UWAGA
Strona jest ponownie oddana do uzytku po zabiegach konfiguracyjnych. Jeśli zobaczą Państwo na niej jakieś błedy techniczne, prosimy o ich zgłoszenie.

Większość artykułów w portalu to nasze własne teksty z kluczowych dziedzin związanych z naszą misją. Spora część materiałów pochodzi też z polskiej wersji Wikipedii, gdzie były odrzucone ze względu na politykę redaktorów (przeczytaj o krytyce Wikipedii). Są też i takie, które zostały przeniesione na nasze strony, gdyż stanowią istotne uzupełnienie merytorycznej treści naszego serwisu. Wszystkie artykuły podlegają edycji przez naszych Użytkowników, dlatego ich wersje mogą się różnić od prezentowanych na innych witrynach.

Wojciech Gałązka

Z Wedapedia
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Wojciech Gałązka
Data i miejsce urodzenia

19 kwietnia 1947
Brzeziny

Dyrektor Instytutu Polskiego w Sofii
Okres

od 1993
do 1999

Poprzednik

Karol Pastuszewski

Następca

Iwona Frączek

Konsul generalny RP w Łucku
Okres

od 2003
do 2006

Następca

Tomasz Janik

Odznaczenia
Order «Madarskii vsadnik».png

Wojciech Gałązka (ur. 19 kwietnia 1947 w Brzezinach) – polski bułgarysta, tłumacz, dyplomata, wykładowca. Konsul Generalny w Łucku (2003–2006).

Życiorys

Wojciech Gałązka ukończył z wyróżnieniem slawistykę na Uniwersytecie Jagiellońskim (1970). Pracował następnie jako asystent i adiunkt w Instytucie Filologii Słowiańskiej UJ. W 1978 doktoryzował się w zakresie nauk humanistycznych. W latach 1969–1981 był członkiem PZPR, a od 1980 do 1992 NSZZ „Solidarność”. Wiceprzewodniczący Stowarzyszenia Przyjaciół Twórczości Jana Kasprowicza (1988–1994).

W roku akademickim 1992/1993 pracował jako lektor języka polskiego na Uniwersytecie Sofijskim. Od 1993 do 1999 był dyrektorem Instytutu Polskiego w Sofii, radcą w Departamencie Polityki Kulturalno-Naukowej oraz w Departamencie Promocji, I Radcą w Departamencie Polityki Wschodniej Ministerstwa Spraw Zagranicznych (1999–2003). Konsul Generalny RP w Łucku (2003–2006). W latach 2008–2012 konsul w Ambasadzie RP w Sofii.

Jest żonaty, ma dwójkę dzieci.

Odznaczenia i wyróżnienia

Publikacje

Książki

  • Tradycja i współczesność. O literaturze bułgarskiej XX wieku. Katowice, 1983
  • Bułgarskie programy i manifesty literackie. Kraków, 1983
  • Naród i kultura. Antologia esejów i artykułów o narodzie i kulturze bułgarskiej. Kraków, 1985
  • Oswajanie skorpionów: Szkice o literaturze bułgarskiej. Kraków: Międzynarodowe Centrum Kultury, 1992, ISBN 83-7052-0171-5

Tłumaczenia

  • G. Miszew, Spis powszechny dzikich zajęcy. Katowice, 1975
  • G. Milew, Poematy i proza liryczna. Kraków, 1977
  • G. Karasławow, Tango. [w:] Dni wojny Warszawa 1977
  • E. Stanew, Antychryst. Katowice, 1979
  • G. Rajczew, Lustig i inne opowiadania. Kraków, 1980
  • A. Dałczew, Proza poetycka. [w:] Poezje, oprac. A. Kamieńska, Warszawa, 1981
  • N. Kynczew, Niczym ziarno gorczycy, Kraków, 1981
  • N. Kynczew, Posłanie od piechura, Sofia, 1999
  • Z. Kisiow, Czystopis. Kraków, 2007
  • Biała jaskółka. Antologia opowiadań bułgarskich XIX i XX wieku. Katowice, 1982
  • Niewidzialne skrzydła. Antologia poezji bułgarskiej od IX wieku do 1944 roku. Kraków, 1987.

Przypisy

  1. Съюз на преводачите в България, web.archive.org, 19 sierpnia 2013 [dostęp 2019-11-02] [zarchiwizowane z adresu 2013-08-19] (bułg.).

Bibliografia