| UWAGA |
|---|
Większość artykułów w portalu to nasze własne teksty z kluczowych dziedzin związanych z naszą misją. Spora część materiałów pochodzi też z polskiej wersji Wikipedii, gdzie były odrzucone ze względu na politykę redaktorów (przeczytaj o krytyce Wikipedii). Są też i takie, które zostały przeniesione na nasze strony, gdyż stanowią istotne uzupełnienie merytorycznej treści naszego serwisu. Wszystkie artykuły podlegają edycji przez naszych Użytkowników, dlatego ich wersje mogą się różnić od prezentowanych na innych witrynach. |
Skotawa
.jpg) Skotawa przy drodze powiatowej nr 1174G (Borzęcino-Krzynia) | |||||||||||||||||||
| Kontynent | |||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Państwo | |||||||||||||||||||
| Lokalizacja | |||||||||||||||||||
| Rzeka | |||||||||||||||||||
| Długość | 44,6[1] km | ||||||||||||||||||
| Powierzchnia zlewni |
263,1 km² | ||||||||||||||||||
| Źródło | |||||||||||||||||||
| Miejsce | Lipieniec | ||||||||||||||||||
| Ujście | |||||||||||||||||||
| Recypient | |||||||||||||||||||
| Miejsce | na południe od Skarszowa Dolnego | ||||||||||||||||||
| Wysokość |
24,4 m n.p.m.[2] | ||||||||||||||||||
| Współrzędne | |||||||||||||||||||
| Szlak | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
Położenie na mapie województwa pomorskiego  | |||||||||||||||||||
Położenie na mapie Polski  | |||||||||||||||||||
Skotawa (kasz. Skòtawa, niem. Schottow[3]) – rzeka[4] w Polsce, w województwie pomorskim, przepływająca przez obszar dwóch gmin – Dębnicy Kaszubskiej w powiecie słupskim i Czarnej Dąbrówki w powiecie bytowskim[uwaga 1][2]. Stanowi prawostronny dopływ Słupi[4][2] o długości 44,6 km[1].
Głównymi dopływami rzeki są Graniczna (10,7 km), Maleniec (9,6 km), Karżniczka (6,5 km), nazywana także Warblewską Strugą, oraz Dopływ z Jez. Unichowskiego (4,4 km). Sama zaś stanowi najdłuższy dopływ Słupi[1].
Położenie
Skotawa według regionalizacji fizycznogeograficznej Jerzego Kondrackiego leży na obszarze megaregionu Pozaalpejska Europa Środkowa, prowincji Nizina Środkowoeuropejska, podprowincji Pojezierza Południowobałtyckie, makroregionu Pojezierza Zachodniopomorskiego (314.4), mezoregionu Wysoczyzna Polanowska (314.46)[uwaga 2][5]. Mezoregion ten zaliczany jest do typu wysoczyzn młodoglacjalnych przeważnie z jeziorami, w większości o charakterze gliniastym, falistym lub płaskim[6][7].
Ochrona
Źródłowy odcinek Skotawy wraz z jeziorami Lipieniec (inne nazwy: Lipieniec Duży), Lipieniec Mały, położonymi w biegu rzeki, oraz Spokojne objęty został ochroną. Rozporządzeniem Nr 23/2008 Wojewody Pomorskiego z dnia 7 listopada 2008 r. powołany został rezerwat przyrody „Skotawskie Łąki”, którego celem jest przede wszystkim zabezpieczenie zespołu torfowisk soligenicznych i topogenicznych oraz cennych przyrodniczo ekosystemów wodnych, łąkowych i leśnych[8][9].
Gospodarka
Na rzece jest co najmniej kilka jazów i zastawek, m.in. w Nożynku, Jaworach, Jamrzynie, Starniczkach, Dębnicy Kaszubskiej i Skarszowie Dolnym[10].
Uwagi
- ↑ Na podstawie danych Państwowego Rejestru Granic i rastrowych map topograficznych dla obszaru Polski, w: Geoportal Polskiej Infrastruktury Informacji Przestrzennej, op. cit.
- ↑ Na podstawie granic regionów fizycznogeograficznych, w: Geoserwis Generalnej Dyrekcji Ochrony Środowiska, op. cit. Granice, które poprowadził Kondracki w swoich podziałach z 1998 i 2000, zostały zweryfikowane w ramach zlecenia Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska z 2016 pod nazwą „Weryfikacja przebiegu granic regionów fizycznogeograficznych w formacie SHP (shapefile)”, realizowanego przez Instytut Ochrony Środowiska, Państwowy Instytut Badawczy. Dokonano korekty ich przebiegu, czego efektem jest publikacja Solon J. i innych (2018): Physico-geographical mesoregions of Poland: Verification and adjustment of boundaries on the basis of contemporary spatial data. „Geographia Polonica”, 92(1), s. 143–170.
Przypisy
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Zasoby przyrodnicze dorzecza Słupi i Łupawy. Słupsk: Związek Miast i Gmin Dorzecza Rzeki Słupi i Łupawy, 2002, seria: Materiały do Monografii – Związek Miast i Gmin Dorzecza Rzeki Słupi i Łupawy. ISBN 83-87-30233-3.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Geoportal Polskiej Infrastruktury Informacji Przestrzennej. Główny Urząd Geodezji i Kartografii. [dostęp 2019-12-27].
- ↑ Mapa Taktyczna Polski skala 1:100 000 (1924-1939). Instytut Wojskowo-Geograficzny: Warszawa, 1921 [dostęp 2019-12-27].
- ↑ 4,0 4,1 Część 1 – wody płynące, źródła, wodospady, tom I Hydronimy, Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (Nazewnictwo geograficzne Polski), s. 255 [dostęp 2019-12-27] [zarchiwizowane z adresu 2019-11-03].
- ↑ Geoserwis Generalnej Dyrekcji Ochrony Środowiska. Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska. [dostęp 2019-12-27]. (pol.).
- ↑ Jerzy Kondracki: Geografia regionalna Polski. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2014, s. 46. ISBN 978-83-01-16022-7.
- ↑ Jerzy Kondracki, Andrzej Richling. Regiony fizycznogeograficzne, skala 1:1 500 000. Warszawa: Główny Geodeta Kraju, 1994.
- ↑ Rozporządzenie Nr 23/08 Wojewody Pomorskiego z dnia 7 listopada 2008 r. w sprawie uznania za rezerwat przyrody „Skotawskie Łąki”. [w:] Dz. Urz. Województwa Pomorskiego Nr 123, poz. 2935 [on-line]. 2008-11-19. [dostęp 2019-12-27].
- ↑ Rezerwat „Skotawskie Łąki”. Park Krajobrazowy „Dolina Słupi”. [dostęp 2019-12-27]. (pol.).
- ↑ Wyznaczenie granic bezpośredniego zagrożenia powodzią w celu uzasadnionego odtworzenia terenów zalewowych. Skotawa.. Instytut Meteorologii i Gospodarki Wodnej. Oddział w Gdyni/Poznaniu, 2003-2004. [dostęp 2019-12-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-12-27)]. (pol.).
_IWG_1921.jpg){kind=link}