UWAGA |
---|
Większość artykułów w portalu to nasze własne teksty z kluczowych dziedzin związanych z naszą misją. Spora część materiałów pochodzi też z polskiej wersji Wikipedii, gdzie były odrzucone ze względu na politykę redaktorów (przeczytaj o krytyce Wikipedii). Są też i takie, które zostały przeniesione na nasze strony, gdyż stanowią istotne uzupełnienie merytorycznej treści naszego serwisu. Wszystkie artykuły podlegają edycji przez naszych Użytkowników, dlatego ich wersje mogą się różnić od prezentowanych na innych witrynach. |
Reda (rzeka)
Ujście Redy | |
Kontynent | |
---|---|
Państwo | |
Województwo | |
Lokalizacja | |
Rzeka | |
Długość | 51 km |
Spadek |
0,96‰ |
Powierzchnia zlewni |
485 km² |
Średni przepływ |
5,5 m³/s przy ujściu |
Źródło | |
Miejsce | Puszcza Wierzchucińska okolice Strzebielina |
Wysokość |
49 m n.p.m. |
Współrzędne | |
Ujście | |
Recypient | |
Miejsce | między wsiami Osłonino i Rewa |
Wysokość |
0 m n.p.m. |
Współrzędne | |
Położenie na mapie województwa pomorskiego | |
Położenie na mapie Polski |
Reda – rzeka pobrzeża Bałtyku położona w północnej Polsce w województwie pomorskim. Nad rzeką leżą Wejherowo i Reda. Uchodzi do Zatoki Puckiej. Ma długość 51 km[1]. Średni spadek doliny rzecznej wynosi 0,98‰. Średni przepływ wody przy ujściu obliczono na 5,5 m³/s[1].
Dorzecze Redy
Dorzecze rzeki Redy obejmuje obszar 485 km²[1].
Reda ├>>─L───Kanał Mrzezino │ Zagórska Struga ├>>─P───Kanał Łyski───L──────────┤ │ ├───P───Kanał Konitop │ │ ├───P───Cedron ├───P───Bolszewka │ └───P───Gościcina
Jakość wód
Według badań dokonanych 2,6 km od ujścia rzeki w 2007 roku, wody Redy miały ocenę ogólną III klasy czystości i sanitarną także III klasy[2].
Według danych Inspekcji Ochrony Środowiska poprzez Redę do Morza Bałtyckiego następuje odpływ metali ciężkich, w ciągu 2012 roku w ilościach: 200 kg cynku, 300 kg miedzi, ok. 100 kg ołowiu, ok. 100 kg chromu oraz ok. 100 kg niklu[3].
Zagospodarowanie
Administratorem wód Redy jest Regionalny Zarząd Gospodarki Wodnej w Gdańsku. Utworzył on trzy obwody rybackie, do których włączone są części niektórych dopływów. Obwód nr 1 obejmuje wody rzeki Redy i jej dopływów, od źródeł do jeziora Stare Orle, z wyłączeniem wód dopływu z jeziora Młotek. Obwód nr 2 obejmuje wody jeziora Nowe Orle, Stare Orle i 50-metrowy odcinek wód Redy poniżej wypływu z tego jeziora. Obwód nr 3 obejmuje dalsze wody do ujścia rzeki do Zatoki Puckiej, a także wody strugi Cedron od wypływu z ostatniego zbiornika przeciwpożarowego utworzonego w jej biegu, do ujścia do Redy[4]. Gospodarzem wód wszystkich trzech obwodów jest Polski Związek Wędkarski (okręg w Gdańsku)[5]. Prowadzi on gospodarkę rybacką na Redzie i pobiera opłaty za połów ryb.
Na rzece organizowane są spływy kajakowe[6].
Przyroda
Ujściowy odcinek rzeki należy do rezerwatu przyrody Beka, który jest ostoją roślinności słonolubnej oraz ptactwa wodnego.
Przebieg rzeki
Źródło rzeki znajduje się na wysokości 49 m n.p.m. Dolina rzeczna w górnym odcinku ma spadek 2,37‰, w środkowym 0,9‰, a w dolnym odcinku rzeki 0,73‰[1].
Od jeziora Stare Orle rzeka odcinkami płynie Kanałem Reda[7].
