UWAGA
Strona jest ponownie oddana do uzytku po zabiegach konfiguracyjnych. Jeśli zobaczą Państwo na niej jakieś błedy techniczne, prosimy o ich zgłoszenie.

Większość artykułów w portalu to nasze własne teksty z kluczowych dziedzin związanych z naszą misją. Spora część materiałów pochodzi też z polskiej wersji Wikipedii, gdzie były odrzucone ze względu na politykę redaktorów (przeczytaj o krytyce Wikipedii). Są też i takie, które zostały przeniesione na nasze strony, gdyż stanowią istotne uzupełnienie merytorycznej treści naszego serwisu. Wszystkie artykuły podlegają edycji przez naszych Użytkowników, dlatego ich wersje mogą się różnić od prezentowanych na innych witrynach.

Gabriela Porębina

Z Wedapedia
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Gabriela Porębina
Gabriela Olak-Porębina
Data urodzenia

8 lutego 1927

Data i miejsce śmierci

23 czerwca 1996
Sosnowiec

Miejsce spoczynku

cmentarz komunalny w Będzinie

Zawód, zajęcie

nauczyciel akademicki, filolog, historyk literatury rosyjskiej XX w.

Miejsce zamieszkania

Polska

Narodowość

polska

Tytuł naukowy

profesor zwyczajny

Alma Mater

Uniwersytet Jagielloński

Uczelnia

Uniwersytet Gdański
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Uniwersytet Śląski

Stanowisko

dyr. Instytutu Filologii Rosyjskiej UŚ, kier. Zakładu Historii Literatury Rosyjskiej IFR UŚ

Małżeństwo

Stanisław Poręba

Gabriela Porębina, również Olak-Porębina (ur. 8 lutego 1927, zm. 23 czerwca 1996 w Sosnowcu), żona Stanisława Porębypolska filolog, rusycystka, historyk literatury rosyjskiej XX wieku, organizator życia naukowego. Profesor zwyczajny Uniwersytetu Śląskiego.

Biografia naukowa

Absolwentka Katedry Historii Literatury Rosyjskiej Uniwersytetu Jagiellońskiego (1951). Uczennica Kazimierza Wyki[1]. Pracę na UJ rozpoczęła już w roku 1949[1]. Doktorat (praca kandydacka na temat Powieści Wandy Wasilewskiej, ros. Романы Ванды Василевской) obroniła w Państwowym Instytucie Pedagogicznym im. Aleksandra Hercena w Leningradzie w roku 1955[2].

Najwyraźniej ani materiał, ani też sposób jego ujęcia nie satysfakcjonowały Autorki, nigdy bowiem nie opublikowała żadnego fragmentu tej pracy; osoba i twórczość Wasilewskiej nie były tematem żadnej publikacji Pani Profesor[1].

Była pierwszym docentem-rusycystą, wyhabilitowanym w macierzystym Uniwersytecie Jagiellońskim (1964, stopień naukowy otrzymała w roku 1965)[3][1] (na podstawie dysertacji Aleksander Woronski. Poglądy estetyczne i krytycznoliterackie. 1921–1928). Była jednym z twórców rusycystyki na Uniwersytecie Gdańskim, dokąd przeniosła się w roku 1969, i na Uniwersytecie Śląskim, z którym związała się na stałe w roku 1974; w latach 1973–1975 wykładała też na Uniwersytecie w Poznaniu[1]. Na kierowała Zakładem Filologii Rosyjskiej, a od 1975 roku – nowo powstałym Instytutem Filologii Rosyjskiej (do 1984) i działającym w jego ramach Zakładem Historii Literatury Rosyjskiej, była inicjatorem powołania i redaktorem 15. pierwszych tomów uznanej w środowisku historyków literatury rosyjskiej serii wydawniczej „Rusycystyczne Studia Literaturoznawcze”[1]. We współautorstwie z mężem Stanisławem napisała pierwszy polski podręcznik akademicki do historii literatury rosyjskiej całego okresu sowieckiego.

Upamiętnienie

  • Czas wielkiej przemiany. Studia o literaturze rosyjskiej XX wieku. Piotr Fast (red.), Anna Skotnicka-Maj (red.). Katowice: „Śląsk”, 1995 [dedykacja: „Pani Profesor Gabrieli Porębinie – uczniowie i współpracownicy”].
  • Piotr Fast: Profesor Gabriela Porębina – przewodnik czy współwędrowiec?. W: Idee i poetyki. Ze studiów nad literaturą rosyjską. Tom upamiętniający 25-lecie istnienia Zakładu Historii Literatury Rosyjskiej. Barbara Stempczyńska (red.). Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, 2002, s. 11–17.

