| UWAGA |
|---|
Większość artykułów w portalu to nasze własne teksty z kluczowych dziedzin związanych z naszą misją. Spora część materiałów pochodzi też z polskiej wersji Wikipedii, gdzie były odrzucone ze względu na politykę redaktorów (przeczytaj o krytyce Wikipedii). Są też i takie, które zostały przeniesione na nasze strony, gdyż stanowią istotne uzupełnienie merytorycznej treści naszego serwisu. Wszystkie artykuły podlegają edycji przez naszych Użytkowników, dlatego ich wersje mogą się różnić od prezentowanych na innych witrynach. |
Czarna (dopływ Sanu)
 Czarna w Wydrnem | |
| Kontynent | |
|---|---|
| Państwo | |
| Rzeka | |
| Powierzchnia zlewni |
135 km² |
| Średni przepływ |
1,6 m³/s Polana[1] |
| Źródło | |
| Miejsce | stok Besidy w Żukowie |
| Wysokość |
ok. 760 m n.p.m. |
| Ujście | |
| Recypient | |
| Wysokość |
415 m n.p.m. |
| Współrzędne | |
Położenie na mapie brak  Brak mapy: POL | |
Położenie na mapie świata  | |
Czarna[2][3] (potocznie Potok Czarny) – rzeka w Górach Sanocko-Turczańskich, prawobrzeżny dopływ Sanu.
Potok Czarny powstaje z połączenia kilku niewielkich cieków spływających z południowego stoku Besidy we wschodniej części pasma Żuków (źródła na wysokości ok. 760 m n.p.m.). Płynie stąd na zachód, szeroką doliną ograniczoną od północy środkowym pasmem Żukowa, natomiast od południa – masywem Ostrego (803 m n.p.m.). Przepływa przez miejscowości Czarna, a następnie zakręca na południowy zachód i przełamuje się pomiędzy Ostrym a Moklikiem (675 m n.p.m.), tworząc kilka wodospadów. We wsi Polana uchodzi z lewej strony największy dopływ – spływający z Otrytu potok Głuchy. Czarny płynie od tego miejsca na zachód, pomiędzy Otrytem a masywem Mokliku, ale po kilkuset metrach skręca na północny zachód. Za Chrewtem osiąga Jezioro Solińskie, rozszerzając się w Zatokę Czarnego, która łączy się z Sanem (poziom wody zmienny, ok. 415 m n.p.m.).
Wzdłuż Czarnego przebiega droga wojewódzka nr 894 na odcinku Polana – Chrewt, prowadzi nią także niebieski szlak turystyczny.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Serwis Pogodowy IMGW
- ↑ Komisja Nazw Miejscowości i Obiektów Fizjograficznych: Hydronimy. Izabella Krauze-Tomczyk, Jerzy Ostrowski (oprac. red). T. 1. Cz. 1: Wody płynące, źródła, wodospady. Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006. ISBN 83-239-9607-5.
- ↑ Arkusz M-34-106-A. W: Zakład Hydrografii i Morfologii Koryt Rzecznych IMGW: Rastrowa Mapa Podziału Hydrograficznego Polski. Krajowy Zarząd Gospodarki Wodnej, 2007-10. [dostęp 2011-09-10].
Bibliografia
- Bieszczady i Góry Sanocko-Turczańskie. Mapa turystyczna. Skala 1:75 000. Wydanie trzecie. Warszawa: PPWK SA. ISBN 83-7329-436-8.
- Mapa Bieszczadów wyd. Ruthenus. [dostęp 29.08.2008].zły zapis daty dostępu