UWAGA
Strona jest ponownie oddana do uzytku po zabiegach konfiguracyjnych. Jeśli zobaczą Państwo na niej jakieś błedy techniczne, prosimy o ich zgłoszenie.

Większość artykułów w portalu to nasze własne teksty z kluczowych dziedzin związanych z naszą misją. Spora część materiałów pochodzi też z polskiej wersji Wikipedii, gdzie były odrzucone ze względu na politykę redaktorów (przeczytaj o krytyce Wikipedii). Są też i takie, które zostały przeniesione na nasze strony, gdyż stanowią istotne uzupełnienie merytorycznej treści naszego serwisu. Wszystkie artykuły podlegają edycji przez naszych Użytkowników, dlatego ich wersje mogą się różnić od prezentowanych na innych witrynach.

Mołstowa

Z Wedapedia
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Mołstowa
Ilustracja
Rzeka pod mostem w Bielikowie
Kontynent

Europa

Państwo

 Polska

Rzeka
Długość 48,9 – 57 km
Powierzchnia zlewni

371,5 – 377 km²

Źródło
Miejsce 1,5 km na północ od Naćmierza
Wysokość

70 m n.p.m.

Współrzędne

53°44′43″N 15°36′03″E/53,745278 15,600833

Ujście
Recypient

Rega

Miejsce 1,3 km na zach. od Bielikowa
Wysokość

7 m n.p.m.

Współrzędne

53°59′12″N 15°17′39″E/53,986667 15,294167

Mapa
Mapa rzeki
Uproszczona mapa Regi z ujęciem Mołstowy
Położenie na mapie brak
Mapa konturowa brak, u góry znajduje się punkt z opisem „źródło”, powyżej na lewo znajduje się również punkt z opisem „ujście”
Brak mapy: POL
Położenie na mapie świata
Mapa konturowa świata, u góry znajduje się punkt z opisem „źródło”, powyżej na lewo znajduje się również punkt z opisem „ujście”

Mołstowarzeka w północno-zachodniej Polsce, płynąca po Pobrzeżu Południowobałtyckim, w województwie zachodniopomorskim, o długości według różnych źródeł od 48,9 km[1] do 57 km[2] i powierzchni dorzecza od 371,5 km²[1] do 377 km²[2]; prawobrzeżny dopływ Regi.

Przebieg

Jej źródło znajduje się na łąkach położonych na północny zachód od jeziora Klępnicko, 1,5 km na północ od centrum Naćmierza. Nieco za 7. km (około 2 km na zachód) rezerwat przyrody "Mszar koło Starej Dobrzycy". W górnym biegu rzeka płynie przez bezludne obszary leśne zwane Puszczą Popielewską, w dolnym biegu urozmaiconym, na przemian, wśród pól i lasów. Do Regi wpada 1,3 km na zachód-południowy zachód od centrum Bielikowa w gminie Brojce.

Rzeka posiada dopływy: Leżnica, Czernica, Wkra, Rzecznica, Brodziec, Pniewa, Ząbrówka.

Fauna

Według danych regionalnego zarządu gospodarki wodnej dominującymi gatunkami ryb w wodach Mołstowy są: jelec i kiełb krótkowąsy. Pozostałymi gatunkami ryb występujących w rzece są: ciernik, pstrąg potokowy, kleń, lin, miętus pospolity, płoć, szczupak pospolity, troć wędrowna, lipień pospolity. W Mołstowie występuje także głowacz białopłetwy, będący gatunkiem chronionym[3].

W wyniku badań z 1979 roku stwierdzono, że zstępowanie smoltów troci na Mołstowie odbywa się w okresie od 19 kwietnia do 8 czerwca. Główny spływ ryb przypada na okres od 3. dekady kwietnia do 2. dekady maja, kiedy temperatura wody wynosi od 7 °C do 12 °C[4].

Gospodarzem wody jest PZW Okręg Szczecin. Na rzece obowiązuje zakaz spinningowania od końca sierpnia do 1 stycznia, a od 1 listopada do 30 kwietnia obowiązuje zakaz brodzenia. Zarybiana jest m.in. narybkiem troci wędrownej, pstrąga potokowego, łososia.

