UWAGA
Strona jest ponownie oddana do uzytku po zabiegach konfiguracyjnych. Jeśli zobaczą Państwo na niej jakieś błedy techniczne, prosimy o ich zgłoszenie.

Większość artykułów w portalu to nasze własne teksty z kluczowych dziedzin związanych z naszą misją. Spora część materiałów pochodzi też z polskiej wersji Wikipedii, gdzie były odrzucone ze względu na politykę redaktorów (przeczytaj o krytyce Wikipedii). Są też i takie, które zostały przeniesione na nasze strony, gdyż stanowią istotne uzupełnienie merytorycznej treści naszego serwisu. Wszystkie artykuły podlegają edycji przez naszych Użytkowników, dlatego ich wersje mogą się różnić od prezentowanych na innych witrynach.

Reda (rzeka)

Z Wedapedia
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Reda
Ilustracja
Ujście Redy
Kontynent

Europa

Państwo

 Polska

Województwo

 pomorskie

Lokalizacja

POL powiat wejherowski flag.svg powiat wejherowski
POL powiat pucki flag.svg powiat pucki

Rzeka
Długość 51 km
Spadek

0,96‰

Powierzchnia zlewni

485 km²

Średni przepływ

5,5 m³/s przy ujściu

Źródło
Miejsce Puszcza Wierzchucińska okolice Strzebielina
Wysokość

49 m n.p.m.

Współrzędne

54°34′14″N 18°00′51″E/54,570556 18,014167

Ujście
Recypient

Zatoka Pucka

Miejsce między wsiami Osłonino i Rewa
Wysokość

0 m n.p.m.

Współrzędne

54°38′28″N 18°28′25″E/54,641111 18,473611

Położenie na mapie województwa pomorskiego
Mapa konturowa województwa pomorskiego, u góry znajduje się punkt z opisem „źródło”, powyżej na prawo znajduje się również punkt z opisem „ujście”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko górnej krawiędzi nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „źródło”, natomiast blisko górnej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „ujście”

Redarzeka pobrzeża Bałtyku położona w północnej Polsce w województwie pomorskim. Nad rzeką leżą Wejherowo i Reda. Uchodzi do Zatoki Puckiej. Ma długość 51 km[1]. Średni spadek doliny rzecznej wynosi 0,98‰. Średni przepływ wody przy ujściu obliczono na 5,5 m³/s[1].

Dorzecze Redy

Dorzecze rzeki Redy obejmuje obszar 485 km²[1].

Reda
  ├>>─L───Kanał MrzezinoZagórska Struga
  ├>>─P───Kanał Łyski───L──────────┤
  │                                ├───P───Kanał Konitop
  │                                │
  ├───P───Cedron
  ├───P───Bolszewka
  │          └───P───Gościcina

Jakość wód

Według badań dokonanych 2,6 km od ujścia rzeki w 2007 roku, wody Redy miały ocenę ogólną III klasy czystości i sanitarną także III klasy[2].

Według danych Inspekcji Ochrony Środowiska poprzez Redę do Morza Bałtyckiego następuje odpływ metali ciężkich, w ciągu 2012 roku w ilościach: 200 kg cynku, 300 kg miedzi, ok. 100 kg ołowiu, ok. 100 kg chromu oraz ok. 100 kg niklu[3].

Zagospodarowanie

Administratorem wód Redy jest Regionalny Zarząd Gospodarki Wodnej w Gdańsku. Utworzył on trzy obwody rybackie, do których włączone są części niektórych dopływów. Obwód nr 1 obejmuje wody rzeki Redy i jej dopływów, od źródeł do jeziora Stare Orle, z wyłączeniem wód dopływu z jeziora Młotek. Obwód nr 2 obejmuje wody jeziora Nowe Orle, Stare Orle i 50-metrowy odcinek wód Redy poniżej wypływu z tego jeziora. Obwód nr 3 obejmuje dalsze wody do ujścia rzeki do Zatoki Puckiej, a także wody strugi Cedron od wypływu z ostatniego zbiornika przeciwpożarowego utworzonego w jej biegu, do ujścia do Redy[4]. Gospodarzem wód wszystkich trzech obwodów jest Polski Związek Wędkarski (okręg w Gdańsku)[5]. Prowadzi on gospodarkę rybacką na Redzie i pobiera opłaty za połów ryb.

Na rzece organizowane są spływy kajakowe[6].

Przyroda

Ujściowy odcinek rzeki należy do rezerwatu przyrody Beka, który jest ostoją roślinności słonolubnej oraz ptactwa wodnego.

Przebieg rzeki

Źródło rzeki znajduje się na wysokości 49 m n.p.m. Dolina rzeczna w górnym odcinku ma spadek 2,37‰, w środkowym 0,9‰, a w dolnym odcinku rzeki 0,73‰[1].

