UWAGA |
---|
Większość artykułów w portalu to nasze własne teksty z kluczowych dziedzin związanych z naszą misją. Spora część materiałów pochodzi też z polskiej wersji Wikipedii, gdzie były odrzucone ze względu na politykę redaktorów (przeczytaj o krytyce Wikipedii). Są też i takie, które zostały przeniesione na nasze strony, gdyż stanowią istotne uzupełnienie merytorycznej treści naszego serwisu. Wszystkie artykuły podlegają edycji przez naszych Użytkowników, dlatego ich wersje mogą się różnić od prezentowanych na innych witrynach. |
Słomianka (rzeka)
Kontynent | |
---|---|
Państwo |
PL-LD |
Lokalizacja | |
Rzeka | |
Długość | 20,24 km |
Źródło | |
Miejsce | na północ do wsi Kozenin |
Współrzędne | |
Ujście | |
Recypient | |
Miejsce | na zachód od Inowłodza |
Wysokość |
ok. 144,5 m n.p.m.[1] |
Współrzędne | |
Położenie na mapie brak Brak mapy: PL-LD | |
Położenie na mapie świata |
Słomianka – rzeka, prawy dopływ Pilicy[2] o długości 20,24 km[3].
Wypływa w okolicach wsi Kozenin, na wschód od Opoczna i, kierując się początkowo na północ, dopływa do miejscowości Sławno, po czym zmienia kierunek na północno-wschodni i w miejscowości Antoniówka przepływa pod drogą wojewódzką 713. Płynąc dalej w kierunku północnym, mija wsie Trojanów, Modrzewek, Wincentynów, Antoniów, a potem jej nurt biegnie wśród lasów aż do ujścia do Pilicy w okolicach miejscowości Inowłódz.
Rzeka na przestrzeni dziejów nosiła rozmaite nazwy; w XIV w. nazywano ją Studzienica, w XVIII w. Grodek, w XIX w. Sąsiecznica[4]. Współczesna nazwa wodna Słomianka w źródłach pisanych pojawiła się po raz pierwszy na początku XX wieku (w 1909 r.) i powieliła nazwę terenową Słomianka określającą stację kolejową (we wsi Kunice).
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Słomianka na mapie Geoportalu Polskiej Infrastruktury Informacji Przestrzennej. Główny Geodeta Kraju. [dostęp 2017-02-15].
- ↑ Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 1. Wody płynące, źródła, wodospady. Główny Urząd Geodezji i Kartografii. s. 257. [dostęp 2017-02-15].
- ↑ Słomianka na mapie Geoportalu Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej >> Moduł: Obszary Dorzeczy (wynik wyszukiwania). Krajowy Zarząd Gospodarki Wodnej. [dostęp 2017-02-15].
- ↑ Sąsiecznica, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. X: Rukszenice – Sochaczew, Warszawa 1889, s. 364 .
Bibliografia
- Przemysław Zwoliński (red.), Hydronimia Wisły, cz. 1: Wykaz nazw w układzie hydrograficznym, Wrocław, Warszawa, Kraków 1965: Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, Wydawnictwo PAN, s. 148.
- Jerzy Duma, Gewässernamen im rechten Zuflussgebiet der Weichsel zwischen Pilica und Brda (Nazwy wodne w zlewisku lewych dopływów Wisły od Pilicy po ujście Brdy), Lieferung 14, Stuttgart 1999: Franz Steiner Verlag, s. 78.
- Jerzy Duma, Nazwy rzek lewobrzeżnego Mazowsza z całym dorzeczem Pilicy, Warszawa 1999: Towarzystwo Naukowe Warszawskie, s. 58.
- Wanda Szulowska, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Nazwy wód w Polsce, część I. Układ alfabetyczny, Warszawa 2001: Wydawnictwo Naukowe Semper, s. 271.