Ocena

Bez Jej studiów nasza dzisiejsza wiedza rusycystyczna byłaby znacznie uboższa. Mimo że Jej przywiązanie do zagadnień kultury oficjalnej budziło sprzeciw wielu Kolegów, [...] Jej prace nigdy nie były poświęcone mało znaczącym czy drugorzędnym sprawom literatury. I jeśli przy wyborze obiektu analizy niejednokrotnie powodowała się sympatiami ideologicznymi, to nigdy nie określały one Jej postawy poznawczej, nie zaciemniały obrazu prawdy, nie zwodziły na manowce politycznej apologetyki[1].

Publikacje

Spis publikacji za lata 1960–1994 zamieszczony jest w książce Czas wielkiej przemiany. Studia o literaturze rosyjskiej XX wieku. Piotr Fast (red.), Anna Skotnicka-Maj (red.). Katowice: „Śląsk”, 1995, s. 153–158.

Książki

  • Aleksander Woronski. Poglądy estetyczne i krytycznoliterackie (1921–1928) (1964).
  • Rosyjska powieść radziecka lat 1917–1932 (1966).
  • Rosyjska powieść radziecka lat 1932–1941, cz. 1–2 (1970).
  • Twórczość Dymitra Furmanowa w literaturoznawstwie radzieckim. Z zagadnień rozwoju metodologii badań historycznoliterackich (1978).
  • Od proletkultu do realizmu socjalistycznego. Węzłowe problemy literatury radzieckiej okresu międzywojennego (1989).
  • Historia literatury rosyjskiej 1917–1991 (współautor: Stanisław Poręba, 1994; 1996).

Redakcja książek

  • Antologia poezji rosyjskiej, cz. 1: Od Kantemira do Rylejewa (1972), cz. 2: Od Odojewskiego do Chlebnikowa (1974).
  • „Rusycystyczne Studia Literaturoznawcze” [RSL], t. 1–2 (1977).
  • Antologia rosyjskiej poezji radzieckiej lat 1917–1941 (1978).
  • Radziecka metodologia badań filologicznych po roku 1945, t. 1: Literaturoznawstwo (1978).
  • Z zagadnień rozwoju poetyki prozy rosyjskiej [RSL, t. 3] (1979).
  • Literatura radziecka wobec idei rewolucyjnych (1979).
  • Antologia rosyjskiej poezji radzieckiej lat 1941–1977 (1979).
  • Organizacja świata przedstawionego w dziele literackim [RSL, t. 4] (1980).
  • Idea pracy w literaturze rosyjskiej (1980).
  • Zagadnienia gatunków literackich [RSL, t. 5] (1981).
  • Fabuła w dziele literackim [RSL, t. 6] (1982).
  • Biografia literacka [RSL, t. 7] (1983).
  • Rosyjska poezja radziecka. Antologia (1986).
  • Retoryka, perswazja, ideologia [RSL, t. 8] (1986).
  • Problematyka realizmu w rosyjskiej literaturze radzieckiej [RSL, t. 9] (1986).
  • Małe formy literackie [RSL, t. 10] (1987).
  • Poetyka i ideologia w literaturze rosyjskiej [RSL, t. 11] (1987).
  • Współczesna literatura radziecka z perspektywy trzydziestolecia (1956–1986) [RSL, t. 12] (1988).
  • Wartości i wartościowanie w literaturze [RSL, t. 13] (1989).
  • Przełomowe okresy literackie [RSL, t. 14] (1990).
  • Literatura a „pieriestrojka” [RSL, t. 15] (1991).

Przypisy

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 Piotr Fast: Profesor Gabriela Porębina – przewodnik czy współwędrowiec?. W: Idee i poetyki. Ze studiów nad literaturą rosyjską. Tom upamiętniający 25-lecie istnienia Zakładu Historii Literatury Rosyjskiej. Barbara Stempczyńska (red.). Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, 2002, s. 11–17. ISBN 83-226-1199-4.
  2. Korespondencja Zbigniewa Barańskiego z Marianem Jakóbcem 1952–1956. W: Mistrzowi i Przyjacielowi. Pamięci Profesora Zbigniewa Barańskiego. Anna Paszkiewicz (red.), Elżbieta Tyszkowska-Kasprzak (red.), Wiesława Zybura (red.). Wrocław: GAJT Wydawnictwo 1991 s.c., 2010, s. 56. ISBN 978-83-88178-94-8.
  3. Ryszard Łużny. Czterdzieści lat rusycystycznych studiów i badań historycznoliterackich w okresie powojennym (1949/50–1989/90) w Krakowie. „Slavia Orientalis”. 1991, t. XL, nr 3. s. 252. 

Linki zewnętrzne

Prof. dr hab. Gabriela Olak-Porębina, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2012-01-19].