Rzeka płynie w województwie pomorskim, w powiatach:
- wejherowskim, w gminach:
- puckim, w gminie Puck
Odcinek | Opis | Zdjęcie |
Źródło | ||
Nowy Dwór | ||
Mokry Bór | ||
Strzebielino | ||
Kębłowska Tama | ||
Kębłowski Młyn | ||
Zelewo | ||
Bielawa | ||
Zamostne | ||
Jezioro Orle | ||
Orle | ||
Bolszewo | ||
Wejherowo | ||
Reda | ||
Złamany most Re-1.0 na ul. Rzecznej
w Redzie Pieleszewie |
||
Ujście strumienia | ||
Zlikwidowana studnia | ||
Rurociąg Re-1.5 | ||
Most kolejowy Re-2.0 | ||
Wyspa –
początek |
||
Wyspa –
drewniany jaz Re-2.3 |
||
Wyspa –
jaz Re-3.0 |
||
Wyspa –
most Re-4.0 na ul. Puckiej |
||
Wyspa –
rurociąg Re-6.0 |
||
Wyspa –
dopływ starego wyschniętego strumienia Re-2.7 |
||
Wyspa –
zniszczony jaz/śluza przy młynie Re-3.5 |
||
Wyspa –
most Re-5.0 na ul. Puckiej |
||
Wyspa –
koniec wyspy |
||
Kładka Re-7.0 | ||
Rurociąg Re-8.0 | ||
Kanał Łyski – kanał ulgi | ||
Most Re-9.0
most na ul. Kazimierskiej |
||
Hodowla ryb –
śluza Re-10.0 |
||
Hodowla ryb –
ujście wody z hodowli ryb Re-11.0 |
||
Moście Błota | ||
Zniszczony most MB-2.0 | ||
Most MB-3.0 | ||
Planowane/byłe miejsce lokazlizacji mostu MB-4.0;
na starszych mapach w tym miejscu umieszczony jest most |
||
Pomost wędkarski MB-5.0 | ||
Stacja pomp –
zrzut wody A MB-7.0 |
||
Stacja pomp –
zrzut wody B MB-8.0 |
||
Most MB-9.0 | ||
Rezerwat Beka | ||
Stacja pomp w Mrzezino RB-1.0 | ||
Most RB-2.0 | ||
Ujście RB-3.0 |
Zobacz też
Przypisy
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Rzeki, potoki, kanały. Komunalny Związek Gmin "Dolina Redy i Chylonki". [dostęp 2009-11-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-12-15)]. (pol.).
- ↑ 4. Wody powierzchniowe, monitoring rzek. W: WIOŚ w Gdańsku: Raport o stanie środowiska w województwie pomorskim w 2007 roku. Gdańsk: 2008, s. 79. ISBN 83-7217-293-5.
- ↑ Tabl. 10.6 Odpływ metali ciężkich rzekami do Morza Bałtyckiego w 2012 r.. W: Rocznik statystyczny gospodarki morskiej 2013. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 2014-01-21, s. 338. Cytat: „Wyniki Państwowego Monitoringu Środowiska w zakresie Monitoringu Wód” – Główny Inspektorat Ochrony Środowiska.
- ↑ Rozporządzenie Nr 5/2004 Dyrektora Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w Gdańsku z dnia 15 kwietnia 2004. Gdańsk. s. 71. [dostęp 2009-11-27].
- ↑ Wykaz użytkowników rybackich. RZGW w Gdańsku, 2009-11-20. [dostęp 2009-11-27]. (pol.).
- ↑ Spływy kajakowe> Szlaki wodne> Reda. Navigo. [dostęp 2009-11-27]. (pol.).
- ↑ Komisja Nazw Miejscowości i Obiektów Fizjograficznych: Hydronimy. Izabella Krauze-Tomczyk, Jerzy Ostrowski (oprac. red). T. 1. Cz. 1: Wody płynące, źródła, wodospady. Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006. ISBN 83-239-9607-5.
Linki zewnętrzne
- Reda, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IX: Pożajście – Ruksze, Warszawa 1888, s. 583 .
- Charakterystyka obszaru Ujście Redy Tomasz Cofta
- Mapka okolic Redy