| UWAGA |
|---|
Większość artykułów w portalu to nasze własne teksty z kluczowych dziedzin związanych z naszą misją. Spora część materiałów pochodzi też z polskiej wersji Wikipedii, gdzie były odrzucone ze względu na politykę redaktorów (przeczytaj o krytyce Wikipedii). Są też i takie, które zostały przeniesione na nasze strony, gdyż stanowią istotne uzupełnienie merytorycznej treści naszego serwisu. Wszystkie artykuły podlegają edycji przez naszych Użytkowników, dlatego ich wersje mogą się różnić od prezentowanych na innych witrynach. |
Leszek Schneider
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Miejsce spoczynku | |
| Zawód, zajęcie | |
| Narodowość | |
| Tytuł naukowy | |
| Alma Mater | |
| Uczelnia |
Uniwersytet Jagielloński |
| Stanowisko |
kier. Zakładu Języka Rosyjskiego UJ (1979/1980) |
| Odznaczenia | |
| Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski | |
Leszek Schneider (ur. 6 sierpnia 1925 w Drohobyczu, zm. 22 stycznia 1984 w Krakowie) – polski filolog, rusycysta, językoznawca.
Życiorys
Pochodził z rodziny nauczycieli gimnazjalnych. Od 1937 w rodzinnym Drohobyczu uczęszczał do gimnazjum, a po aneksji miasta przez ZSRR – do „dziesięciolatki” (szkoły dziesięcioklasowej). W 1944 został wcielony do wojska, w 1947 zdemobilizowany w stopniu kaprala. Zamieszkał w Sulęcinie, dokąd została repatriowana jego rodzina; tam w roku 1948 uzyskał maturę[2].
W latach 1948–1952 odbył studia polonistyczno-slawistyczne na Uniwersytecie Jagiellońskim. Był uczniem Kazimierza Nitscha i Jana Janowa. Od roku akad. 1950/1951 przez dwa lata pracował jako młodszy asystent w Zakładzie Języków Ruskich Studium Słowiańskiego UJ, następnie jako lektor w Państwowej Szkole Pracy Społecznej[2], Akademii Sztuk Pięknych[3] oraz na Wydziałach Politechnicznych AGH[2][3]. Na UJ powrócił w 1954, otrzymując stanowisko asystenta w Katedrze Filologii Rosyjskiej, gdzie pracował aż do nagłej śmierci w 1984 roku. Napisaną pod kierunkiem prof. Tadeusza Lehra-Spławińskiego rozprawę doktorską pt. Słowotwórstwo przymiotników odrzeczownikowych w języku staroruskim XI–XVII w. obronił w 1964[2] (według innego źródła w 1967[3]). W 1971 został docentem, a w 1974 na podstawie rozprawy Systemy morfosemantyczne rzeczowników sufiksalnych we współczesnym języku rosyjskim uzyskał habilitację w zakresie językoznawstwa rosyjskiego[2][3]. W macierzystym uniwersytecie pełnił funkcje kierownika Studium Zaocznego Filologii Rosyjskiej (1971–1983) oraz kierownika Zakładu Języka Rosyjskiego (1979/1980). Poczynając od 1957 przez wiele lat był zatrudniony równolegle w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Krakowie[2][4]. W latach 1975–1980 pracował też w nowo powstałym Instytucie Filologii Rosyjskiej na Uniwersytecie Śląskim[2], gdzie w latach 1975–1977 kierował Zakładem Języka Rosyjskiego[5]. We wszystkich trzech uczelniach wykształcił ponad stu magistrów i siedmiu doktorów[3]. Był członkiem Komisji Słowianoznawstwa (od 1963) oraz Komisji Językoznawstwa (od 1966) Oddziału PAN w Krakowie[3].
Naukowo zajmował się zarówno językoznawstwem diachronicznym, jak i synchronicznym, głównie rusycystycznym, choć także ruskocerkiewnym, ukrainistycznym i białorutenistycznym[3]. Najwięcej prac poświęcił słowotwórstwu rosyjskiemu.
Publikacje
Spis wszystkich publikacji: Bibliografia prac docenta doktora habilitowanego Leszka Schneidra. „Slavia Orientalis”. 1984, rocznik XXXIII, nr 2. s. 236–238.
Książki
- Zarys gramatyki historycznej języka rosyjskiego, cz. 1 (1958).
- Słowotwórstwo przymiotników odrzeczownikowych w języku staroruskim XI–XVII w. (1965).
- Język białoruski (seria: „Nauka dla Wszystkich”, 1968).
- Z problematyki słowotwórstwa i morfosemantyki rzeczowników (1974).
Przypisy
- ↑ Lista pamięci Uniwersytetu Jagiellońskiego UJ. www.uj.edu.pl. [dostęp 2012-01-22]. (pol.).
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 Wiesław Witkowski. Leszek Schneider (06.08.1925–22.01.1984). „Slavia Orientalis”. 1984, rocznik XXXIII, nr 2. s. 235–236.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 Wiesław Witkowski: Leszek Schneider. W: Złota księga Wydziału Filologicznego. Jan Michalik (red.), Wacław Walecki (red.). Kraków: Księgarnia Akademicka, 2000, s. 720–721.
- ↑ Historia filologii rosyjskiej na UP w Krakowie. www.wsp.krakow.pl. [dostęp 2012-01-22]. (pol.).
- ↑ Zakład Języka Rosyjskiego Instytutu Filologii Wschodniosłowiańskiej UŚ. www.ifw.fils.us.edu.pl. [dostęp 2012-01-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-05-19)]. (pol.).