UWAGA
Strona jest ponownie oddana do uzytku po zabiegach konfiguracyjnych. Jeśli zobaczą Państwo na niej jakieś błedy techniczne, prosimy o ich zgłoszenie.

Większość artykułów w portalu to nasze własne teksty z kluczowych dziedzin związanych z naszą misją. Spora część materiałów pochodzi też z polskiej wersji Wikipedii, gdzie były odrzucone ze względu na politykę redaktorów (przeczytaj o krytyce Wikipedii). Są też i takie, które zostały przeniesione na nasze strony, gdyż stanowią istotne uzupełnienie merytorycznej treści naszego serwisu. Wszystkie artykuły podlegają edycji przez naszych Użytkowników, dlatego ich wersje mogą się różnić od prezentowanych na innych witrynach.

Rzeczyca (dopływ Sołokii)

Z Wedapedia
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Rzeczyca
Kontynent

Europa

Państwo

 Ukraina
 Polska

Rzeka
Długość 37 km
Powierzchnia zlewni

197 km²

Źródło
Miejsce Wierszczyca
Ujście
Recypient

Sołokija

Miejsce Bełz
Współrzędne

50°22′56,6″N 24°02′25,9″E/50,382390 24,040539

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko prawej krawiędzi na dole znajduje się punkt z opisem „ujście”
Położenie na mapie Ukrainy
Mapa konturowa Ukrainy, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „ujście”

Rzeczyca (ukr. Річиця, Riczycia) – rzeka w południowo-wschodniej Polsce i zachodniej Ukrainie, lewy dopływ Sołokii. Długość rzeki wynosi 37 km (27 km na terenie Polski, 10 km na terenie Ukrainy) powierzchnia dorzecza: 197 km² (174 km² w Polsce, 23 km² na Ukrainie). Jest największym dopływem Sołokii.

Przebieg

Źródła Rzeczycy znajdują się kilkaset metrów na zachód od wsi Wierszczyca[1], której nazwa jest hydronimem (Wierzchrzeczyca, Werchreczyca = górna Rzeczyca). Jest rzeką typowo równinną z szeroką doliną pokrytą roślinnością łąkową. Po stronie polskiej na całej długości posiada koryto uregulowane[2] i wyprostowane. W górnym odcinku Rzeczyca ma przebieg równoleżnikowy z zachodu na wschód i rozdziela Grzędę Sokalską (Wyżyna Wołyńska) na północy od Równiny Bełskiej (Kotlina Pobuża) na południu[3].

W dolnym biegu, gdzie wpływa na Równinę Bełską, obiera kierunek południowo-wschodni. W XIX w. i na początku XX w. poszczególne odcinki rzeki posiadały nazwy lokalne np. między Łubczem a Szlatynem nazywano ją Szlatynówką, za Hubinkiem Tatrą[4] w Korczminie Swynoryją[5]. W Rzeczycy przyjmuje lewy dopływ: Potok Korytnicki, a w Tarnoszynie swój największy dopływ - Szyszłę[5] (prawy). Na 26,5 km biegu (licząc od źródła) przekracza granicę polsko-Ukraińską. Rzeczyca uchodzi do Sołokii na wschód od Bełza (Ukraina).

Miejscowości nad Rzeczycą (uporządkowane od źródeł do ujścia)

Polska Ukraina

Przypisy

  1. Regiopedia.pl [dostęp 2015-12-18].
  2. Wykaz rzek na terenie powiatu Tomaszów Lubelski w/g stanu na dzień 01.01.1999 r. [dostęp 2015-12-18].
  3. Jerzy Kondracki, Geografia regionalna Polski. Warszawa, ISBN 83-01-13897-1.
  4. Mapa Taktyczna Polski 1:100 000, Pas 47 Słup 37, Warszawa: Wojskowy Instytut Geograficzny, 1937 [dostęp 2015-12-18].
  5. 5,0 5,1 Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich,, T. 11, Warszawa: nakł. Filipa Sulimierskiego i Władysława Walewskiego, 1880–1914.

Linki zewnętrzne

  • Rzeczyca w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego, Tom X.