| UWAGA |
|---|
Większość artykułów w portalu to nasze własne teksty z kluczowych dziedzin związanych z naszą misją. Spora część materiałów pochodzi też z polskiej wersji Wikipedii, gdzie były odrzucone ze względu na politykę redaktorów (przeczytaj o krytyce Wikipedii). Są też i takie, które zostały przeniesione na nasze strony, gdyż stanowią istotne uzupełnienie merytorycznej treści naszego serwisu. Wszystkie artykuły podlegają edycji przez naszych Użytkowników, dlatego ich wersje mogą się różnić od prezentowanych na innych witrynach. |
Wałsza
| Kontynent | |
|---|---|
| Państwo | |
| Rzeka | |
| Długość | 67[1] km |
| Spadek |
5,13 |
| Powierzchnia zlewni |
406,4[1] km² |
| Średni przepływ |
1[1] m³/s – poniżej dopływu Katławki |
| Źródło | |
| Miejsce | Dzikowo Iławeckie |
| Wysokość |
158,2 m |
| Współrzędne | |
| Ujście | |
| Recypient | |
| Współrzędne | |
Położenie na mapie brak  Brak mapy: województwo warmińsko-mazurskie | |
Położenie na mapie świata  | |
Wałsza (niem. Walsch) – rzeka na Warmii.
- źródła: południowe stoki Góry Zamkowej okolice miejscowości Dzikowo Iławeckie w gminie Górowo Iławeckie
- długość: 67 km
- powierzchnia dorzecza: 406,4 km²
- średni przepływ: 1 m³/s
- maksymalny przepływ: 11,5 m³/s
- uchodzi do rzeki Pasłęki
Rzeka Wałsza jest najdłuższym dopływem Pasłęki. W środkowym biegu płynie w głęboko wciętej dolinie (szerokość 80-150 m, głębokość)[2] i ma na niektórych odcinkach charakter rzeki górskiej. Spadek dochodzi do 5,13%. Poniżej zapory elektrowni wodnej w Pieniężnie, rzeka wcina się głęboko w podłoże wysoczyzny morenowej tworząc malowniczy jar należący do krajobrazowego rezerwatu przyrody "Dolina Rzeki Wałszy".
Nazwę Wałsza wprowadzono urzędowo w 1949 roku, zastępując poprzednią niemiecką nazwę jeziora – Walsch Fluss[3].
Miejscowości leżące nad Wałszą: Kandyty, Grotowo, Pluty, Pieniężno i Bornity
Zobacz też
Przypisy
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Program ochrony środowiska dla gminy Górowo Iławeckie na lata 2012-2015, s. 25-26. [dostęp 29-05-2013].zły zapis daty dostępu
- ↑ Jan Bałdowski "Warmia i Mazury, mały przewodnik" Wydawnictwo Sport i Turystyka Warszawa 1977 s. 174
- ↑ M.P. z 1949 r. nr 17, poz. 225, s. 3