UWAGA
Strona jest ponownie oddana do uzytku po zabiegach konfiguracyjnych. Jeśli zobaczą Państwo na niej jakieś błedy techniczne, prosimy o ich zgłoszenie.

Większość artykułów w portalu to nasze własne teksty z kluczowych dziedzin związanych z naszą misją. Spora część materiałów pochodzi też z polskiej wersji Wikipedii, gdzie były odrzucone ze względu na politykę redaktorów (przeczytaj o krytyce Wikipedii). Są też i takie, które zostały przeniesione na nasze strony, gdyż stanowią istotne uzupełnienie merytorycznej treści naszego serwisu. Wszystkie artykuły podlegają edycji przez naszych Użytkowników, dlatego ich wersje mogą się różnić od prezentowanych na innych witrynach.

Stanisław Słoński

Z Wedapedia
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Stanisław Słoński
Data i miejsce urodzenia

9 października 1879
Michałowice

Data i miejsce śmierci

8 marca 1959
Warszawa

profesor Uniwersytetu Warszawskiego
Specjalność: językoznawstwo, slawistyka
Alma Mater

Cesarski Uniwersytet Warszawski (1903)

Profesura

1924

Polska Akademia Umiejętności
Status

członek PAU

profesor
Uczelnia

Uniwersytet Warszawski

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
Grób Stanisława Słońskiego na cmentarzu Powązkowskim

Stanisław Słoński (ur. 9 października 1879 w Michałowicach, zm. 8 marca 1959 w Warszawie) – polski językoznawca, slawista.

Życiorys

W 1898 roku ukończył V Gimnazjum w Warszawie, a następnie studiował na Uniwersytecie Jagiellońskim. Powrócił jednak do Warszawy i studiował prawo na Cesarskim Uniwersytecie Warszawskim, który ukończył w 1903 roku. Później zaczął studia na uniwersytetach niemieckich w Heidelbergu, a przede wszystkim w Lipsku (1904–1907). Po powrocie do Warszawy przez osiem lat (1907–1915) był nauczycielem polskiego w pięciu gimnazjach warszawskich, w tym w Gimnazjum Mariana Rychłowskiego[1].

W latach 1907–1918 wykładowca języka polskiego na Wydziale Humanistycznym Towarzystwa Kursów Naukowych w Warszawie[2]. Po powstaniu Uniwersytetu Warszawskiego w 1915 roku Stanisław Słoński był organizatorem i pierwszym kierownikiem „Seminarium Słowiańskiego” na Wydziale Humanistycznym na tej uczelni. Ze względu na swoje osobiste zainteresowania nadał mu zachodnio- i południowosłowiański profil lingwistyczny. W 1936 przy Uniwersytecie Warszawskim był współzałożycielem Towarzystwa Przyjaciół Narodu Serbsko-Łużyckiego, którego został prezesem. Po wojnie zaangażowany w prace Komitetu Słowiańskiego w Polsce.

W 1924 został profesorem Uniwersytetu Warszawskiego.

W 1908 Słoński został członkiem Towarzystwa Naukowego Warszawskiego, a w 1934 Polskiej Akademii Umiejętności.

W latach 1927–1939 był współredaktorem rocznika „Prace Filologiczne”, najstarszego polskiego czasopisma językoznawczego.

Został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (1954)[3].

Stanisław Słoński został pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kw. 101-6-17/18)[4].

Jego siostrzeńcem był Tadeusz Fritz.

Wybrane prace naukowe i publikacje

  • Psałterz puławski (1916)
  • Historia języka polskiego w zarysie (1934)
  • Słownik polskich błędów językowych (Warszawa, 1947)
  • O języku Jana Kochanowskiego (1949)
  • Gramatyka języka starosłowiańskiego (1950)

Przypisy

  1. ↑ Jan Świątecki, Szkoła Mariana Rychłowskiego 1905–1919, [w:] „Stolica: Warszawski Tygodnik Ilustrowany”, R. 39, 1984 nr 39 (23 IX 1984), s. 11.
  2. ↑ Dziesięciolecie Wolnej Wszechnicy Polskiej TKN: sprawozdanie z działalności Towarzystwa Kursów Naukowych 1906-1916, opracowali Ryszard Błędowski, Stanisław Orłowski, Henryk Mościcki, Warszawa 1917, s.130 (wersja elektroniczna w Podkarpackiej Bibliotece Cyfrowej)
  3. ↑ Uchwała Rady Państwa z dnia 28 września 1954 r. o nadaniu odznaczeń państwowych (M.P. z 1954 r. nr 112, poz. 1588).
  4. ↑ Cmentarz Stare Powązki: KATARZYNA JACZYNOWSKA, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [online] [dostęp 2020-04-14].
Źródło: „https://wedapedia.pl/index.php?title=Stanisław_Słoński&oldid=789”