| UWAGA |
|---|
Większość artykułów w portalu to nasze własne teksty z kluczowych dziedzin związanych z naszą misją. Spora część materiałów pochodzi też z polskiej wersji Wikipedii, gdzie były odrzucone ze względu na politykę redaktorów (przeczytaj o krytyce Wikipedii). Są też i takie, które zostały przeniesione na nasze strony, gdyż stanowią istotne uzupełnienie merytorycznej treści naszego serwisu. Wszystkie artykuły podlegają edycji przez naszych Użytkowników, dlatego ich wersje mogą się różnić od prezentowanych na innych witrynach. |
Władysław Lubaś
 |
Ten artykuł wymaga modyfikacji na podstawie najświeższych informacji. |
Władysław Lubaś (ur. 5 czerwca 1932 w Żarnowcu na Podkarpaciu, zm. 9 stycznia 2014 w Krakowie) – profesor, językoznawca polonista i slawista.
Władysław Lubaś pochodził z Żarnowca koło Krosna (wsi związanej z Marią Konopnicką). Po maturze studiował w Szkole Głównej Służby Zagranicznej, ale po roku zdecydował się na studia polonistyczne na Uniwersytecie Jagiellońskim. Magisterium uzyskał w 1956 roku. Stopień naukowy doktora uzyskał w roku 1966 na podstawie rozprawy pt. Nazwy miejscowe południowej części dawnego województwa krakowskiego. W latach 1956–1970 pracował na Uniwersytecie Jagiellońskim, od 1970 na Uniwersytecie Śląskim. W roku 1971 uzyskał stopień doktora habilitowanego na podstawie pracy pt. Słowotwórstwo południowosłowiańskich nazw miejscowych z sufiksami -ci, -ovci, -inci itp.. Przez kilka lat pracował jako lektor i wykładowca języka polskiego na Uniwersytecie Belgradzkim oraz w Lublanie. Profesorem nadzwyczajnym został w roku 1976; profesorem zwyczajnym w 1984. W okresie pracy na Uniwersytecie Sląskim Władysław Lubaś był pierwszym dziekanem i współtwórcą Wydziału Filologicznego tejże uczelni, także był dyrektorem Instytutu Języka Polskiego a później również profesorem Uniwersytetu Śląskiego. W roku 1979 został dyrektorem Instytutu Języka Polskiego PAN (funkcję pełnił do 1991). Od roku 1994 rozpoczął pracę na Uniwersytecie Opolskim na stanowisku profesora zwyczajnego i kierownika Katedry Slawistyki. Prof. dr hab. Władysław Lubaś był uczonym wyjątkowo twórczym. Opublikował ok. 700 pozycji, z czego większość to prace naukowe, w większości dotyczące onomastyki polskiej i słowiańskiej i socjolingwistyki. Wielokrotnie występował na konferencjach zagranicznych, zarówno w krajach słowiańskich, jak i w Niemczech, Szwajcarii, Szwecji, USA. Od 1975 był przewodniczącym Komisji Socjolingwistycznej przy Międzynarodowym Komitecie Slawistów, także przez długie lata był członkiem kilku towarzystw i Komisji Naukowych PAN (Komisji Kultury Języka Komitetu Językoznawstwa PAN, Polskiego Towarzystwa Językoznawczego, Polskiego Towarzystwa Fonetycznego, Komisji Językoznawstwa PAN oddz. w Katowicach, Komisji Językoznawstwa PAN oddz. w Krakowie). Był redaktorem czasopisma „Socjolingwistyka”, redaktorem serii „Prace Naukowe Instytutu Języka Polskiego PAN w Krakowie”. Wchodził w skład zespołów redakcyjnych międzynarodowych pism naukowych: „Studia Linguistica Polono-Jugoslavica” (PAN i MANU -Skopje), „Onomastica” (PAN), „Stylistyka” (PAN i Uniwersytet Opolski), „Linguistica Silesiana” (PAN, Katowicki Oddział PAN), „Polonica” (PAN).
Zmarł 9 stycznia 2014 roku w Krakowie, a 16 stycznia 2014 został pochowany na Cmentarzu Rakowickim.
Bibliografia
- Język w przestrzeni społecznej, Opole 2002 (rozdz. wstępny).