| UWAGA |
|---|
Większość artykułów w portalu to nasze własne teksty z kluczowych dziedzin związanych z naszą misją. Spora część materiałów pochodzi też z polskiej wersji Wikipedii, gdzie były odrzucone ze względu na politykę redaktorów (przeczytaj o krytyce Wikipedii). Są też i takie, które zostały przeniesione na nasze strony, gdyż stanowią istotne uzupełnienie merytorycznej treści naszego serwisu. Wszystkie artykuły podlegają edycji przez naszych Użytkowników, dlatego ich wersje mogą się różnić od prezentowanych na innych witrynach. |
Luboczanka
| Kontynent | |
|---|---|
| Państwo | |
| Lokalizacja | |
| Rzeka | |
| Długość | 21,4 km |
| Źródło | |
| Miejsce | Wielka Wola |
| Wysokość |
180 m n.p.m. |
| Współrzędne | |
| Ujście | |
| Recypient | |
| Miejsce | na południowy wschód od Luboczy |
| Wysokość |
135,8 m n.p.m.[1] |
| Współrzędne | |
Położenie na mapie brak  Brak mapy: PL-LD | |
Położenie na mapie świata  | |
Luboczanka – rzeka, lewostronny dopływ Pilicy[2] o długości 21,4 km[3].
Płynie na Wysoczyźnie Rawskiej. Swój początek bierze w miejscowości Wielka Wola w gminie Czerniewice, a uchodzi do Pilicy na wschód od Luboczy. Dawniej rzeka kończyła się w Domaniewicach.[potrzebny przypis]
W XV i XVI wieku rzeka nosiła nazwę Lubocza, urobioną od nazwy wsi Lubocz, przez którą przepływa. W XVIII wieku pojawiła się alternatywna nazwa wodna Leśnica, która w dwóch następnych wiekach rywalizowała z mianem Luboczka lub Lubocka (domyślnie: rzeka). Współczesna postać Luboczanka w zapisach źródłowych pojawiła się dopiero w drugiej połowie XX wieku.
W rzece występują różne gatunki ryb, bobry, dawniej[kiedy?] występowały raki. Luboczanka jest rzeką meandrująca.
Przypisy
- ↑ Luboczanka na mapie Geoportalu Polskiej Infrastruktury Informacji Przestrzennej. Główny Geodeta Kraju. [dostęp 2017-02-22].
- ↑ Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 1. Wody płynące, źródła, wodospady. Główny Urząd Geodezji i Kartografii. s. 143. [dostęp 2017-02-22].
- ↑ Luboczanka na mapie Geoportalu Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej >> Moduł: Obszary Dorzeczy (wynik wyszukiwania). Krajowy Zarząd Gospodarki Wodnej. [dostęp 2017-02-22].
Bibliografia
- Leśnica, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. V: Kutowa Wola – Malczyce, Warszawa 1884, s. 159.
- Przemysław Zwoliński (red.), Hydronimia Wisły, cz. 1: Wykaz nazw w układzie hydrograficznym, Wrocław, Warszawa, Kraków 1965: Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, Wydawnictwo PAN, s. 142.
- Jerzy Duma, Gewässernamen im rechten Zuflussgebiet der Weichsel zwischen Pilica und Brda (Nazwy wodne w zlewisku lewych dopływów Wisły od Pilicy po ujście Brdy), Lieferung 14, Stuttgart 1999: Franz Steiner Verlag, s. 45.
- Jerzy Duma, Nazwy rzek lewobrzeżnego Mazowsza z całym dorzeczem Pilicy, Warszawa 1999: Towarzystwo Naukowe Warszawskie, s. 56, 100, 103, 123.
- Andrzej Jura, Lubocz – malownicza wieś w sercu Polski, Lubocz 2015, s. 36-37, 88-104.