UWAGA
Strona jest ponownie oddana do uzytku po zabiegach konfiguracyjnych. Jeśli zobaczą Państwo na niej jakieś błedy techniczne, prosimy o ich zgłoszenie.

Większość artykułów w portalu to nasze własne teksty z kluczowych dziedzin związanych z naszą misją. Spora część materiałów pochodzi też z polskiej wersji Wikipedii, gdzie były odrzucone ze względu na politykę redaktorów (przeczytaj o krytyce Wikipedii). Są też i takie, które zostały przeniesione na nasze strony, gdyż stanowią istotne uzupełnienie merytorycznej treści naszego serwisu. Wszystkie artykuły podlegają edycji przez naszych Użytkowników, dlatego ich wersje mogą się różnić od prezentowanych na innych witrynach.

Samica Kierska

Z Wedapedia
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Samica Kierska
Ilustracja
Samica Kierska, ujście do Warty
Kontynent

Europa

Państwo

 Polska

Rzeka
Długość 36,5 km
Powierzchnia zlewni

224,1 km²

Źródło
Miejsce około 1,5 km na zachód od Jeziora Kierskiego
Wysokość

85 m n.p.m.

Współrzędne

52°28′22″N 16°47′28″E/52,472778 16,791111

Ujście
Recypient

Warta

Miejsce Ruks-Młyn
Wysokość

45,5 m n.p.m.

Współrzędne

52°40′19″N 16°39′55″E/52,671944 16,665278

Położenie na mapie brak
Mapa konturowa brak, u góry znajduje się punkt z opisem „źródło”, powyżej na lewo znajduje się również punkt z opisem „ujście”
Brak mapy: województwo wielkopolskie
Położenie na mapie świata
Mapa konturowa świata, u góry znajduje się punkt z opisem „źródło”, powyżej na lewo znajduje się również punkt z opisem „ujście”
Ruiny mostu pod Niemieczkowem

Samica Kierska[1] (także: Samica Obornicka) – rzeka w województwie wielkopolskim, lewy dopływ Warty.

Nazwa

Nazwa pochodzi od wyrazu pospolitego samica, w staropolszczyźnie – głównego koryta rzeki. Nazwa ta notowana była już w 1413[2].

Przebieg

Jej źródła znajdują się w niewielkim, bagnistym zagłębieniu pomiędzy wzgórzami moreny czołowej stadiału poznańskiego położonym ok. 1,5 km na zachód od Jeziora Kierskiego. Do tego jeziora też wpływa w jego północno-zachodnim krańcu, a wypływa w północno-wschodnim. Następnie przepływa przez Jezioro Kierskie Małe i kieruje się na północ, aby skręcić na północny zachód w kierunku Warty, do której uchodzi w osadzie Ruks-Młyn.

Dolina Samicy jest zabagniona, szczególnie w pobliżu wsi Objezierze, gdzie rzeka płynie w rynnie osuszonego jeziora. W dolnym odcinku bieg Samicy staje się bardziej kręty, a brzegi porasta las. Nad rzeką znajdują się Kiekrz (zarówno wieś jak i część Poznania), Chrustowo i Niemieczkowo Dwór.

Uchodzi do Warty za osadą Ruks-Młyn niedaleko Kiszewa, w którym funkcjonowała dawniej przeprawa promowa osobowo-samochodowa Kiszewo-Dołęga.

Przyroda

W zlewni Samicy zlokalizowano 5 stanowisk rodzinnych bobra europejskiego (2006). Część biegu podlega ochronie za pomocą Obszaru Chronionego Krajobrazu Doliny Samicy Kierskiej. Cenne z przyrodniczego punktu widzenia są stawy rybne w Objezierzu.

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Komisja Nazw Miejscowości i Obiektów Fizjograficznych: Hydronimy. Izabella Krauze-Tomczyk, Jerzy Ostrowski (oprac. red). T. 1. Cz. 1: Wody płynące, źródła, wodospady. Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006. ISBN 83-239-9607-5.
  2. ↑ Bogdan Walczak, Co mówią nazwy?, w: Kronika Miasta Poznania, nr 3/2013, s.69, ISSN 0137-3552

Bibliografia

  1. Andrzej Bereszyński, Ewa Homan, Występowanie bobra europejskiego (Castor fiber Linnaeus, 1758) w Poznaniu, w: Nauka Przyroda Technologie – dział Zootechnika, Tom 1, zeszyt 2, 2007, Wydawnictwo Akademii Rolniczej w Poznaniu, ISSN 1897-7820 – źródło danych przyrodniczych
  2. ANDRZEJ BERESZYŃSKI, EWA HOMAN: WYSTĘPOWANIE BOBRA EUROPEJSKIEGO (CASTOR FIBER LINNAEUS, 1758) W POZNANIU. Wydawnictwo Akademii Rolniczej im. Augusta Cieszkowskiego w Poznaniu, 2007 (tom 1, zeszyt 2). [dostęp 2011-03-19]. (pol.).
Wody w Poznaniu
Rzeki, potoki i cieki
Jeziora
Stawy i glinianki
Obiekty inżynieryjne

Jezioro Maltańskie

Źródło: „https://wedapedia.pl/index.php?title=Samica_Kierska&oldid=749”