| UWAGA |
|---|
Większość artykułów w portalu to nasze własne teksty z kluczowych dziedzin związanych z naszą misją. Spora część materiałów pochodzi też z polskiej wersji Wikipedii, gdzie były odrzucone ze względu na politykę redaktorów (przeczytaj o krytyce Wikipedii). Są też i takie, które zostały przeniesione na nasze strony, gdyż stanowią istotne uzupełnienie merytorycznej treści naszego serwisu. Wszystkie artykuły podlegają edycji przez naszych Użytkowników, dlatego ich wersje mogą się różnić od prezentowanych na innych witrynach. |
Witka
| |
| Kontynent | |
|---|---|
| Państwo | |
| Rzeka | |
| Długość | 51,9 km |
| Powierzchnia zlewni |
331 km² |
| Źródło | |
| Miejsce | Góry Izerskie |
| Wysokość |
847 m n.p.m. |
| Współrzędne | |
| Ujście | |
| Recypient | |
| Miejsce | Radomierzyce |
| Współrzędne | |
Położenie na mapie brak  Brak mapy: kraj liberecki | |
Położenie na mapie brak Brak mapy: Sudety | |
Witka (czes. Smědá, niem. Wittig) – rzeka w Czechach i w Polsce o długości 51,9 km (w granicach Polski – 5,9 km) i powierzchni dorzecza 331 km² (w granicach Polski – 60 km²), prawy dopływ Nysy Łużyckiej.
Rzeka wypływa z trzech potoków źródliskowych w Górach Izerskich: Bílá Smědá, Černá Smědá, Hnědá Smědá, w Czechach. Za główny potok źródliskowy uważa się Bílá Smědá wypływający z torfowisk między Smiedawską Górą a Izerą.
Na mocy postanowień kongresu w Wiedniu z 1815 roku, Witka stała się granicą pruskiego Śląska i saskich Górnych Łużyc. Formalnie granica istniała do końca 1918 roku, jednakże od 1871 miała znaczenie symboliczne, ponieważ po zjednoczeniu Niemiec oba królestwa stanowiły część jednego Cesarstwa Niemieckiego. Współcześnie, od wsi Ostróżno do ujścia potoku Boreczek, jest rzeką graniczną pomiędzy Polską a Republiką Czeską. Przepływa przez Jezioro Witka, a do Nysy Łużyckiej uchodzi we wsi Radomierzyce tuż obok pałacu.
Końcowy odcinek rzeki w granicach Czech tworzy rezerwat przyrody Meandry Smědé (meandry Witki) chroniący naturalny krajobraz doliny rzecznej, bogatą roślinność zakoli oraz podmokłe lasy łęgowe.
Polską nazwę Witka wprowadzono urzędowo zarządzeniem w 1951 roku, zastępując poprzednią niemiecką nazwę Wittig[1].
Dopływy
prawe:
- Šindelový potok
- Hájený potok
- Libverdský potok
- Pekelský potok
- Lomnice
- Řasnice
- Bulovský potok
- Kočičí potok/Koci Potok
lewe:
- Bílý potok
- Černý potok
- Velký a Malý Štolpich
- Holubí potok
- Andělský potok
- Minkovický potok
- Višňovský potok
- Boreček/Boreczek
Ważniejsze miejscowości nad Witką: Hejnice, Lužec, Raspenava, Frýdlant, Spytków, Niedów, Radomierzyce.
Przypisy
- ↑ Zarządzenie nr 115 Prezesa Rady Ministrów z dnia 1 czerwca 1951 r. ws. przywrócenia i ustalenia urzędowych nazw rzecznych śląskiej części dorzecza Odry i Łaby (M.P. z 1951 r. nr 62, poz. 825, s. 827)