UWAGA
Strona jest ponownie oddana do uzytku po zabiegach konfiguracyjnych. Jeśli zobaczą Państwo na niej jakieś błedy techniczne, prosimy o ich zgłoszenie.

Większość artykułów w portalu to nasze własne teksty z kluczowych dziedzin związanych z naszą misją. Spora część materiałów pochodzi też z polskiej wersji Wikipedii, gdzie były odrzucone ze względu na politykę redaktorów (przeczytaj o krytyce Wikipedii). Są też i takie, które zostały przeniesione na nasze strony, gdyż stanowią istotne uzupełnienie merytorycznej treści naszego serwisu. Wszystkie artykuły podlegają edycji przez naszych Użytkowników, dlatego ich wersje mogą się różnić od prezentowanych na innych witrynach.

Policki Nurt

Z Wedapedia
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Policki Nurt
Kontynent

Europa

Państwo

 Polska

Rzeka
Długość 2 km
Źródło
Miejsce Łarpia
Współrzędne

53°33′30″N 14°34′55″E/53,558333 14,581944

Ujście
Recypient

Odra (Domiąża)

Miejsce Police
Położenie na mapie brak
Mapa konturowa brak, u góry znajduje się punkt z opisem „źródło”
Brak mapy: Police
Położenie na mapie świata
Mapa konturowa świata, u góry znajduje się punkt z opisem „źródło”

Policki Nurt (do 1945 niem. Pölitzer Fahrt) – obecnie ujściowy odcinek Łarpi, dawniej osobne ramię boczne rzeki Odry. Wody Polickiego Nurtu płyną w mieście Police na Pomorzu Zachodnim.

Policki Nurt znajduje się na północny wschód od Polic, pomiędzy wyspami Kiełpińskim Ostrowem i Polickimi Łąkami. Łączy Jasienicę z Domiążą. W czasie budowy Zakładów Chemicznych Police i Portu Police został poprzecinany licznymi groblami.

Wody Polickiego Nurtu wraz z wodami głównego nurtu Odry – Domiąży i innej odnogi Odry – Łarpi otaczają największą wyspę PolicPolickie Łąki.

W rejonie Polickiego Nurtu znajdowało się osiedle Czapliniec. Obecnie nieopodal zlokalizowany jest port morski w Policach.

Nazwę Policki Nurt wprowadzono urzędowo w 1949 roku, zastępując poprzednią niemiecką nazwę Pölitzer Fahrt[1].

Zobacz też

Przypisy

  1. Zarządzenie Ministra Administracji Publicznej z dnia 17 września 1949 r. (M.P. z 1949 r. nr 76, poz. 947, s. 9)

Bibliografia