| UWAGA |
|---|
Większość artykułów w portalu to nasze własne teksty z kluczowych dziedzin związanych z naszą misją. Spora część materiałów pochodzi też z polskiej wersji Wikipedii, gdzie były odrzucone ze względu na politykę redaktorów (przeczytaj o krytyce Wikipedii). Są też i takie, które zostały przeniesione na nasze strony, gdyż stanowią istotne uzupełnienie merytorycznej treści naszego serwisu. Wszystkie artykuły podlegają edycji przez naszych Użytkowników, dlatego ich wersje mogą się różnić od prezentowanych na innych witrynach. |
Antoni Furdal
Antoni Furdal (ur. 22 maja 1928 w Rososzy pod Garwolinem[1], zm. 8 czerwca 2019[2]) – polski językoznawca, polonista i slawista[1][3].
Życiorys
W latach 1948–1952 studiował na Uniwersytecie Jagiellońskim filologię polską i słowiańską[1]; był uczniem Kazimierza Nitscha i Tadeusza Lehra-Spławińskiego[3]. Habilitację uzyskał w 1965 roku na Uniwersytecie Wrocławskim[1], tam też został mianowany profesorem nadzwyczajnym w 1973 roku, a profesorem zwyczajnym – w 1981 roku[1][3].
Był zatrudniony w Zakładzie Językoznawstwa Polskiej Akademii Nauk w Krakowie, później zaś na Uniwersytecie Wrocławskim, gdzie od 1970 roku był kierownikiem Katedry Językoznawstwa Ogólnego. Od roku 1979 pracował także w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Opolu (wcześniej Wyższa Szkoła Pedagogiczna we Wrocławiu, obecnie Uniwersytet Opolski)[1].
Dwukrotnie wyróżniony nagrodą resortową (w 1978 i 1981 – nagroda zespołowa). Był odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski oraz Medalem Komisji Edukacji Narodowej[4].
Badania naukowe
Prace naukowe Antoniego Furdala dotyczą przede wszystkim: dialektologii języka polskiego, stylistyki, semiotyki, słowiańskiej fonologii historycznej oraz teorii języka[1][3].
Do ważniejszych jego publikacji zaliczyć można[1][3]:
- Mazowieckie dyspalatalizacje spółgłosek wargowych miękkich (1955)
- Rozpad języka prasłowiańskiego w świetle rozwoju głosowego (1961)
- O przyczynach zmian głosowych w języku polskim (1964)
- Klasyfikacja odmian współczesnego języka polskiego (1973)
- Językoznawstwo otwarte (1977)
Opublikował także powieść pt. Każdy ma swego młodszego brata (1994)[3].
Przypisy
Bibliografia
- Stanisław Urbańczyk: Furdal Antoni. W: Encyklopedia języka polskiego. Red. Stanisław Urbańczyk. Wrocław – Warszawa – Kraków: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1991, s. 92. ISBN 83-04-029-94-4.
- Furdal Antoni. W: Obyczaje, języki, ludy świata. Encyklopedia PWN. Red. Sławomir Żurawski. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2007, s. 251. ISBN 978-83-01-14874-4.
Linki zewnętrzne
- Spis publikacji Antoniego Furdala w katalogu NUKAT