UWAGA
Strona jest ponownie oddana do uzytku po zabiegach konfiguracyjnych. Jeśli zobaczą Państwo na niej jakieś błedy techniczne, prosimy o ich zgłoszenie.

Większość artykułów w portalu to nasze własne teksty z kluczowych dziedzin związanych z naszą misją. Spora część materiałów pochodzi też z polskiej wersji Wikipedii, gdzie były odrzucone ze względu na politykę redaktorów (przeczytaj o krytyce Wikipedii). Są też i takie, które zostały przeniesione na nasze strony, gdyż stanowią istotne uzupełnienie merytorycznej treści naszego serwisu. Wszystkie artykuły podlegają edycji przez naszych Użytkowników, dlatego ich wersje mogą się różnić od prezentowanych na innych witrynach.

Mała Noteć

Z Wedapedia
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Mała Noteć
Kontynent

Europa

Państwo

 Polska

Rzeka
Źródło
Miejsce jez. Niedzięgiel, k. leśniczówki Popielarze
Wysokość

103,2 m n.p.m.

Współrzędne

52°27′35″N 17°53′20″E/52,459722 17,888889

Ujście
Recypient

Noteć

Miejsce k. miasta Pakość
Współrzędne

52°48′00″N 18°05′33″E/52,800000 18,092500

Położenie na mapie brak
Mapa konturowa brak, u góry znajduje się punkt z opisem „źródło”, powyżej na prawo znajduje się również punkt z opisem „ujście”
Brak mapy: POL
Położenie na mapie świata
Mapa konturowa świata, u góry znajduje się punkt z opisem „źródło”, powyżej na prawo znajduje się również punkt z opisem „ujście”

Mała Noteć[1]rzeka w Polsce, dopływ rzeki Noteci.

Mała Noteć wypływa z jeziora Niedzięgiel na Pojezierzu Gnieźnieńskim w gminie Witkowo, płynąc dalej przez Jezioro Białe, jezioro Piłka, Jezioro Skubarczewskie, Słowikowo, Jezioro Kamienieckie, Jeziora Pakoskie i uchodzi do Noteci przy wschodnich granicach miasta Pakość.

W 1928 roku Walenty Winid nazwał tę rzekę Notecią zachodnią[2].

Zobacz też

Przypisy

  1. Komisja Nazw Miejscowości i Obiektów Fizjograficznych: Hydronimy. Izabella Krauze-Tomczyk, Jerzy Ostrowski (oprac. red). T. 1. Cz. 1: Wody płynące, źródła, wodospady. Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006. ISBN 83-239-9607-5.
  2. I. Krajobraz bydgosko-nakielski. W: Walenty Winid: Kanał Bydgoski. Warszawa: Wydawnictwo Instytutu Popierania Nauki, 1928, s. 9. [dostęp 2009-12-15].