UWAGA |
---|
Większość artykułów w portalu to nasze własne teksty z kluczowych dziedzin związanych z naszą misją. Spora część materiałów pochodzi też z polskiej wersji Wikipedii, gdzie były odrzucone ze względu na politykę redaktorów (przeczytaj o krytyce Wikipedii). Są też i takie, które zostały przeniesione na nasze strony, gdyż stanowią istotne uzupełnienie merytorycznej treści naszego serwisu. Wszystkie artykuły podlegają edycji przez naszych Użytkowników, dlatego ich wersje mogą się różnić od prezentowanych na innych witrynach. |
Martwa Wisła
Martwa Wisła w Gdańsku, ujście: Wisła Śmiała | |
Kontynent | |
---|---|
Państwo | |
Rzeka | |
Źródło | |
Miejsce | Wisła |
Ujście | |
Recypient | |
Współrzędne | |
Położenie na mapie brak Brak mapy: Gdańsk | |
Położenie na mapie świata |
Martwa Wisła (kaszb. Wislónô Sztremlëzna, niem. Tote Weichsel) – rzeka[1] będąca częścią Wisły Leniwki, powstała po zmianach koryta rzeki:
- w 1840 r. nazwę Martwa Wisła przybrał odcinek Leniwki od jej ujścia do wsi Górki (obecnie Górki Zachodnie i Górki Wschodnie), gdzie wody rzeki w wyniku zatoru lodowego znalazły nowe ujście do Zatoki Gdańskiej (jako Wisła Śmiała).
- w wyniku przeprowadzonego w latach 1890–1895 w okolicach Świbna przekopu Wisły, powstało nowe ujście Leniwki: od miejscowości Przegalina do Zatoki Gdańskiej powstał przekop Wisły. Nazwę Martwa Wisła przybrał wówczas odcinek dawnej Leniwki od Przegaliny do ujścia przy Westerplatte w Gdańsku.
Nazwę Martwa Wisła ustalono urzędowo w 1949 roku[2].
Od lat 80. XX wieku starorzecze Wisły w rejonie Przegaliny zaczęto zasypywać popiołami z elektrociepłowni "Wybrzeże" w Gdańsku, transportowanymi drogą wodną na barkach. Początkowo zamierzano zasypać pow. ok. 100 ha, ostatecznie zapełniono odpadami 40 ha dawnego koryta[3].
Zgodnie z Rozporządzeniem Rady Ministrów z 2002 r. ws. klasyfikacji śródlądowych dróg wodnych[4], Martwa Wisła ma klasę żeglowną Vb i jest dostępna dla statków o nośności do 4000 ton i zanurzeniu do 3 m.
Planowane jest utworzenie użytków ekologicznych "Szuwary w Przegalinie", "Szuwary Wyspy Sobieszewskiej" (w Sobieszewskiej Pastwie) oraz "Sobieszewska Pastwa i szuwary" (między Sobieszewską Pastwą i Sobieszewem), mające na celu ochronę zbiorowisk roślinnych typu szuwarowego (szuwar trzcinowy w pierwszym przypadku oraz trzcina pospolita w kolejnych), a także takich roślin, jak aster solny, mlecznik nadmorski, popłoch pospolity, sit Gerarda, świbka morska.
Zobacz też
- most III Tysiąclecia im. Jana Pawła II w Gdańsku
- most Siennicki
- most Sobieszewski
- tunel pod Martwą Wisłą
- Rzeki Polski
Przypisy
- ↑ Komisja Nazw Miejscowości i Obiektów Fizjograficznych: Hydronimy. Izabella Krauze-Tomczyk, Jerzy Ostrowski (oprac. red). T. 1. Cz. 1: Wody płynące, źródła, wodospady. Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006. ISBN 83-239-9607-5.
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji Publicznej z dnia 11 lutego 1949 r. (M.P. z 1949 r. nr 17, poz. 225, s. 3)
- ↑ W. Nocny, Wyspa Sobieszewska, Gdańsk 2008, s. 37-38
- ↑ Dz. U. z 2002 r. Nr 77, poz. 695.