Od jeziora Stare Orle rzeka odcinkami płynie Kanałem Reda[7].

Rzeka płynie w województwie pomorskim, w powiatach:

Odcinek Opis Zdjęcie
Źródło
Nowy Dwór
Mokry Bór
Strzebielino
Kębłowska Tama
Kębłowski Młyn
Zelewo
Bielawa
Zamostne
Jezioro Orle
Orle
Bolszewo
Wejherowo
Reda
Złamany most Re-1.0 na ul. Rzecznej

w Redzie Pieleszewie

Redariverbrokenbridgere1.jpeg
Ujście strumienia
Zlikwidowana studnia
Rurociąg Re-1.5 Redariverpiplinebridgere1q5.jpeg
Most kolejowy Re-2.0

na trasie łączącej Redę i Hel

Redariverrailwwaybridgere20.jpg
Wyspa –

początek

Redariverislandtop.jpg
Wyspa –

drewniany jaz Re-2.3

Redariverwoodenweirre2q3.jpg
Wyspa –

jaz Re-3.0

Redariverweirre30.jpg
Wyspa –

most Re-4.0 na ul. Puckiej

Redaviverbridgere40.jpg
Wyspa –

rurociąg Re-6.0

Piplinebridgere6.jpg
Wyspa –

dopływ starego wyschniętego strumienia Re-2.7

Redariveroldstreamre2q7.jpg
Wyspa –

zniszczony jaz/śluza przy młynie Re-3.5

Reda, śluza przy młynie na rzece Redzie.jpg
Wyspa –

most Re-5.0 na ul. Puckiej

Redariverbridgere5q0.jpg
Wyspa –

koniec wyspy

Redariverislandend.jpg
Kładka Re-7.0
Rurociąg Re-8.0 Redariverpiplinebridgerere8.jpg
Kanał Łyski – kanał ulgi
Most Re-9.0

most na ul. Kazimierskiej

Redariverbridgere9q0.jpg
Hodowla ryb –

śluza Re-10.0

Hodowla ryb –

ujście wody z hodowli ryb Re-11.0

Redariverfishfarmdump11.jpeg
Moście Błota
Zniszczony most MB-2.0 RedariverdestroyedbridgeMB2.jpg
Most MB-3.0 RedarivermostoweblotabridgeMB3.jpg
Planowane/byłe miejsce lokazlizacji mostu MB-4.0;

na starszych mapach w tym miejscu umieszczony jest most

Redariverbridgelocationme4.jpg
Pomost wędkarski MB-5.0 Redariverfishinpaltformme50.jpg
Stacja pomp –

zrzut wody A MB-7.0

RedariverwaterdumpMB7q0.jpg
Stacja pomp –

zrzut wody B MB-8.0

Redariverwaterdump8q0.jpg
Most MB-9.0 RedariverbridgeMB9q0.jpg
Rezerwat Beka
Stacja pomp w Mrzezino RB-1.0 Redariverpumpstationrb1q0.jpg
Most RB-2.0 Redariverbridgerb2qo.jpg
Ujście RB-3.0 Redriverujcierb3q0 ir.jpg

Zobacz też

Przypisy

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 Rzeki, potoki, kanały. Komunalny Związek Gmin "Dolina Redy i Chylonki". [dostęp 2009-11-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-12-15)]. (pol.).
  2. 4. Wody powierzchniowe, monitoring rzek. W: WIOŚ w Gdańsku: Raport o stanie środowiska w województwie pomorskim w 2007 roku. Gdańsk: 2008, s. 79. ISBN 83-7217-293-5.
  3. Tabl. 10.6 Odpływ metali ciężkich rzekami do Morza Bałtyckiego w 2012 r.. W: Rocznik statystyczny gospodarki morskiej 2013. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 2014-01-21, s. 338. Cytat: „Wyniki Państwowego Monitoringu Środowiska w zakresie Monitoringu Wód” – Główny Inspektorat Ochrony Środowiska.
  4. Rozporządzenie Nr 5/2004 Dyrektora Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w Gdańsku z dnia 15 kwietnia 2004. Gdańsk. s. 71. [dostęp 2009-11-27].
  5. Wykaz użytkowników rybackich. RZGW w Gdańsku, 2009-11-20. [dostęp 2009-11-27]. (pol.).
  6. Spływy kajakowe> Szlaki wodne> Reda. Navigo. [dostęp 2009-11-27]. (pol.).
  7. Komisja Nazw Miejscowości i Obiektów Fizjograficznych: Hydronimy. Izabella Krauze-Tomczyk, Jerzy Ostrowski (oprac. red). T. 1. Cz. 1: Wody płynące, źródła, wodospady. Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006. ISBN 83-239-9607-5.

Linki zewnętrzne