UWAGA
Strona jest ponownie oddana do uzytku po zabiegach konfiguracyjnych. Jeśli zobaczą Państwo na niej jakieś błedy techniczne, prosimy o ich zgłoszenie.

Większość artykułów w portalu to nasze własne teksty z kluczowych dziedzin związanych z naszą misją. Spora część materiałów pochodzi też z polskiej wersji Wikipedii, gdzie były odrzucone ze względu na politykę redaktorów (przeczytaj o krytyce Wikipedii). Są też i takie, które zostały przeniesione na nasze strony, gdyż stanowią istotne uzupełnienie merytorycznej treści naszego serwisu. Wszystkie artykuły podlegają edycji przez naszych Użytkowników, dlatego ich wersje mogą się różnić od prezentowanych na innych witrynach.

Poprad (rzeka)

Z Wedapedia
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Poprad
Ilustracja
Poprad w okolicach Starego Sącza
Kontynent

Europa

Państwo

 Słowacja
 Polska

Rzeka
Długość 168,8 km
Powierzchnia zlewni

1889,2 km²

Średni przepływ

22,3 m³/s na granicy

Źródło
Miejsce w słowackiej części Tatr Wysokich
Ujście
Recypient

Dunajec

Miejsce naprzeciwko wsi Podrzecze
brak współrzędnych
Przełom Popradu w Rytrze
Poprad w Muszynie

Poprad (słow. Poprad, niem. Popper, węg. Poprád, łem. Попрад) – rzeka we wschodniej Słowacji i w południowo-wschodniej Polsce, w dorzeczu Wisły. W dokumentach źródłowych nazwa Poprad jest jedną z najstarszych na Podtatrzu. W 1244 występowała jako Poprad[1], ale także Poprat, Popart, Paprad, Poprut itp., jednak etymologia tego słowa jest sporna[2].

Poprad ma długość 167 km, z czego ponad 100 km na Słowacji[2]. 31,1 km stanowi granicę polsko-słowacką, a 30,7 km leży w Polsce. Powierzchnia zlewni 1889,2 km², z czego 1594,1 km² na Słowacji, 295,1 km² w Polsce[3][4]. Średni roczny przepływ mierzony na granicy – 22,3 m³/s.

Powstaje w słowackiej części Tatr Wysokich z połączenia Hińczowego Potoku z potokiem Krupa, wypływającym z Popradzkiego Stawu. Najdalej i najwyżej położone źródła ma Hińczowy Potok, wypływający z Wielkiego Stawu Hińczowego na wysokości 1945 m. Potoki łączą się w Dolinie Mięguszowieckiej na wysokości 1302 m. Okrąża Tatry Wysokie od południa i wpływa na Kotlinę Popradzką[2]. Przepływa przez miasta Poprad oraz Kieżmark i po przepłynięciu na północny wschód między Tatrami Wysokimi i Magurą Spiską a Górami Lewockimi wypływa na Kotlinę Lubowelską. Przed barierą Gór Lubowelskich przepływa przez zabytkowe miasto Lubowlę i zatacza łuk na wschód. Koło wsi Pławiec raptownie skręca na północny wschód, przecina granicę Polski we wsi Čirč, a potem skręca na północny zachód[4]. Przełomową doliną płynie przez Beskid Sądecki, oddzielając od siebie dwa jego główne pasma: Pasmo Radziejowej i Pasmo Jaworzyny. Granicę polsko-słowacką stanowi na dwóch odcinkach – najpierw od Leluchowa do Muszyny (5,1 km), a potem od Legnavy do Piwnicznej-Zdroju (26 km). Wpada do Dunajca między Starym a Nowym Sączem[3].

Na całej długości słowackiego odcinka rzeki doliną Popradu biegną droga i linia kolejowa, stanowiące przedłużenie korytarza komunikacyjnego doliny górnego Wagu na wschód, do Preszowa (E50)[4]. Po polskiej stronie granicy wzdłuż rzeki biegnie widokowa droga lokalna z Krynicy-Zdroju do Piwnicznej-Zdroju i linia kolejowa z Nowego Sącza do Preszowa. Obszar doliny Popradu (objęty ochroną krajobrazową jako Popradzki Park Krajobrazowy) obfituje w źródła mineralne, w tym w wody termalne. Na bazie tego naturalnego bogactwa rozwinęło się miejscowe lecznictwo uzdrowiskowe. W górnym i środkowym biegu rzeka tworzy kilka przełomów, z których wykorzystany turystycznie jest przełom między Piwniczną-Zdrojem a Rytrem[5].

Poprad nie ma większych dopływów – stanowią je górskie rzeczki i potoki. Większe z nich to[4][3]:

Zobacz też

Przypisy

  1. Poprad, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VIII: Perepiatycha – Pożajście, Warszawa 1887, s. 807.
  2. 2,0 2,1 2,2 Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1.
  3. 3,0 3,1 3,2 Beskid Sądecki. Mapa 1:50 000. Piwniczna-Zdrój: Wit. ISBN 83-915737-3-7.
  4. 4,0 4,1 4,2 4,3 Turystyczna i satelitarna mapa Słowacji. [dostęp 2012-01-10].
  5. Jerzy Kondracki: Geografia regionalna Polski. Warszawa: PWN, 1998. ISBN 83-01-12479-2.