowości sestonu wskazywał na II klasę czystości i jedynie w pierwszym przekroju (Ogródki) wskazywał na III klasę czystości. Miano coli typu kałowego na całej długości rzeki spełniało wymogi III klasy czystości.

Zobacz też

Przypisy

Bibliografia

  • "Raport o stanie środowiska województwa warmińsko-mazurskiego w latach 1999-2000". Biblioteka Monitoringu Środowiska, Olsztyn 2001.