Jakość wód

W 2008 r. przeprowadzono badania jakości wód Mołstowy w punkcie ujścia do Regi. W ich wyniku oceniono elementy fizykochemiczne poniżej stanu dobrego, elementy biologiczne określono na I klasy, a stan ekologiczny na umiarkowany. W ogólnej dwustopniowej ocenie stwierdzono zły stan wód Mołstowy[5].

Hydronimia

W poszczególnych latach nazwa rzeki została zapisana jako: Moltzstowe (1310)[6], Mallstow (1564)[7], Molstow (1618)[8], Malstow (1780)[9], Molstow (1885)[10], Molstow (1888)[11], Molstow (1944)[12]. W 1948 roku wprowadzono urzędowo polską nazwę – Mołstowa[13].

Hydronimia nazwy rzeki nie jest jednoznaczna. Od lat 60. XX wieku pojawiają się tezy o przedsłowiańskim – bałtyckim pochodzeniu[14][15]. Wzmiankowano o zestawieniu z litewskim Malštovė[16]. Na podstawie dawnych zapisów interpretuje się nazwę dzierżawczą (*Małostowa), derywowaną od imienia Małost[17].

Rzeka ma podobną nazwę do miejscowości Mołstowo, leżącej niedaleko biegu rzeki.

Zobacz też

Przypisy

  1. 1,0 1,1 Marek Lityński: Rega z dopływami. Warszawa: Wyd. PTTK "Kraj", 2004, s. 36. ISBN 83-7005-472-2.
  2. 2,0 2,1 Marian Paruzel. Klejnoty z Mołstowej. „Wiadomości Wędkarskie”. 6/2003, 2003-06. (pol.). 
  3. Wykaz wód powierzchniowych przeznaczonych do bytowania ryb, skorupiaków i mięczaków oraz umożliwiających migrację ryb. Regionalny Zarząd Gospodarki Wodnej w Szczecinie, s. 9.
  4. Zygmunt Chełkowski, Bożena Chełkowska. Descent of trout (Salmo trutta L.) smolts grown in river Mołstowa catchment area /Okres spływania smoltów troci wyrosłych w zlewni Mołstowej/. „Acta Ichthyologica et Piscatoria”. XI. Fasc.2, s. 63-64, 1981. Szczecin: Academy of Agriculture, Szczecin. (ang.). 
  5. Ocena jakości wód powierzchniowych w woj. zachodniopomorskim w roku 2008. WIOŚ Szczecin, 2009-07-10, s. 8.
  6. Cod. No. 2618. W: Paul Niekammer: Pommersches Urkundenbuch. T. 4. Abt. 2, 1307-1310. Stettin: 1903, s. 431.
  7. CdBr A XXIV, 308
  8. Eilhardus Lubinus. Nova illustrissimi Pricipatus Pomeraniae descriptio ... Amsterdam 1618 skala ok. 1:227 000
  9. Schmettausche Karten von Pommern, 28 Blätter im Massstab 1:50 000. Köln-Graz-Wien 1963
  10. Molstow, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VI: Malczyce – Netreba, Warszawa 1885, s. 641.
  11. Rega, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IX: Pożajście – Ruksze, Warszawa 1888, s. 589.
  12. Mapy topograficzne (Messtischblätter) w skali 1:25 000 sporządzone w latach 1934-44 na podstawie map z lat 1883-1931
  13. Rozporządzenie Ministrów Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 1 października 1948 r. (M.P. z 1948 r. nr 78, poz. 692, s. 22)
  14. Ewa Rzetelska-Feleszko, Jerzy Duma: Nazwy rzeczne Pomorza między dolną Wisłą a dolną Odrą. Wrocław: 1977, s. 76.
  15. Grzegorz Labuda, Handke (red.): Zagadnienie osadnictwa ludności bałtyckiej na lewym brzegu dolnej Wisły we wczesnym średniowieczu (komunikat). 1979, s. 24.Sprawdź autora:2.
  16. Jerzy Duma: Zuflüsse zur Ostsee zwischen unterer Weichsel und Pregel. Stuttgart: Franz Steiner Verlag Wiesbaden, 1988, s. 62-63, seria: Hydronymia Europaea. ISBN 3-515-05288-7.
  17. Zbigniew Babik: Najstarsza warstwa nazewnicza na ziemiach polskich w granicach wczesnośredniowiecznej Słowiańszczyzny. Kraków: 2001, s. 462. ISBN 83-7052-597-0.